Ustawa z dnia 6.06.1997 r. Kodeks postępowania karnego
![]() |
Dz. U. z 1999 r. nr 83, poz. 931
Dz. U. z 2000 r. nr 50, poz. 580
Dz. U. z 2000 r. nr 62, poz. 717
Dz. U. z 2000 r. nr 73, poz. 852
Dz. U. z 2000 r. nr 93, poz. 1027
Dz. U. z 2001 r. nr 98, poz. 1071
Dz. U. z 2001 r. nr 106, poz. 1149
Dz. U. z 2002 r. nr 74, poz. 676
Dz. U. z 2003 r. nr 17, poz. 155
Dz. U. z 2003 r. nr 111, poz. 1061
Dz. U. z 2003 r. nr 130, poz. 1188
Dz. U. z 2004 r. nr 51, poz. 514
Dz. U. z 2004 r. nr 69, poz. 626
Dz. U. z 2004 r. nr 93, poz. 889
Dz. U. z 2004 r. nr 240, poz. 2405
Dz. U. z 2004 r. nr 264, poz. 2641
Dz. U. z 2005 r. nr 10, poz. 70
|
Dz. U. z 2005 r. nr 48, poz. 461
Dz. U. z 2005 r. nr 77, poz. 680
Dz. U. z 2005 r. nr 96, poz. 821
Dz. U. z 2005 r. nr 141, poz. 1181
Dz. U. z 2005 r. nr 143, poz. 1203
Dz. U. z 2005 r. nr 163, poz. 1363
Dz. U. z 2005 r. nr 169, poz. 1416
Dz. U. z 2005 r. nr 178, poz. 1479
Dz. U. z 2006 r. nr 15, poz. 118
Dz. U. z 2006 r. nr 66, poz. 467
Dz. U. z 2006 r. nr 95, poz. 659
Dz. U. z 2006 r. nr 104, poz. 708
Dz. U. z 2006 r. nr 104, poz. 711
Dz. U. z 2006 r. nr 141, poz. 1009
Dz. U. z 2006 r. nr 141, poz. 1013
Dz. U. z 2006 r. nr 167, poz. 1192
Dz. U. z 2006 r. nr 226, poz. 1647
|
Dz. U. z 2006 r. nr 226, poz. 1648
Dz. U. z 2007 r. nr 20, poz. 116
Dz. U. z 2007 r. nr 64, poz. 432
Dz. U. z 2007 r. nr 80, poz. 539
Dz. U. z 2007 r. nr 89, poz. 589
Dz. U. z 2007 r. nr 99, poz. 664
Dz. U. z 2007 r. nr 112, poz. 766
Dz. U. z 2007 r. nr 123, poz. 849
Dz. U. z 2007 r. nr 128, poz. 903
Dz. U. z 2008 r. nr 27, poz. 162
Dz. U. z 2008 r. nr 100, poz. 648
Dz. U. z 2008 r. nr 107, poz. 686
Dz. U. z 2008 r. nr 182, poz. 1133
Dz. U. z 2008 r. nr 208, poz. 1308
Dz. U. z 2008 r. nr 214, poz. 1344
Dz. U. z 2008 r. nr 234, poz. 1571
Dz. U. z 2008 r. nr 237, poz. 1651
|

o przepisie

art./§

pełną treść

widoczną część

powiązane

powiązane
Uwaga od redakcji:
Zmiany, które wchodzą w życie w wybranej wersji czasowej - zaznaczono kolorem
Oskarżyciel posiłkowy
Art. 53. W sprawach o przestępstwa ścigane z oskarżenia publicznego pokrzywdzony może działać jako strona w charakterze oskarżyciela posiłkowego obok oskarżyciela publicznego lub zamiast niego.


Art. 54. § 1. Jeżeli akt oskarżenia wniósł oskarżyciel publiczny, pokrzywdzony może aż do czasu rozpoczęcia przewodu sądowego na rozprawie głównej złożyć oświadczenie, że będzie działał w charakterze oskarżyciela posiłkowego.
§ 2. Cofnięcie aktu oskarżenia przez oskarżyciela publicznego nie pozbawia uprawnień oskarżyciela posiłkowego. Pokrzywdzony, który uprzednio nie korzystał z uprawnień oskarżyciela posiłkowego, może w terminie 14 dni od powiadomienia go o cofnięciu przez oskarżyciela publicznego aktu oskarżenia oświadczyć, że przystępuje do postępowania jako oskarżyciel posiłkowy.


Art. 55. § 1. W razie powtórnego wydania postanowienia o odmowie wszczęcia lub o umorzeniu postępowania w wypadku, o którym mowa w art. 330 § 2, pokrzywdzony może w terminie miesiąca od doręczenia mu zawiadomienia o postanowieniu wnieść akt oskarżenia do sądu, dołączając po jednym odpisie dla każdego oskarżonego oraz dla prokuratora. Przepis art. 488 § 2 stosuje się odpowiednio. Przepisów art. 339 § 3 pkt 3a i art. 396a nie stosuje się.
§ 2. Akt oskarżenia wniesiony przez pokrzywdzonego powinien być sporządzony i podpisany przez pełnomocnika, z zachowaniem warunków określonych w art. 332 i art. 333 § 1.
§ 3. Inny pokrzywdzony tym samym czynem może aż do rozpoczęcia przewodu sądowego na rozprawie głównej przyłączyć się do postępowania.
§ 4. Do sprawy wszczętej na podstawie aktu oskarżenia wniesionego przez oskarżyciela posiłkowego może w każdym czasie wstąpić prokurator, stając się oskarżycielem publicznym. Postępowanie toczy się wówczas z oskarżenia publicznego, a pokrzywdzony, który wniósł akt oskarżenia, korzysta z praw oskarżyciela posiłkowego, o którym mowa w art. 54. Cofnięcie aktu oskarżenia przez oskarżyciela publicznego jest dopuszczalne jedynie za zgodną pokrzywdzonego, który wniósł akt oskarżenia.


Art. 56. § 1. Sąd może ograniczyć liczbę oskarżycieli posiłkowych występujących w sprawie, jeżeli jest to konieczne dla zabezpieczenia prawidłowego toku postępowania. Sąd orzeka, że oskarżyciel posiłkowy nie może brać udziału w postępowaniu, gdy bierze w nim już udział określona przez sąd liczba oskarżycieli.
§ 2. Sąd orzeka także, iż oskarżyciel posiłkowy nie może brać udziału w postępowaniu, jeżeli stwierdzi, że nie jest on osobą uprawnioną lub jego akt oskarżenia albo oświadczenie o przystąpieniu do postępowania zostało złożone po terminie.
§ 3. Na postanowienie sądu wydane na podstawie § 1, a także na postanowienie sądu wydane na podstawie § 2, jeżeli dotyczy oskarżyciela posiłkowego określonego w art. 54 § 1 lub art. 55 § 3, zażalenie nie przysługuje.
§ 4. Oskarżyciel posiłkowy, który nie bierze udziału w postępowaniu z przyczyn określonych w § 1, może przedstawić sądowi na piśmie swoje stanowisko w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia.


Art. 56a. Oskarżycielowi posiłkowemu, który nie włada w wystarczającym stopniu językiem polskim, orzeczenie podlegające zaskarżeniu lub kończące postępowanie doręcza się wraz z tłumaczeniem; za zgodą oskarżyciela posiłkowego można poprzestać na ogłoszeniu przetłumaczonego orzeczenia kończącego postępowanie, jeżeli nie podlega ono zaskarżeniu.


Art. 57. § 1. W razie odstąpienia oskarżyciela posiłkowego od oskarżenia nie może on ponownie przyłączyć się do postępowania.
§ 2. O odstąpieniu oskarżyciela posiłkowego od oskarżenia w sprawie, w której oskarżyciel publiczny nie bierze udziału, sąd zawiadamia prokuratora. Nieprzystąpienie przez niego do oskarżenia w terminie 14 dni od doręczenia zawiadomienia powoduje umorzenie postępowania. Postanowienie o umorzeniu postępowania może wydać także referendarz sądowy.


Art. 58. § 1. Śmierć oskarżyciela posiłkowego nie tamuje biegu postępowania; osoby najbliższe lub osoby pozostające na jego utrzymaniu mogą przystąpić do postępowania w charakterze oskarżyciela posiłkowego w każdym stadium postępowania.
§ 2. W razie śmierci oskarżyciela posiłkowego, który samodzielnie popierał oskarżenie, stosuje się odpowiednio art. 61.