Ustawa z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa
o przepisie
art./§
pełną treść
widoczną część
powiązane
powiązane
Koszty postępowania
Art. 264. Jeżeli dalsze przepisy nie stanowią inaczej, koszty postępowania przed organami podatkowymi ponosi Skarb Państwa, województwo, powiat lub gmina.
Art. 265. § 1. Do kosztów postępowania zalicza się:
1) koszty podróży i inne należności świadków, biegłych i tłumaczy, ustalone zgodnie z przepisami o należnościach świadków i biegłych w postępowaniu sądowym;
2) koszty, o których mowa w pkt 1, związane z osobistym stawiennictwem strony, jeżeli postępowanie zostało wszczęte z urzędu albo gdy strona została błędnie wezwana do stawienia się;
3) wynagrodzenie przysługujące biegłym i tłumaczom;
4) koszty oględzin;
5) koszty doręczenia pism urzędowych.
§ 2. Organ podatkowy może zaliczyć do kosztów postępowania także inne wydatki bezpośrednio związane z rozstrzygnięciem sprawy.
Art. 266. § 1. Organ podatkowy, na żądanie, zwraca koszty postępowania, o których mowa w art. 265 § 1 pkt 1 i 2.
§ 2. Żądanie zwrotu poniesionych kosztów podróży należy zgłosić organowi podatkowemu, który prowadzi postępowanie, przed wydaniem decyzji w sprawie, pod rygorem utraty roszczenia.
Art. 267. § 1. Stronę obciążają koszty:
1) które zostały poniesione w jej interesie albo na jej żądanie, a nie wynikają z ustawowego obowiązku organów prowadzących postępowanie;
1a) stawiennictwa uczestników postępowania na rozprawę, która nie odbyła się w wyniku nieusprawiedliwionego niestawiennictwa strony, która złożyła wniosek o przeprowadzenie rozprawy;
2) (uchylony)
3) sporządzania odpisów lub kopii, o których mowa w art. 178;
4) przewidziane w odrębnych przepisach;
5) powstałe z jej winy, a w szczególności koszty:
a) o których mowa w art. 268,
b) wynikłe wskutek zatajenia lub nieprzedstawienia dowodu w wyznaczonym terminie,
c) wynikłe wskutek złożenia wyjaśnień lub zeznań niezgodnych z prawdą.
§ 2. W uzasadnionych przypadkach organ podatkowy może zażądać od strony złożenia zaliczki w określonej wysokości na pokrycie kosztów postępowania.
Art. 268. § 1. Osobę, która przez niewykonanie obowiązków, o których mowa w art. 262 § 1, spowodowała dodatkowe koszty postępowania, można obciążyć tymi kosztami.
§ 2. Jeżeli dodatkowe koszty spowodowało kilka osób, odpowiadają one solidarnie.
§ 3. Obciążenie dodatkowymi kosztami postępowania następuje w formie postanowienia, na które służy zażalenie.
§ 4. Przepisu § 3 nie stosuje się w razie uchylenia kary porządkowej.
Art. 269. Organ podatkowy ustala, w drodze postanowienia, wysokość kosztów postępowania, które obowiązana jest ponieść strona, oraz termin i sposób ich uiszczenia.
Art. 270. § 1. Organ podatkowy, na wniosek osoby obowiązanej, w przypadku uzasadnionym jej ważnym interesem lub interesem publicznym, może rozłożyć koszty postępowania na raty albo umorzyć w całości lub w części.
§ 2. Przepisy art. 67b § 1 pkt 1 i 2 stosuje się odpowiednio.
Art. 270a. W sprawie kosztów postępowania wydaje się postanowienie, na które służy zażalenie.
Art. 270b
Art. 271. § 1. Koszty postępowania podlegają ściągnięciu w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.
§ 2. Przepisy art. 68 § 1 i art. 70 stosuje się odpowiednio do kosztów postępowania.