Ustawa z dnia 6.06.1997 r. Kodeks karny
o przepisie
art./§
pełną treść
widoczną część
powiązane
powiązane
Przestępstwa przeciwko obowiązkowi pełnienia służby wojskowej
Art. 338. § 1. Żołnierz, który samowolnie opuszcza swoją jednostkę lub wyznaczone miejsce przebywania albo samowolnie poza nimi pozostaje,
podlega karze aresztu wojskowego albo pozbawienia wolności do lat 3.
§ 2. Jeżeli nieobecność sprawcy czynu określonego w § 1 nie trwała dłużej niż 14 dni, sprawca
podlega karze ograniczenia wolności, aresztu wojskowego do roku albo pozbawienia wolności do roku.
§ 3. Ściganie przestępstwa określonego w § 2 następuje na wniosek dowódcy jednostki.
§ 4. Przepisów § 1 i 2 nie stosuje się do żołnierzy zawodowych, okresowej służby wojskowej oraz nadterminowej zasadniczej służby wojskowej, a także do oficerów i podoficerów rezerwy odbywających ćwiczenia wojskowe.
Art. 339. § 1. Żołnierz, który w celu trwałego uchylenia się od służby wojskowej opuszcza swoją jednostkę lub wyznaczone miejsce przebywania lub w takim celu poza nimi pozostaje,
podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.
§ 2. Jeżeli sprawca dopuszcza się dezercji wspólnie z innymi żołnierzami lub zabierając broń,
podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8.
§ 3. Żołnierz, który w czasie dezercji ucieka za granicę albo przebywając za granicą uchyla się od powrotu do kraju,
podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10.
§ 4. Żołnierz, który czyni przygotowania do przestępstwa określonego w § 1-3,
podlega karze aresztu wojskowego albo pozbawienia wolności do lat 2.
Art. 340. Jeżeli sprawca przestępstwa określonego w art. 339 dobrowolnie powrócił, a nieobecność jego trwała nie dłużej niż 14 dni, sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary.
Art. 341. § 1. Żołnierz, który odmawia pełnienia służby wojskowej albo wykonywania obowiązku wynikającego z tej służby,
podlega karze aresztu wojskowego albo pozbawienia wolności do lat 3.
§ 2. Tej samej karze podlega żołnierz innej służby niż zasadnicza, który uporczywie nie wykonuje obowiązku z niej wynikającego.
§ 3. Ściganie przestępstwa określonego w § 2 następuje na wniosek dowódcy jednostki.
Art. 342. § 1. Żołnierz, który w celu zupełnego albo częściowego uchylenia się od służby wojskowej albo od wykonania obowiązku wynikającego z tej służby:
1) powoduje u siebie lub dopuszcza, by kto inny spowodował u niego skutek określony w art. 156 § 1 lub art. 157 § 1,
2) używa podstępu dla wprowadzenia w błąd organu wojskowego,
podlega karze aresztu wojskowego albo pozbawienia wolności do lat 3.
§ 2. W wypadku mniejszej wagi, sprawca
podlega karze ograniczenia wolności, aresztu wojskowego do roku albo pozbawienia wolności do roku.