Art. 2. Użyte w ustawie określenia oznaczają:
1) odbiorca uprawniony - odbiorca końcowy w rozumieniu art. 3 pkt 13a ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U. z 2022 r. poz. 1385 i 1723), zwanej dalej "ustawą - Prawo energetyczne", dokonujący zakupu energii elektrycznej w celu jej zużycia na potrzeby:
a) gospodarstw domowych,
b) pomieszczeń gospodarczych związanych z prowadzeniem gospodarstw domowych, o ile nie jest w nich wykonywana działalność gospodarcza,
c) lokali o charakterze zbiorowego mieszkania, o ile nie jest w nich wykonywana działalność gospodarcza,
d) mieszkań rotacyjnych, mieszkań pracowników placówek dyplomatycznych i pracowników zagranicznych przedstawicielstw,
e) domów letniskowych, domów kempingowych i altan w ogródkach działkowych, w których nie jest wykonywana działalność gospodarcza oraz w przypadkach wspólnego pomiaru - administracji ogródków działkowych,
f) oświetlenia w budynkach mieszkalnych,
g) zasilania dźwigów w budynkach mieszkalnych,
h) węzłów cieplnych i hydroforni, będących w zarządzie administracji domów mieszkalnych,
i) garaży, w których nie jest wykonywana działalność gospodarcza;
2) podmiot uprawniony - przedsiębiorstwo energetyczne wykonujące działalność gospodarczą w zakresie obrotu energią elektryczną lub przedsiębiorstwo energetyczne zajmujące się dystrybucją energii elektrycznej;
3) przedsiębiorstwo zintegrowane pionowo - przedsiębiorstwo zintegrowane pionowo, o którym mowa w art. 9d ust. 7 ustawy - Prawo energetyczne;
4) punkt poboru energii - punkt pomiarowy, o którym mowa w art. 3 pkt 67 ustawy - Prawo energetyczne;
5) sprzedawca z urzędu - przedsiębiorstwo energetyczne w rozumieniu art. 3 pkt 29 ustawy - Prawo energetyczne;
6) umowa z gwarancją stałej ceny - umowa zawarta przez przedsiębiorstwo energetyczne wykonujące działalność gospodarczą w zakresie obrotu energią elektryczną z odbiorcą uprawnionym, w której przedsiębiorstwo to zobowiązuje się do utrzymania niezmiennej ceny energii elektrycznej przez określony w umowie okres.