Ustawa z dnia 6.06.1997 r. Kodeks karny1)
![]() |
Dz. U. z 1997 r. nr 128, poz. 840
Dz. U. z 1999 r. nr 64, poz. 729
Dz. U. z 1999 r. nr 83, poz. 931
Dz. U. z 2000 r. nr 48, poz. 548
Dz. U. z 2000 r. nr 93, poz. 1027
Dz. U. z 2000 r. nr 116, poz. 1216
Dz. U. z 2001 r. nr 98, poz. 1071
Dz. U. z 2003 r. nr 111, poz. 1061
Dz. U. z 2003 r. nr 179, poz. 1750
Dz. U. z 2003 r. nr 199, poz. 1935
Dz. U. z 2003 r. nr 228, poz. 2255
|
Dz. U. z 2004 r. nr 25, poz. 219
Dz. U. z 2004 r. nr 69, poz. 626
Dz. U. z 2004 r. nr 93, poz. 889
Dz. U. z 2004 r. nr 243, poz. 2426
Dz. U. z 2005 r. nr 86, poz. 732
Dz. U. z 2005 r. nr 90, poz. 757
Dz. U. z 2005 r. nr 132, poz. 1109
Dz. U. z 2005 r. nr 163, poz. 1363
Dz. U. z 2005 r. nr 178, poz. 1479
Dz. U. z 2005 r. nr 180, poz. 1493
Dz. U. z 2006 r. nr 190, poz. 1409
|
Dz. U. z 2006 r. nr 218, poz. 1592
Dz. U. z 2006 r. nr 226, poz. 1648
Dz. U. z 2007 r. nr 89, poz. 589
Dz. U. z 2007 r. nr 123, poz. 850
Dz. U. z 2007 r. nr 124, poz. 859
Dz. U. z 2007 r. nr 192, poz. 1378
Dz. U. z 2008 r. nr 90, poz. 560
Dz. U. z 2008 r. nr 122, poz. 782
Dz. U. z 2008 r. nr 171, poz. 1056
Dz. U. z 2008 r. nr 173, poz. 1080
Dz. U. z 2008 r. nr 214, poz. 1344
|

o przepisie

art./§

pełną treść

widoczną część

powiązane

powiązane
Uwaga od redakcji:
Zmiany, które wchodzą w życie w wybranej wersji czasowej - zaznaczono kolorem
Przestępstwa przeciwko zasadom dyscypliny wojskowej
Art. 343. § 1. Żołnierz, który nie wykonuje lub odmawia wykonania rozkazu albo wykonuje rozkaz niezgodnie z jego treścią,
podlega karze aresztu wojskowego albo pozbawienia wolności do lat 3.
§ 2. Jeżeli sprawca czynu określonego w § 1 działa wspólnie z innymi żołnierzami lub w obecności zebranych żołnierzy albo następstwem czynu określonego w § 1 jest znaczna szkoda majątkowa lub inna poważna szkoda, sprawca
podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.
§ 3. Żołnierz, który wchodzi w porozumienie z innymi żołnierzami w celu popełnienia czynu zabronionego określonego w § 1 lub 2,
podlega karze ograniczenia wolności, aresztu wojskowego albo pozbawienia wolności do lat 2.
§ 4. Ściganie przestępstwa określonego w § 1 lub 3 następuje na wniosek dowódcy jednostki.
Art. 344. § 1. Nie popełnia przestępstwa określonego w art. 343 żołnierz, który odmawia wykonania rozkazu polecającego popełnienie przestępstwa albo nie wykonuje go.
§ 2. W razie wykonania rozkazu, o którym mowa w § 1, niezgodnie z jego treścią w celu istotnego zmniejszenia szkodliwości czynu, sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary lub odstąpić od jej wymierzenia.
Art. 345. § 1. Żołnierz, który dopuszcza się czynnej napaści na przełożonego,
podlega karze aresztu wojskowego albo pozbawienia wolności do lat 3.
§ 2. Jeżeli sprawca dopuszcza się czynnej napaści w związku z pełnieniem przez przełożonego obowiązków służbowych albo wspólnie z innymi żołnierzami lub w obecności zebranych żołnierzy,
podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8.
§ 3. Jeżeli sprawca czynu określonego w § 1 lub 2 używa broni, noża lub innego podobnie niebezpiecznego przedmiotu,
podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10.
§ 4. Karze przewidzianej w § 3 podlega sprawca czynu określonego w § 1 lub 2, jeżeli jego następstwem jest skutek określony w art. 156 lub 157 § 1.
Art. 346. § 1. Żołnierz, który stosuje przemoc lub groźbę bezprawną w celu przeszkodzenia przełożonemu w czynności służbowej albo w celu zmuszenia przełożonego do przedsięwzięcia albo zaniechania czynności służbowej,
podlega karze aresztu wojskowego albo pozbawienia wolności do lat 3.
§ 2. Jeżeli sprawca działa wspólnie z innymi żołnierzami lub w obecności zebranych żołnierzy,
podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.
Art. 347. § 1. Żołnierz, który znieważa przełożonego,
podlega karze ograniczenia wolności, aresztu wojskowego albo pozbawienia wolności do lat 2.
§ 2. Ściganie następuje na wniosek pokrzywdzonego lub dowódcy jednostki.
Art. 348. Przepisy art. 345-347 stosuje się odpowiednio do żołnierza, który dopuszcza się czynu określonego w tych przepisach względem żołnierza niebędącego jego przełożonym w związku z pełnieniem przez niego obowiązków służbowych.
Art. 349. Przepisy tego rozdziału stosuje się odpowiednio, jeżeli czyn zabroniony popełniono względem żołnierza państwa sprzymierzonego, a państwo to zapewnia wzajemność.