Ustawa z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa
![]() |
Dz. U. z 2005 r. nr 85, poz. 727
Dz. U. z 2005 r. nr 86, poz. 732
Dz. U. z 2005 r. nr 143, poz. 1199
Dz. U. z 2006 r. nr 66, poz. 470
Dz. U. z 2006 r. nr 104, poz. 708
Dz. U. z 2006 r. nr 217, poz. 1590
Dz. U. z 2006 r. nr 225, poz. 1635
|
Dz. U. z 2007 r. nr 105, poz. 721
Dz. U. z 2007 r. nr 112, poz. 769
Dz. U. z 2007 r. nr 120, poz. 818
Dz. U. z 2007 r. nr 192, poz. 1378
Dz. U. z 2007 r. nr 195, poz. 1414
Dz. U. z 2007 r. nr 225, poz. 1671
Dz. U. z 2008 r. nr 118, poz. 745
|
Dz. U. z 2008 r. nr 141, poz. 888
Dz. U. z 2008 r. nr 209, poz. 1316
Dz. U. z 2008 r. nr 209, poz. 1318
Dz. U. z 2008 r. nr 209, poz. 1320
M. P. z 2008 r. nr 61, poz. 539
M. P. z 2008 r. nr 61, poz. 540
|

o przepisie

art./§

pełną treść

widoczną część

powiązane

powiązane
Uwaga od redakcji:
Zmiany, które wchodzą w życie w wybranej wersji czasowej - zaznaczono kolorem
Załatwianie spraw
Art. 139. § 1. Załatwienie sprawy wymagającej przeprowadzenia postępowania dowodowego powinno nastąpić bez zbędnej zwłoki, jednak nie później niż w ciągu miesiąca, a sprawy szczególnie skomplikowanej - nie później niż w ciągu 2 miesięcy od dnia wszczęcia postępowania, chyba że przepisy niniejszej ustawy stanowią inaczej.
§ 2. Niezwłocznie powinny być załatwiane sprawy, które mogą być rozpatrzone na podstawie dowodów przedstawianych przez stronę łącznie z żądaniem wszczęcia postępowania lub na podstawie faktów powszechnie znanych i dowodów znanych z urzędu organowi prowadzącemu postępowanie.
§ 3. Załatwienie sprawy w postępowaniu odwoławczym powinno nastąpić nie później niż w ciągu 2 miesięcy od dnia otrzymania odwołania przez organ odwoławczy, a sprawy, w której przeprowadzono rozprawę lub strona złożyła wniosek o przeprowadzenie rozprawy - nie później niż w ciągu 3 miesięcy.
§ 4. Do terminów określonych w § 1-3 nie wlicza się terminów przewidzianych w przepisach prawa podatkowego dla dokonania określonych czynności, okresów zawieszenia postępowania oraz okresów opóźnień spowodowanych z winy strony albo z przyczyn niezależnych od organu.
Art. 140. § 1. O każdym przypadku niezałatwienia sprawy we właściwym terminie organ podatkowy obowiązany jest zawiadomić stronę, podając przyczyny niedotrzymania terminu i wskazując nowy termin załatwienia sprawy.
§ 2. Ten sam obowiązek ciąży na organie podatkowym również w przypadku, gdy niedotrzymanie terminu nastąpiło z przyczyn niezależnych od organu.


Art. 141. § 1. Na niezałatwienie sprawy we właściwym terminie lub terminie ustalonym na podstawie art. 140 stronie służy ponaglenie do:
1) organu podatkowego wyższego stopnia;
2) dyrektora izby administracji skarbowej, jeżeli sprawa dotyczy rozpatrywania odwołań od decyzji, o których mowa w art. 83 ust. 4 i 5 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. o Krajowej Administracji Skarbowej, wydanych przez naczelnika urzędu celno-skarbowego;
3) Szefa Krajowej Administracji Skarbowej, jeżeli sprawa nie została załatwiona przez dyrektora izby administracji skarbowej.
§ 2. Organ podatkowy wymieniony w § 1, uznając ponaglenie za uzasadnione, wyznacza dodatkowy termin załatwienia sprawy oraz zarządza wyjaśnienie przyczyn i ustalenie osób winnych niezałatwienia sprawy w terminie, a w razie potrzeby podejmuje środki zapobiegające naruszaniu terminów załatwiania spraw w przyszłości. Organ stwierdza jednocześnie, czy niezałatwienie sprawy w terminie miało miejsce z rażącym naruszeniem prawa.
Art. 142. Pracownik organu podatkowego, który z nieuzasadnionych przyczyn nie załatwił sprawy w terminie lub nie dopełnił obowiązku wynikającego z art. 140 albo nie załatwił sprawy w dodatkowym terminie ustalonym zgodnie z art. 141 § 2, podlega odpowiedzialności porządkowej lub dyscyplinarnej albo innej odpowiedzialności przewidzianej przepisami prawa.


Art. 143. § 1. Organ podatkowy może upoważnić funkcjonariusza lub pracownika kierowanej jednostki organizacyjnej do załatwiania spraw w jego imieniu i w ustalonym zakresie, a w szczególności do wydawania decyzji, postanowień i zaświadczeń.
§ 1a. Upoważnienie może obejmować podpisywanie pism w formie dokumentu elektronicznego kwalifikowanym podpisem elektronicznym.
§ 2. Upoważnienie, o którym mowa w § 1 i 1a, może być udzielone również:
1) pracownikom obsługującym naczelnika urzędu skarbowego - przez naczelnika urzędu skarbowego;
2) funkcjonariuszom lub pracownikom obsługującym dyrektora izby administracji skarbowej - przez dyrektora izby administracji skarbowej;
3) funkcjonariuszom lub pracownikom obsługującym naczelnika urzędu celno-skarbowego - przez naczelnika urzędu celno-skarbowego;
4) pracownikom Krajowej Informacji Skarbowej - przez dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej;
5) funkcjonariuszom lub pracownikom obsługującym naczelnika urzędu celno-skarbowego lub dyrektora izby administracji skarbowej albo Szefa Krajowej Administracji Skarbowej - przez Szefa Krajowej Administracji Skarbowej;
6) funkcjonariuszom lub pracownikom komórek organizacyjnych urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw finansów publicznych - przez Szefa Krajowej Administracji Skarbowej.
§ 3. Upoważnienie udzielane jest w formie pisemnej.