Ustawa z dnia 17.11.1964 r. Kodeks postępowania cywilnego
![]() |
Dz. U. z 1965 r. nr 15, poz. 113
Dz. U. z 1974 r. nr 27, poz. 157
Dz. U. z 1974 r. nr 39, poz. 231
Dz. U. z 1975 r. nr 45, poz. 234
Dz. U. z 1982 r. nr 11, poz. 82
Dz. U. z 1982 r. nr 30, poz. 210
Dz. U. z 1983 r. nr 5, poz. 33
Dz. U. z 1984 r. nr 45, poz. 241
Dz. U. z 1984 r. nr 45, poz. 242
Dz. U. z 1985 r. nr 20, poz. 86
Dz. U. z 1987 r. nr 21, poz. 123
Dz. U. z 1988 r. nr 41, poz. 324
Dz. U. z 1989 r. nr 4, poz. 21
Dz. U. z 1989 r. nr 33, poz. 175
Dz. U. z 1990 r. nr 14, poz. 88
Dz. U. z 1990 r. nr 34, poz. 198
Dz. U. z 1990 r. nr 53, poz. 306
Dz. U. z 1990 r. nr 55, poz. 318
Dz. U. z 1990 r. nr 79, poz. 464
Dz. U. z 1991 r. nr 7, poz. 24
Dz. U. z 1991 r. nr 22, poz. 92
Dz. U. z 1991 r. nr 115, poz. 496
Dz. U. z 1993 r. nr 12, poz. 53
Dz. U. z 1994 r. nr 105, poz. 509
Dz. U. z 1995 r. nr 83, poz. 417
Dz. U. z 1996 r. nr 24, poz. 110
Dz. U. z 1996 r. nr 43, poz. 189
Dz. U. z 1996 r. nr 73, poz. 350
Dz. U. z 1996 r. nr 149, poz. 703
Dz. U. z 1997 r. nr 43, poz. 270
Dz. U. z 1997 r. nr 54, poz. 348
Dz. U. z 1997 r. nr 75, poz. 471
Dz. U. z 1997 r. nr 102, poz. 643
Dz. U. z 1997 r. nr 117, poz. 752
Dz. U. z 1997 r. nr 121, poz. 769
Dz. U. z 1997 r. nr 121, poz. 770
Dz. U. z 1997 r. nr 133, poz. 882
Dz. U. z 1997 r. nr 139, poz. 934
Dz. U. z 1997 r. nr 140, poz. 940
Dz. U. z 1997 r. nr 141, poz. 944
Dz. U. z 1998 r. nr 106, poz. 668
Dz. U. z 1998 r. nr 117, poz. 757
Dz. U. z 1999 r. nr 52, poz. 532
Dz. U. z 2000 r. nr 22, poz. 269
Dz. U. z 2000 r. nr 22, poz. 271
Dz. U. z 2000 r. nr 48, poz. 552
Dz. U. z 2000 r. nr 48, poz. 554
Dz. U. z 2000 r. nr 55, poz. 665
|
Dz. U. z 2000 r. nr 73, poz. 852
Dz. U. z 2000 r. nr 94, poz. 1037
Dz. U. z 2000 r. nr 114, poz. 1191
Dz. U. z 2000 r. nr 114, poz. 1193
Dz. U. z 2000 r. nr 122, poz. 1314
Dz. U. z 2000 r. nr 122, poz. 1319
Dz. U. z 2000 r. nr 122, poz. 1322
Dz. U. z 2001 r. nr 4, poz. 27
Dz. U. z 2001 r. nr 49, poz. 508
Dz. U. z 2001 r. nr 63, poz. 635
Dz. U. z 2001 r. nr 98, poz. 1069
Dz. U. z 2001 r. nr 98, poz. 1070
Dz. U. z 2001 r. nr 98, poz. 1071
Dz. U. z 2001 r. nr 123, poz. 1353
Dz. U. z 2001 r. nr 125, poz. 1368
Dz. U. z 2001 r. nr 138, poz. 1546
Dz. U. z 2002 r. nr 25, poz. 253
Dz. U. z 2002 r. nr 26, poz. 265
Dz. U. z 2002 r. nr 74, poz. 676
Dz. U. z 2002 r. nr 84, poz. 764
Dz. U. z 2002 r. nr 126, poz. 1069
Dz. U. z 2002 r. nr 126, poz. 1070
Dz. U. z 2002 r. nr 129, poz. 1102
Dz. U. z 2002 r. nr 153, poz. 1271
Dz. U. z 2002 r. nr 219, poz. 1849
Dz. U. z 2002 r. nr 240, poz. 2058
Dz. U. z 2003 r. nr 41, poz. 360
Dz. U. z 2003 r. nr 42, poz. 363
Dz. U. z 2003 r. nr 60, poz. 535
Dz. U. z 2003 r. nr 109, poz. 1035
Dz. U. z 2003 r. nr 119, poz. 1121
Dz. U. z 2003 r. nr 130, poz. 1188
Dz. U. z 2003 r. nr 139, poz. 1323
Dz. U. z 2003 r. nr 199, poz. 1939
Dz. U. z 2003 r. nr 228, poz. 2255
Dz. U. z 2004 r. nr 9, poz. 75
Dz. U. z 2004 r. nr 11, poz. 101
Dz. U. z 2004 r. nr 68, poz. 623
Dz. U. z 2004 r. nr 91, poz. 871
Dz. U. z 2004 r. nr 93, poz. 891
Dz. U. z 2004 r. nr 121, poz. 1264
Dz. U. z 2004 r. nr 162, poz. 1691
Dz. U. z 2004 r. nr 169, poz. 1783
Dz. U. z 2004 r. nr 172, poz. 1804
Dz. U. z 2004 r. nr 204, poz. 2091
Dz. U. z 2004 r. nr 210, poz. 2135
Dz. U. z 2004 r. nr 236, poz. 2356
|
Dz. U. z 2004 r. nr 237, poz. 2384
Dz. U. z 2005 r. nr 13, poz. 98
Dz. U. z 2005 r. nr 22, poz. 185
Dz. U. z 2005 r. nr 86, poz. 732
Dz. U. z 2005 r. nr 122, poz. 1024
Dz. U. z 2005 r. nr 143, poz. 1199
Dz. U. z 2005 r. nr 150, poz. 1239
Dz. U. z 2005 r. nr 167, poz. 1398
Dz. U. z 2005 r. nr 169, poz. 1413
Dz. U. z 2005 r. nr 169, poz. 1417
Dz. U. z 2005 r. nr 172, poz. 1438
Dz. U. z 2005 r. nr 178, poz. 1478
Dz. U. z 2005 r. nr 183, poz. 1538
Dz. U. z 2005 r. nr 267, poz. 2258
Dz. U. z 2006 r. nr 12, poz. 66
Dz. U. z 2006 r. nr 66, poz. 466
Dz. U. z 2006 r. nr 104, poz. 708
Dz. U. z 2006 r. nr 104, poz. 711
Dz. U. z 2006 r. nr 208, poz. 1537
Dz. U. z 2006 r. nr 208, poz. 1540
Dz. U. z 2006 r. nr 226, poz. 1656
Dz. U. z 2006 r. nr 235, poz. 1699
Dz. U. z 2007 r. nr 7, poz. 58
Dz. U. z 2007 r. nr 47, poz. 319
Dz. U. z 2007 r. nr 50, poz. 331
Dz. U. z 2007 r. nr 61, poz. 418
Dz. U. z 2007 r. nr 99, poz. 662
Dz. U. z 2007 r. nr 106, poz. 731
Dz. U. z 2007 r. nr 112, poz. 766
Dz. U. z 2007 r. nr 112, poz. 769
Dz. U. z 2007 r. nr 115, poz. 794
Dz. U. z 2007 r. nr 121, poz. 831
Dz. U. z 2007 r. nr 123, poz. 849
Dz. U. z 2007 r. nr 176, poz. 1243
Dz. U. z 2007 r. nr 181, poz. 1287
Dz. U. z 2007 r. nr 192, poz. 1378
Dz. U. z 2007 r. nr 247, poz. 1845
Dz. U. z 2008 r. nr 59, poz. 367
Dz. U. z 2008 r. nr 96, poz. 609
Dz. U. z 2008 r. nr 96, poz. 619
Dz. U. z 2008 r. nr 110, poz. 706
Dz. U. z 2008 r. nr 116, poz. 731
Dz. U. z 2008 r. nr 119, poz. 772
Dz. U. z 2008 r. nr 120, poz. 779
Dz. U. z 2008 r. nr 122, poz. 796
Dz. U. z 2008 r. nr 171, poz. 1056
Dz. U. z 2008 r. nr 234, poz. 1571
|

o przepisie

art./§

pełną treść

widoczną część

powiązane

powiązane
Podział sumy uzyskanej z egzekucji
Przepisy ogólne
Art. 1023. § 1. Organ egzekucyjny sporządza plan podziału pomiędzy wierzycieli sumy uzyskanej z egzekucji z nieruchomości.
§ 2. Plan podziału powinien być sporządzony także wtedy, gdy suma uzyskana przez egzekucję z ruchomości, wynagrodzenia za pracę lub wierzytelności i innych praw majątkowych nie wystarcza na zaspokojenie wszystkich wierzycieli.


Art. 1024. § 1. W planie podziału należy wymienić:
1) sumę ulegającą podziałowi;
2) wierzytelności i prawa osób uczestniczących w podziale;
3) sumę, jaka przypada każdemu z uczestników podziału;
4) sumy, które mają być wypłacone, jak również sumy, które pozostawia się na rachunku depozytowym sądu, ze wskazaniem przyczyn uzasadniających wstrzymanie ich wypłaty;
5) prawa ujawnione przez wpis w księdze wieczystej lub złożenie dokumentów do zbioru, które wygasły wskutek przysądzenia własności.
§ 2. Przy świadczeniach powtarzających się bieżące raty wierzytelności uwzględnia się w planie podziału, jeżeli stały się wymagalne przed datą sporządzenia planu. Odsetki i inne świadczenia bieżące uwzględnia się w wysokości, do jakiej narosły do powyższego terminu. Nie dotyczy to danin publicznych przypadających z nieruchomości.


Art. 1025. § 1. Z kwoty uzyskanej z egzekucji zaspokaja się w następującej kolejności:
1) koszty egzekucyjne,
2) należności alimentacyjne,
3) należności za pracę za okres 3 miesięcy do wysokości najniższego wynagrodzenia za pracę określonego w odrębnych przepisach oraz renty z tytułu odszkodowania za wywołanie choroby, niezdolności do pracy, kalectwa lub śmierci i koszty zwykłego pogrzebu dłużnika,
4) należności zabezpieczone hipoteką morską lub przywilejem na statku morskim,
5) należności zabezpieczone hipoteką, zastawem, zastawem rejestrowym i zastawem skarbowym albo korzystające z ustawowego pierwszeństwa oraz prawa, które ciążyły na nieruchomości przed dokonaniem w księdze wieczystej wpisu o wszczęciu egzekucji lub przed złożeniem do zbioru dokumentów wniosku o dokonanie takiego wpisu,
6) należności za pracę niezaspokojone w kolejności trzeciej,
7) należności, do których stosuje się przepisy działu III ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. nr 137, poz. 926 i nr 160, poz. 1083, z 1998 r. nr 106, poz. 668, z 1999 r. nr 11, poz. 95 i nr 92, poz. 1062, z 2000 r. nr 94, poz. 1037, nr 116, poz. 1216, nr 120, poz. 1268 i nr 122, poz. 1315 oraz z 2001 r. nr 16, poz. 166, nr 39, poz. 459, nr 42, poz. 475 i nr 110, poz. 1189), o ile nie zostały zaspokojone w kolejności piątej,
8) (uchylony)
9) należności wierzycieli, którzy prowadzili egzekucję,
10) inne należności.
§ 2. Po zaspokojeniu wszystkich należności ulegają zaspokojeniu kary pieniężne oraz grzywny sądowe i administracyjne.
§ 3. W równym stopniu z należnością ulegają zaspokojeniu odsetki i koszty postępowania. Z pierwszeństwa równego należnościom kategorii czwartej i piątej korzystają wszystkie roszczenia o świadczenia uboczne objęte zabezpieczeniem na mocy odrębnych przepisów. Roszczenia o świadczenia uboczne nieobjęte zabezpieczeniem zaspokaja się w kategorii dziesiątej, chyba że należność podlegałaby zaspokojeniu w kategorii wcześniejszej. To samo dotyczy roszczeń o świadczenia należne dożywotnikowi.
§ 4. Jeżeli przedmiotem egzekucji jest spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, wierzytelność spółdzielni mieszkaniowej z tytułu nie wniesionego wkładu budowlanego związana z tym prawem ulega zaspokojeniu przed należnością zabezpieczoną na tym prawie hipotecznie.


Art. 1026. § 1. Jeżeli suma objęta podziałem nie wystarcza na zaspokojenie w całości wszystkich należności i praw tej samej kategorii, należności zaliczone w artykule poprzedzającym do kategorii czwartej i piątej będą zaspokojone w kolejności odpowiadającej przysługującemu im pierwszeństwu, inne zaś należności - stosunkowo do wysokości każdej z nich.
§ 2. Wydzieloną wierzycielowi sumę zalicza się przede wszystkim na koszty postępowania, następnie na odsetki, a w końcu na sumę dłużną.


Art. 1027. § 1. O sporządzeniu planu podziału zawiadamia się
dłużnika i osoby uczestniczące w podziale.
§ 2. Zarzuty przeciwko planowi podziału można wnosić w ciągu dwóch tygodni od daty zawiadomienia do organu egzekucyjnego, który go sporządził.
§ 3. O zarzutach wniesionych do komornika rozstrzyga sąd.


Art. 1028. § 1. Jeżeli zarzutów nie wniesiono w terminie
przepisanym, organ egzekucyjny przystąpi do wykonania planu. Wniesienie
zarzutów wstrzymuje wykonanie planu tylko w części, której zarzuty
dotyczą.
§ 2. Na skutek wniesienia zarzutów sąd po wysłuchaniu osób zainteresowanych zatwierdzi albo odpowiednio zmieni plan. W postępowaniu tym sąd nie rozpoznaje sporu co do istnienia prawa objętego planem podziału.
§ 3. Na postanowienie sądu przysługuje zażalenie.
§ 4. Wykonanie planu w części dotkniętej zarzutami nastąpi po uprawomocnieniu się postanowienia sądu, chyba że zostało wstrzymane przez zabezpieczenie powództwa w sporze o ustalenie nieistnienia prawa.


Art. 10281
Podział sumy uzyskanej przez egzekucję z wynagrodzenia za pracę


Art. 1029. § 1. Na podstawie oświadczenia pracodawcy o wynagrodzeniu dłużnika oraz spisu wierzytelności i praw osób uczestniczących w podziale komornik sporządza plan podziału, ustalając, w jakim procencie przypada na każdego wierzyciela udział w sumach potrąconych każdorazowo przez pracodawcę z wynagrodzenia dłużnika i wpłaconych komornikowi. Jeżeli zaś komornik nie może sporządzić planu podziału na podstawie samego oświadczenia pracodawcy, sporządzi go niezwłocznie po złożeniu na rachunek depozytowy sądu sumy podlegającej podziałowi.
§ 2. Razem z planem podziału należy doręczyć odpis oświadczenia pracodawcy o wynagrodzeniu dłużnika.


Art. 1030. W podziale sum uzyskanych w sposób przewidziany w art. 1029 oprócz wierzyciela egzekwującego uczestniczą: wierzyciele składający tytuł wykonawczy z dowodem doręczenia dłużnikowi wezwania do zapłaty, wierzyciele, którzy uzyskali zabezpieczenie powództwa, oraz wierzyciele, którym przysługuje umowne prawo zastawu i którzy udowodnili je dokumentem urzędowym lub prywatnym z podpisem urzędowo poświadczonym, jak również wierzyciele, którym przysługuje ustawowe prawo zastawu i którzy udowodnili je dokumentem, jeżeli zgłosili swe wierzytelności najpóźniej w dniu złożenia na rachunek depozytowy sądu sumy ulegającej podziałowi.


Art. 1031. Kwoty wyegzekwowane i złożone na rachunek depozytowy sądu
komornik dzieli niezwłocznie w ustalonym poprzednio stosunku procentowym pomiędzy wierzycieli uczestniczących w podziale,
chyba że wskutek zmiany podstaw podziału należy ustalić nowy procent. Sumy przypadające do wypłaty
komornik wypłaca, jeżeli nie są niższe niż dwadzieścia złotych, chyba że wierzytelność nie przekracza tej kwoty.


Art. 1032. § 1. Należność przypadającą wierzycielowi nie mającemu jeszcze tytułu wykonawczego pozostawia się na rachunku depozytowym sądu.
§ 2. Jeżeli w ciągu miesiąca po uprawomocnieniu się planu podziału wierzyciel nie mający tytułu wykonawczego nie przedstawi dowodu wytoczenia powództwa o zasądzenie mu roszczenia, traci prawo do sumy pozostającej w depozycie.
Podział sumy uzyskanej przez egzekucję z ruchomości, wierzytelności i innych praw majątkowych


Art. 1033. § 1. Plan podziału sporządza komornik niezwłocznie po złożeniu na rachunek depozytowy sądu sumy ulegającej podziałowi.
§ 2. Jeżeli egzekucja prowadzona jest z wierzytelności mających za przedmiot świadczenia bieżące, stosuje się odpowiednio art. 1029 § 1 i art. 1031.


Art. 1034. Przepisy art. 1030 i art. 1032 stosuje się także w postępowaniu unormowanym w rozdziale niniejszym. W podziale sumy uzyskanej z egzekucji umieszcza się także wierzytelności zabezpieczone zastawem rejestrowym, jeżeli zastawnikowi przysługuje prawo zaspokojenia się z przedmiotu egzekucji oraz jeżeli prawa swe udowodnił dokumentem urzędowym najpóźniej w dniu złożenia na rachunek depozytowy sądu sumy ulegającej podziałowi.
Podział sumy uzyskanej przez egzekucję z nieruchomości


Art. 1035. Niezwłocznie po złożeniu na rachunek depozytowy sądu sumy ulegającej podziałowi komornik sporządza projekt planu podziału sumy uzyskanej z egzekucji i przedkłada go sądowi. W razie potrzeby sąd wprowadza do planu zmiany i uzupełnienia; w przeciwnym wypadku plan zatwierdza.


Art. 1036. § 1. W podziale oprócz wierzyciela egzekwującego uczestniczą:
1) wierzyciele składający tytuł wykonawczy z dowodem doręczenia dłużnikowi wezwania do zapłaty, jeżeli zgłosili się najpóźniej w dniu uprawomocnienia się postanowienia o przysądzeniu własności nieruchomości,
2) wierzyciele, którzy uzyskali zabezpieczenie powództwa, jeżeli zgłosili się najpóźniej w dniu uprawomocnienia się postanowienia o przysądzeniu własności nieruchomości,
3) osoby, które przed zajęciem nieruchomości nabyły na niej prawa stwierdzone w opisie i oszacowaniu lub zgłoszone i udowodnione najpóźniej w dniu uprawomocnienia się postanowienia o przybiciu,
4) pracownicy co do stwierdzonych dokumentem należności za pracę, jeżeli zgłosili swoje roszczenia przed sporządzeniem planu podziału.
§ 2. Jeżeli wierzytelność hipoteczna nie jest stwierdzona tytułem wykonawczym, należność przypadającą wierzycielowi hipotecznemu pozostawia się na rachunku depozytowym sądu.
Art. 10361. Jeżeli egzekucja objęła również należności z umów ubezpieczenia lub przedmiotów, wierzytelności i praw, które według przepisów prawa stanowią przedmiot obciążenia hipoteką, w podziale uczestniczy również wierzyciel, którego wierzytelność została na tych ruchomościach, wierzytelnościach lub prawach zabezpieczona zastawem rejestrowym.


Art. 1037. § 1. Jeżeli przy sporządzaniu planu podziału okaże
się, że nabywca uiszczając cenę, potrącił wierzytelność, która się w niej
nie mieści, sąd postanowieniem zobowiąże nabywcę do uzupełnienia ceny w
ciągu tygodnia. Na postanowienie sądu przysługuje zażalenie.
§ 2. W planie podziału sąd wymieni osoby, dla których przypadająca od nabywcy suma jest przeznaczona. W tej części plan podziału stanowić będzie dla nich tytuł egzekucyjny przeciwko nabywcy.
§ 3. Wierzyciel, któremu przydzielono roszczenie przeciwko nabywcy, nabywa z mocy samego prawa hipotekę na sprzedanej nieruchomości. Ujawnienie hipoteki w księdze wieczystej lub zbiorze dokumentów następuje na wniosek wierzyciela.


Art. 1038. § 1. Jeżeli hipoteka nie jest wyczerpana i może jeszcze służyć zabezpieczeniu wierzyciela, reszta sumy pozostanie na rachunku depozytowym sądu aż do ustania stosunku prawnego, uzasadniającego korzystanie z hipoteki.
§ 2. W przypadku hipoteki zabezpieczającej kilka wierzytelności, gdy łączna kwota wierzytelności przewyższa sumę wymienioną we wpisie hipoteki, a wierzyciel nie wskazał do dnia uprawomocnienia się postanowienia o przysądzeniu własności, które z wierzytelności i w jakiej wysokości mają zostać zaspokojone, zaspokaja się wszystkie wierzytelności proporcjonalnie do ich wysokości.
Art. 1039. Jeżeli wierzytelność jest zabezpieczona na kilku nieruchomościach łącznie, wierzyciel powinien przed uprawomocnieniem się postanowienia o przysądzeniu własności złożyć oświadczenie, czy i w jakiej wysokości żąda zaspokojenia z każdej ze sprzedanych nieruchomości. Jeżeli w powyższym terminie tego nie uczyni, a podzielona ma być suma uzyskana tylko z jednej nieruchomości, jego wierzytelność będzie przyjęta do rozrachunku w całości; jeżeli natomiast podziałowi podlegają sumy uzyskane ze sprzedaży kilku łącznie obciążonych nieruchomości, na wierzytelność łącznie zabezpieczoną przypadnie z każdej z sum podlegających podziałowi taka część, jaka odpowiada stosunkowi kwoty pozostałej po zaspokojeniu należności z wyższym pierwszeństwem do ogólnej sumy tych kwot.


Art. 1040. § 1. Sumę wydzieloną na zaspokojenie wierzytelności, której uiszczenie zależne jest od warunku zawieszającego albo od wyniku sporu, w którym wierzyciel uzyskał zabezpieczenie powództwa, pozostawia się na rachunku depozytowym sądu.
§ 2. Suma wydzielona na zaspokojenie wierzytelności zależnych od warunku rozwiązującego będzie wydana wierzycielowi bez zabezpieczenia. Jeżeli jednak obowiązek zabezpieczenia zwrotu ciąży na wierzycielu z mocy istniejącego między nim a dłużnikiem stosunku prawnego, sąd zarządzi złożenie wydzielonej sumy na rachunek depozytowy sądu.


Art. 10401