Ustawa z dnia 15.09.2022 r. o szczególnych rozwiązaniach w zakresie niektórych źródeł ciepła w związku z sytuacją na rynku paliw

Art. 37. 1. Przedsiębiorstwo energetyczne, o którym mowa w art. 3 ust. 1 lub 2, które nie stosuje się do obowiązku określonego w art. 3 ust. 1 lub 2, podlega karze pieniężnej w wysokości nie niższej niż 100.000 zł i nie wyższej niż 15% przychodu ukaranego przedsiębiorstwa osiągniętego w poprzednim roku podatkowym, a jeżeli kara pieniężna jest związana z działalnością wykonywaną na podstawie koncesji, to wysokość tej kary nie może być niższa niż 100.000 zł i nie wyższa niż 15% przychodu ukaranego przedsiębiorstwa, wynikającego z działalności koncesjonowanej, osiągniętego w poprzednim roku podatkowym.

1a. Przedsiębiorstwo energetyczne, o którym mowa w art. 3a ust. 1 albo 3, które nie stosuje się do obowiązku określonego w art. 3a ust. 2 albo 3, podlega karze pieniężnej w wysokości nie niższej niż 100.000 zł i nie wyższej niż 15% przychodu ukaranego przedsiębiorstwa osiągniętego w poprzednim roku podatkowym, a jeżeli kara pieniężna jest związana z działalnością wykonywaną na podstawie koncesji, to wysokość tej kary nie może być niższa niż 100.000 zł i nie wyższa niż 15% przychodu ukaranego przedsiębiorstwa, wynikającego z działalności koncesjonowanej, osiągniętego w poprzednim roku podatkowym.

1aa. Przedsiębiorstwo energetyczne, o którym mowa w art. 3b ust. 1 albo 2, które nie stosuje się do obowiązku określonego w art. 3b ust. 1 albo 2, podlega karze pieniężnej w wysokości nie niższej niż 10.000 zł i nie wyższej niż 15% przychodu ukaranego przedsiębiorstwa osiągniętego w poprzednim roku podatkowym, a jeżeli kara pieniężna jest związana z działalnością wykonywaną na podstawie koncesji, to wysokość tej kary nie może być niższa niż 100.000 zł i nie wyższa niż 15% przychodu ukaranego przedsiębiorstwa, wynikającego z działalności koncesjonowanej, osiągniętego w poprzednim roku podatkowym.

1b. Sprzedawca ciepła, który w terminie nie stosuje się do obowiązku, o którym mowa w art. 12e ust. 1 lub 2, podlega karze pieniężnej w wysokości nie niższej niż 100.000 zł i nie wyższej niż 15% przychodu ukaranego sprzedawcy osiągniętego w poprzednim roku podatkowym, a jeżeli kara pieniężna jest związana z działalnością wykonywaną na podstawie koncesji, to wysokość tej kary nie może być niższa niż 100.000 zł i nie wyższa niż 15% przychodu ukaranego sprzedawcy, wynikającego z działalności koncesjonowanej, osiągniętego w poprzednim roku podatkowym.

2. Niezależnie od kary pieniężnej określonej w ust. 1-1b, Prezes URE może nałożyć karę pieniężną na kierownika przedsiębiorstwa energetycznego, o którym mowa w ust. 1-1aa, oraz kierownika sprzedawcy ciepła, o którym mowa w ust. 1b. Kara nałożona na kierownika może być wymierzona w kwocie nie większej niż 300% jego miesięcznego wynagrodzenia.

3. Kto w terminie nie realizuje obowiązku, o którym mowa w art. 10, podlega karze pieniężnej w wysokości 10.000 zł.

4. Kary pieniężne, o których mowa w ust. 1-3, wymierza Prezes URE.

5. Do kar pieniężnych, o których mowa w ust. 1-3, stosuje się przepisy art. 56 ust. 4 i 6-7a ustawy - Prawo energetyczne.

6. Kary pieniężne, o których mowa w ust. 1-3, stanowią dochód budżetu państwa.