Ustawa z dnia 5.08.2010 r.
o ochronie informacji niejawnych
o przepisie
art./§
pełną treść
widoczną część
powiązane
powiązane
Art. 42. 1. Kierownik jednostki organizacyjnej, w której są przetwarzane informacje niejawne o klauzuli "tajne" lub "ściśle tajne", tworzy kancelarię, zwaną dalej "kancelarią tajną", i zatrudnia jej kierownika.
2. W przypadku uzasadnionym względami organizacyjnymi kierownik jednostki organizacyjnej może utworzyć więcej niż jedną kancelarię tajną.
3. W uzasadnionych przypadkach, za zgodą odpowiednio ABW lub SKW, można utworzyć kancelarię tajną obsługującą dwie lub więcej jednostek organizacyjnych. Podległość, obsada i zasady finansowania takiej kancelarii zostaną określone przez właściwych kierowników jednostek organizacyjnych.
4. Kancelaria tajna stanowi wyodrębnioną komórkę organizacyjną, w zakresie ochrony informacji niejawnych podległą pełnomocnikowi ochrony, obsługiwaną przez pracowników pionu ochrony, odpowiedzialną za właściwe rejestrowanie, przechowywanie, obieg i wydawanie materiałów uprawnionym osobom.
5. Kierownik jednostki organizacyjnej może wyrazić zgodę na przetwarzanie w kancelarii tajnej informacji niejawnych o klauzuli "poufne" lub "zastrzeżone".
6. Kierownik jednostki organizacyjnej informuje odpowiednio ABW lub SKW o utworzeniu lub likwidacji kancelarii tajnej, z określeniem klauzuli tajności przetwarzanych w niej informacji niejawnych.
Art. 43. 1. Organizacja pracy kancelarii tajnej zapewnia możliwość ustalenia w każdych okolicznościach, gdzie znajduje się materiał o klauzuli "tajne" lub "ściśle tajne" pozostający w dyspozycji jednostki organizacyjnej oraz kto z tym materiałem się zapoznał.
2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do organizacji pracy innych niż kancelaria tajna komórek, w których są rejestrowane materiały o klauzuli "poufne".
3. Kierownik jednostki organizacyjnej zatwierdza, opracowany przez pełnomocnika ochrony sposób i tryb przetwarzania informacji niejawnych o klauzuli "poufne" w podległych komórkach organizacyjnych.
4. Kierownik jednostki organizacyjnej, w której są przetwarzane informacje niejawne o klauzuli "poufne" lub wyższej, zatwierdza opracowaną przez pełnomocnika ochrony dokumentację określającą poziom zagrożeń związanych z nieuprawnionym dostępem do informacji niejawnych lub ich utratą.
5. Kierownik jednostki organizacyjnej zatwierdza, opracowaną przez pełnomocnika ochrony, instrukcję dotyczącą sposobu i trybu przetwarzania informacji niejawnych o klauzuli "zastrzeżone" w podległych komórkach organizacyjnych oraz zakres i warunki stosowania środków bezpieczeństwa fizycznego w celu ich ochrony.
6. Kancelaria tajna lub komórka, o której mowa w ust. 2, odmawia udostępnienia lub wydania materiału osobie nieuprawnionej.
Art. 44. 1. W jednostkach organizacyjnych, o których mowa w art. 47 ust. 3, dopuszcza się organizowanie innych niż kancelaria tajna komórek organizacyjnych odpowiedzialnych za przetwarzanie materiałów niejawnych. W uzasadnionych przypadkach obowiązki pełnomocnika ochrony, z wyłączeniem prowadzenia postępowań sprawdzających, może przejąć kierownik tej komórki organizacyjnej.
2. Do komórek organizacyjnych, o których mowa w ust. 1, przepisy art. 46 stosuje się odpowiednio.
Art. 45. 1. Jednostki organizacyjne, w których są przetwarzane informacje niejawne, stosują środki bezpieczeństwa fizycznego odpowiednie do poziomu zagrożeń w celu uniemożliwienia osobom nieuprawnionym dostępu do takich informacji, w szczególności chroniące przed:
1) działaniem obcych służb specjalnych;
2) zamachem terrorystycznym lub sabotażem;
3) kradzieżą lub zniszczeniem materiału;
4) próbą wejścia osób nieuprawnionych do pomieszczeń, w których są przetwarzane informacje niejawne;
5) nieuprawnionym dostępem do informacji o wyższej klauzuli tajności niewynikającym z posiadanych uprawnień.
2. Zakres stosowania środków bezpieczeństwa fizycznego uzależnia się od poziomu zagrożeń związanych z nieuprawnionym dostępem do informacji niejawnych lub ich utratą.
3. Przy określaniu poziomu zagrożeń, o którym mowa w ust. 2, uwzględnia się w szczególności występujące rodzaje zagrożeń, klauzule tajności i liczbę informacji niejawnych. W uzasadnionych przypadkach przy określaniu poziomu zagrożeń uwzględnia się wskazania odpowiednio ABW lub SKW.
Art. 46. W celu uniemożliwienia osobom nieuprawnionym dostępu do informacji niejawnych o klauzuli "poufne" lub wyższej należy w szczególności:
1) zorganizować strefy ochronne;
2) wprowadzić system kontroli wejść i wyjść ze stref ochronnych;
3) określić uprawnienia do przebywania w strefach ochronnych;
4) stosować wyposażenie i urządzenia służące ochronie informacji niejawnych, którym przyznano certyfikaty.
Art. 47. 1. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia:
1) podstawowe kryteria i sposób określania poziomu zagrożeń oraz dobór środków bezpieczeństwa fizycznego odpowiednich do wskazanego poziomu zagrożeń;
2) wymagania w zakresie organizacji i funkcjonowania kancelarii tajnych;
3) rodzaje zagrożeń, które należy uwzględnić przy określaniu poziomu zagrożeń;
4) podstawowe elementy, które powinien zawierać plan ochrony informacji niejawnych;
5) zakres stosowania środków bezpieczeństwa fizycznego;
6) kryteria tworzenia stref ochronnych;
7) strukturę organizacyjną kancelarii tajnej, z uwzględnieniem możliwości tworzenia jej oddziałów;
8) podstawowe zadania kierownika kancelarii;
9) sposób i tryb przetwarzania informacji niejawnych;
10) wzór karty zapoznania się z dokumentem;
11) wzory dzienników ewidencji.
2. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 1, Rada Ministrów uwzględni potrzebę racjonalizacji nakładów ponoszonych przez jednostki organizacyjne w zakresie tworzenia systemu bezpieczeństwa fizycznego informacji niejawnych, zgodnie z zasadami określonymi w ustawie.
3. Ministrowie właściwi do spraw wewnętrznych, administracji publicznej, spraw zagranicznych, finansów publicznych, budżetu i instytucji finansowych, Minister Obrony Narodowej, Minister Sprawiedliwości, Prezes Narodowego Banku Polskiego, Prezes Najwyższej Izby Kontroli, Pierwszy Prezes Sądu Najwyższego, Prokurator Generalny, Szefowie Kancelarii Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, Sejmu, Senatu oraz Prezesa Rady Ministrów, Szef Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Szef Agencji Wywiadu, Szef Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Szef Służby Wywiadu Wojskowego, Szef Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Komendant Główny Policji, Komendant Główny Straży Granicznej, Szef Biura Ochrony Rządu, a także Prezes Instytutu Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu, określą, w drodze zarządzenia, każdy w zakresie swojego działania, szczególny sposób organizacji i funkcjonowania kancelarii tajnych oraz komórek organizacyjnych, o których mowa w art. 44 ust. 1, sposób i tryb przetwarzania informacji niejawnych oraz dobór i stosowanie środków bezpieczeństwa fizycznego.
4. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego określi, w drodze zarządzenia, dla archiwów państwowych szczególny sposób i tryb przetwarzania informacji niejawnych wchodzących w skład zasobu archiwalnego tych archiwów, dobór i stosowanie środków bezpieczeństwa fizycznego oraz organizację komórek organizacyjnych odpowiedzialnych za przetwarzanie materiałów niejawnych.
5. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia:
1) tryb i sposób nadawania, przyjmowania, przewożenia, wydawania i ochrony materiałów;
2) sposób postępowania nadawców przesyłek zawierających informacje niejawne oraz wymogi, jakie muszą spełniać te przesyłki;
3) sposób postępowania podmiotów, które wykonują zadania przewoźników tych materiałów, z przesyłkami zawierającymi informacje niejawne;
4) sposób dokumentowania przyjmowania przez przewoźników przesyłek oraz ich wydawania adresatom, wraz z załącznikami w postaci wzorów niezbędnych formularzy;
5) warunki ochrony i sposoby zabezpieczenia przesyłek przez przewoźnika oraz warunki, jakie muszą spełniać wykorzystywane przez niego środki transportu i uczestniczące w konwojach osoby;
6) sposób postępowania w przypadku zaistnienia nieprzewidzianych okoliczności mogących mieć wpływ na bezpieczeństwo przesyłki;
7) warunki przewożenia materiałów poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej.
6. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 5, Prezes Rady Ministrów uwzględni potrzebę zabezpieczenia materiałów przed nieuprawnionym ujawnieniem, utratą, uszkodzeniem lub zniszczeniem oraz szczególne warunki ochrony ze względu na rozmiary lub charakter materiału.
PREMIUM