Ustawa z dnia 6.04.1990 r. o Policji

Art. 48. 1. Na stopnie policyjne w korpusach szeregowych i podoficerów Policji mianuje przełożony, o którym mowa w art. 32 ust. 1. Na stopień posterunkowego mianuje się z dniem mianowania na stanowisko służbowe.

2. Na stopnie policyjne w korpusie aspirantów Policji, a także na stopnie komisarza i nadkomisarza Policji mianuje przełożony, o którym mowa w art. 32 ust. 1, z wyjątkiem komendanta powiatowego (miejskiego, rejonowego) Policji.

3. Na pierwszy stopień oficerski, z zastrzeżeniem art. 56 ust. 3, oraz na stopnie generalnego inspektora Policji i nadinspektora Policji mianuje Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej na wniosek ministra właściwego do spraw wewnętrznych. Na pozostałe stopnie oficerskie w służbie spraw wewnętrznych mianuje minister właściwy do spraw wewnętrznych. Natomiast na pozostałe stopnie oficerskie mianuje Komendant Główny Policji.

4. Mianowanie policjanta na stopień policyjny następuje na wniosek bezpośredniego przełożonego składany do przełożonego właściwego do mianowania na stopień policyjny za pośrednictwem komórki organizacyjnej Policji właściwej w sprawach osobowych.

5. W przypadku powzięcia wiarygodnych, należycie uzasadnionych informacji podważających opinię, o której mowa w art. 25 ust. 1, lub ujawnienia co najmniej jednej z okoliczności, o których mowa w art. 34 ust. 4, składający wniosek o mianowanie niezwłocznie informuje o tym przełożonego właściwego do mianowania na stopień policyjny objęty tym wnioskiem.

6. Policjantowi mianowanemu na stopień policyjny wręcza się akt mianowania.