Art. 1. W ustawie z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny (Dz. U. nr 88, poz. 553, z późn. zm.) wprowadza się następujące zmiany:

1) po art. 92 dodaje się art. 92a w brzmieniu:

"Art. 92a. Wyrokiem łącznym nie obejmuje się orzeczeń skazujących wydanych w innych państwach członkowskich Unii Europejskiej.";

2) po art. 107 dodaje się art. 107a w brzmieniu:

"Art. 107a. W razie skazania przez sąd innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej zatarcie skazania następuje zgodnie z prawem państwa, w którym to skazanie nastąpiło. Przepisu art. 108 nie stosuje się.";

3) po art. 114 dodaje się art. 114a w brzmieniu:

"Art. 114a. W postępowaniu karnym uwzględnia się wydane w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej prawomocne orzeczenie skazujące sądu właściwego w sprawach karnych uznające daną osobę za winną popełnienia przestępstwa w sprawie o inny czyn niż będący przedmiotem postępowania karnego, chyba że:

1) skazanie nastąpiło za czyn, który nie stanowi przestępstwa według prawa polskiego,

2) orzeczono rodzaj kary nieznany ustawie polskiej,

3) sprawca nie podlegałby karze według prawa polskiego,

4) uwzględnienie prowadziłoby do uchylenia lub zmiany tego orzeczenia,

5) zachodzi uzasadniona obawa, że uwzględnienie prowadziłoby do naruszenia wolności i praw osoby skazanej w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej,

6) zgodnie z informacją uzyskaną z rejestru karnego lub od sądu państwa obcego, przestępstwo, którego dotyczy orzeczenie, podlega w państwie, w którym skazanie nastąpiło, darowaniu na mocy abolicji lub ułaskawienia,

7) uzyskane informacje są niewystarczające dla uwzględnienia orzeczenia.".

Art. 2. W ustawie z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks postępowania karnego (Dz. U. nr 89, poz. 555, z późn. zm.) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 213 po § 2 dodaje się § 2a w brzmieniu:

"§ 2a. Jeżeli organ prowadzący postępowanie powziął informację o prawomocnym skazaniu, przepis § 2 stosuje się odpowiednio do orzeczeń skazujących wydanych przez sąd innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej.";

2) w art. 607s § 4 otrzymuje brzmienie:

"§ 4. W postanowieniu, o którym mowa w § 3, sąd określa kwalifikację prawną czynu według prawa polskiego. Jeżeli kara lub środek, orzeczone przez organ sądowy państwa wydania nakazu europejskiego, przekracza górną granicę ustawowego zagrożenia, sąd określa podlegającą wykonaniu karę lub środek według prawa polskiego, w wysokości odpowiadającej górnej granicy ustawowego zagrożenia, uwzględniając okres rzeczywistego pozbawienia wolności za granicą oraz wykonaną tam karę lub środek. Jeżeli do nakazu europejskiego nie dołączono dokumentów lub informacji niezbędnych do wykonania kary na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, sąd odracza posiedzenie i zwraca się do właściwego organu państwa wydania nakazu europejskiego o nadesłanie takich dokumentów lub informacji.".

Art. 3. W ustawie z dnia 10 września 1999 r. - Kodeks karny skarbowy (Dz. U. z 2007 r. nr 111, poz. 765, z późn. zm.) w art. 20 § 2 otrzymuje brzmienie:

"§ 2. Przepisy art. 18 § 2 i 3, art. 19, art. 20, art. 21 § 2 i 3, art. 22-24, art. 27 § 1, art. 40 § 1, art. 41, art. 43 § 2, art. 51, art. 57, art. 58 § 1 i 2a, art. 60 § 1 i 2, art. 62, art. 63, art. 66 § 1, art. 67, art. 68, art. 69 § 1 i 2, art. 70, art. 72-77, art. 78 § 1 i 3, art. 79, art. 80 § 1 i 3, art. 81-83, art. 85, art. 86 § 1a, 2 i 3, art. 87, art. 88, art. 89 § 1, 1a i 3, art. 90, art. 92-98, art. 103 § 1, art. 106-108, art. 114 oraz art. 114a, a także wskazane w innych przepisach niniejszego rozdziału przepisy części ogólnej Kodeksu karnego stosuje się odpowiednio do przestępstw skarbowych; do żołnierzy, którzy dopuścili się czynu zabronionego jako przestępstwo skarbowe, stosuje się odpowiednio także przepisy art. 318, art. 321, art. 322 § 1 i 3, art. 323, art. 324 § 1, art. 326-333, art. 335 oraz art. 336 Kodeksu karnego.".

Art. 4. 1. Postępowanie sądowe zakończone prawomocnym orzeczeniem, o którym mowa w art. 607s § 3 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks postępowania karnego, wydanym w okresie od dnia 1 maja 2004 r. do dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, wznawia się, jeżeli sąd orzekł o wykonaniu kary lub środka polegającego na pozbawieniu wolności w wymiarze przekraczającym górną granicę ustawowego zagrożenia zgodnie z określoną przez ten sąd kwalifikacją prawną czynu i z uwzględnieniem ustawowych przesłanek zaostrzenia kary według stanu prawnego na dzień orzekania. Wznowienie postępowania jest ograniczone wyłącznie do określenia podlegającej wykonaniu kary lub środka według prawa polskiego.

2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się w sprawach, w których kara lub środek zostały wykonane.

Art. 5. Ustawa wchodzi w życie po upływie 2 miesięcy od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem art. 2 pkt 2 i art. 4, które wchodzą w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.*⁾

_____________________
*⁾ Ustawa została ogłoszona w dniu 7.03.2011 r.