Art. 7. 1. Ze środków zgromadzonych w otwartych funduszach emerytalnych oraz środków zewidencjonowanych na subkoncie, o którym mowa w art. 40a ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, zwanym dalej "subkontem", przysługuje emerytura kapitałowa w postaci:

1) okresowej emerytury kapitałowej lub

2) dożywotniej emerytury kapitałowej.

2. Okresowa emerytura kapitałowa przysługuje członkowi otwartego funduszu emerytalnego do ukończenia 65. roku życia.

3. Dożywotnia emerytura kapitałowa przysługuje członkowi otwartego funduszu emerytalnego dożywotnio po ukończeniu 65. roku życia.

4. Emerytura kapitałowa w części pochodzącej ze środków:

1) zgromadzonych w otwartych funduszach emerytalnych - jest finansowana z tych środków;

2) zewidencjonowanych na subkoncie - jest finansowana z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.

Art. 8. Członek otwartego funduszu emerytalnego nabywa prawo do okresowej emerytury kapitałowej, jeżeli:

1) ukończył 60 lat oraz

2) suma środków zgromadzonych na rachunku członka otwartego funduszu emerytalnego oraz środków zewidencjonowanych na subkoncie, ustalona na ostatni dzień miesiąca poprzedzającego miesiąc, od którego zostanie przyznana emerytura, jest równa lub wyższa od dwudziestokrotności kwoty dodatku pielęgnacyjnego.

Art. 9. 1. Prawo do okresowej emerytury kapitałowej wygasa:

1) w przypadku śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego;

2) z dniem poprzedzającym dzień, w którym członek otwartego funduszu emerytalnego ukończył 65. rok życia;

3) w przypadku wyczerpania środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym oraz środków zewidencjonowanych na subkoncie.

1a. W przypadku wyczerpania jedynie środków:

1) zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym - okresowa emerytura kapitałowa jest wypłacana w części obliczonej ze środków zewidencjonowanych na subkoncie;

2) zewidencjonowanych na subkoncie - okresowa emerytura kapitałowa jest wypłacana w części obliczonej ze środków zgromadzonych w otwartym funduszu emerytalnym.

2. Otwarty fundusz emerytalny niezwłocznie informuje Zakład Ubezpieczeń Społecznych o wystąpieniu przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 i 3.

Art. 10. 1. Członek otwartego funduszu emerytalnego nabywa prawo do dożywotniej emerytury kapitałowej, jeżeli:

1) ukończył 65 lat oraz

2) kwota hipotetycznej emerytury kapitałowej jest równa lub wyższa niż 50% kwoty dodatku pielęgnacyjnego.

2. Kwota hipotetycznej emerytury kapitałowej stanowi równowartość kwoty będącej wynikiem podzielenia sumy środków zewidencjonowanych na subkoncie oraz składki przez średnie dalsze trwanie życia, o którym mowa w art. 26 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.

Art. 11. 1. W przypadku gdy członek otwartego funduszu emerytalnego nie spełnia warunku, o którym mowa w art. 8 pkt 2 albo art. 10 ust. 1 pkt 2:

1) otwarty fundusz emerytalny przekazuje środki zgromadzone na rachunku członka otwartego funduszu emerytalnego do funduszu emerytalnego;

2) Zakład Ubezpieczeń Społecznych ewidencjonuje na koncie ubezpieczonego, o którym mowa w art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych:

a) środki, o których mowa w pkt 1,

b) środki zewidencjonowane na subkoncie.

2. Środki, o których mowa w ust. 1 pkt 2, są ewidencjonowane na koncie ubezpieczonego jako składka na ubezpieczenie emerytalne, na ostatni dzień miesiąca poprzedzającego miesiąc złożenia wniosku o ustalenie prawa do emerytury, nie wcześniej jednak niż na ostatni dzień miesiąca poprzedzającego miesiąc, od którego zostanie przyznana emerytura.

3. Środki, o których mowa w ust. 2, powiększają kwotę składek stanowiącą podstawę obliczenia emerytury, o której mowa w art. 24 ust. 1 lub art. 24a ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.

4. Ewidencji składek na koncie ubezpieczonego dokonuje się po ich wpływie do funduszu emerytalnego.