Art. 1. Ustawa określa warunki nabywania prawa do zapomogi pieniężnej oraz zasady wypłaty i finansowania tej zapomogi.

Art. 2. 1. Zapomoga pieniężna, zwana dalej "zapomogą", przysługuje osobom, które w marcu danego roku kalendarzowego mają prawo do:

1) świadczeń, o których mowa w art. 3 pkt 1-3 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2004 r. nr 39, poz. 353, z późn. zm.),

2) świadczeń z ubezpieczenia emerytalno-rentowego, o których mowa w art. 18 pkt 1-4 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (Dz. U. z 1998 r. nr 7, poz. 25, z późn. zm.),

3) świadczenia przedemerytalnego albo zasiłku przedemerytalnego, o których mowa w ustawie z dnia 30 kwietnia 2004 r. o świadczeniach przedemerytalnych (Dz. U. nr 120, poz. 1252),

4) świadczeń, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 6-8 oraz art. 49, 50 i 52 ustawy z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (Dz. U. nr 199, poz. 1673, z późn. zm.),

5) rent, o których mowa w art. 3 ust. 1 pkt 1 oraz ust. 3 i 4 ustawy z dnia 30 października 2002 r. o zaopatrzeniu z tytułu wypadków lub chorób zawodowych powstałych w szczególnych okolicznościach (Dz. U. nr 199, poz. 1674, z późn. zm.),

6) renty socjalnej, o której mowa w ustawie z dnia 27 czerwca 2003 r. o rencie socjalnej (Dz. U. nr 135, poz. 1268, z późn. zm.),

7) świadczeń, o których mowa w art. 2 pkt 1 lit. a-c ustawy z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin (Dz. U. z 2004 r. nr 8, poz. 66, z późn. zm.),

8) świadczeń, o których mowa w art. 2 pkt 1 lit. a-c ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (Dz. U. z 2004 r. nr 8, poz. 67, z późn. zm.),

9) świadczeń, o których mowa w art. 12 ust. 2 i art. 16 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (Dz. U. z 2002 r. nr 42, poz. 371, z późn. zm.),

10) świadczeń, o których mowa w art. 2 pkt 1 lit. a i b ustawy z dnia 29 maja 1974 r. o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin (Dz. U. z 2002 r. nr 9, poz. 87, z późn. zm.),

11) świadczenia, o którym mowa w art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 26 kwietnia 2001 r. o rentach strukturalnych w rolnictwie (Dz. U. nr 52, poz. 539, z 2003 r. nr 229, poz. 2273 oraz z 2004 r. nr 91, poz. 873),

zwanym dalej "osobami uprawnionymi", jeżeli wysokość tych świadczeń nie przekracza, na dzień 31 marca roku, w którym ustala się prawo do dodatku, kwoty 1.200,00 zł miesięcznie.

1a. Przy ustalaniu wysokości świadczenia uwzględnia się kwotę świadczenia łącznie z dodatkiem pielęgnacyjnym, dodatkiem dla sierot zupełnych oraz innymi dodatkami lub świadczeniami pieniężnymi przysługującymi na podstawie odrębnych przepisów, które są wypłacane przez organy emerytalno-rentowe - w wysokości ustalonej przed dokonaniem potrąceń i egzekucji oraz zmniejszenia na zasadach określonych w ustawach, o których mowa w ust. 1 pkt 1, 7 i 8, a także zawieszenia na zasadach określonych w ustawie, o której mowa w ust. 1 pkt 2.

2. (uchylony)

3. W przypadku gdy osoba uprawniona pobiera więcej niż jedno świadczenie, o którym mowa w ust. 1, przy ustalaniu wysokości świadczeń na dzień 31 marca roku, w którym ustala się prawo do dodatku, przyjmuje się sumę przysługujących świadczeń.

Art. 3. W razie zbiegu prawa do więcej niż jednego świadczenia, o którym mowa w art. 2, osobie uprawnionej przysługuje jedna zapomoga.

Art. 4. 1. Do renty rodzinnej, do której jest uprawniona więcej niż jedna osoba, przysługuje jedna zapomoga.

2. W przypadku gdy osobie uprawnionej do renty rodzinnej przysługuje renta socjalna, przy ustalaniu kwoty łącznego świadczenia, zgodnie z art. 2 ust. 3, przyjmuje się sumę renty rodzinnej i wypłaconej renty socjalnej.

Art. 5. (uchylony)

Art. 6. (uchylony)

Art. 7. Zapomoga przysługuje w wysokości:

1) 420,00 zł - jeżeli świadczenie przysługujące osobie uprawnionej nie przekracza kwoty 600,00 zł;

2) 310,00 zł - jeżeli świadczenie przysługujące osobie uprawnionej wynosi powyżej 600,00 zł nie więcej jednak niż 800,00 zł;

3) 180,00 zł - jeżeli świadczenie przysługujące osobie uprawnionej wynosi powyżej 800,00 zł nie więcej jednak niż 1.000,00 zł;

4) 140,00 zł - jeżeli świadczenie przysługujące osobie uprawnionej wynosi powyżej 1.000,00 zł nie więcej jednak niż 1.200,00 zł.

Art. 8. 1. Zapomogę wypłaca się osobie uprawnionej z urzędu, wraz ze świadczeniem, o którym mowa w art. 2.

2. Zapomogę wypłaca się w kwietniowym terminie wypłaty świadczeń, o których mowa w art. 2.

Art. 9. (uchylony)

Art. 10. Organem wypłacającym, o którym mowa w niniejszej ustawie, jest:

1) Kasa Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego, o której mowa w art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników;

2) organ rentowy, o którym mowa w art. 4 pkt 6 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych;

3) organy emerytalno-rentowe Ministra Obrony Narodowej, Ministra Sprawiedliwości lub ministra właściwego do spraw wewnętrznych i administracji.

Art. 11 - 16. (uchylone)

Art. 17. 1. Decyzje w sprawie zapomogi wydaje i zapomogę wypłaca organ wypłacający świadczenie, o którym mowa w art. 2.

2. Od decyzji organu wypłacającego przysługują środki odwoławcze przewidziane w przepisach, o których mowa w art. 2.

Art. 18. Kwota zapomogi nie stanowi podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne.

Art. 19. Zapomoga oraz koszty jej obsługi są finansowane ze środków budżetu państwa.

Art. 20. (uchylony)

Art. 21. Z kwoty zapomogi nie dokonuje się potrąceń i egzekucji.

Art. 22. W sprawach nieuregulowanych w niniejszej ustawie stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, z wyjątkiem art. 136.

Art. 23. 1. Przy ustalaniu prawa do dodatku w 2005 r. uwzględnia się dochód uzyskany w roku 2004.

2. W roku 2005 organy wypłacające w terminie do dnia 15 czerwca 2005 r. informują osoby mające, w dniu wejścia w życie ustawy, prawo do świadczeń, o których mowa w art. 2, o warunkach uzyskania dodatku.

3. W 2005 r. termin wyznaczony na złożenie oświadczenia, o którym mowa w art. 11, oraz wniosku, o którym mowa w art. 12, upływa w dniu 31 lipca tego roku.

4. Osobom, które złożą oświadczenia lub wnioski do dnia 30 czerwca 2005 r., wypłaca się dodatek w terminie do dnia 31 sierpnia 2005 r., a osobom, które złożą oświadczenia i wnioski w lipcu 2005 r. - wypłaca się dodatek do dnia 30 września 2005 r.

5. Roszczenie o nabycie prawa do dodatku za rok 2005 przedawnia się z dniem 30 września 2005 r.

Art. 24. W ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. nr 14, poz. 176, z późn. zm.) w art. 21 w ust. 1 po pkt 59 dodaje się pkt 59a w brzmieniu:

"59a) dodatek pieniężny, o którym mowa w ustawie z dnia 20 maja 2005 r. o dodatku pieniężnym dla niektórych emerytów, rencistów i osób pobierających świadczenie przedemerytalne albo zasiłek przedemerytalny (Dz. U. nr 102, poz. 852),".

Art. 25. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia*⁾, z wyjątkiem art. 23, który wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

_____________________
*⁾ Ustawa została ogłoszona w dniu 10.06.2005 r.