Art. 27c. 1. Osobie, o której mowa w art. 27e pkt 1, będącej obywatelem Ukrainy, przebywającej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, której pobyt na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest uznawany za legalny na podstawie art. 2 ust. 1, opuszczającej, po osiągnięciu pełnoletności, ukraińską instytucjonalną pieczę zastępczą:
1) przyznaje się pomoc na kontynuowanie nauki;
2) udziela się pomocy w uzyskaniu zatrudnienia;
3) zapewnia się pomoc prawną i psychologiczną.
2. Do osób, o których mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio art. 38d-38f, art. 140 ust. 3, art. 143 ust. 1, 3 i 4, art. 144, art. 145 ust. 1, ust. 6 pkt 1, ust. 8 i 9, art. 146-148 oraz art. 151 ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej.
3. Pomoc na kontynuowanie nauki jest przyznawana osobie, o której mowa w ust. 1, która przebywała w pieczy zastępczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez okres co najmniej roku oraz uczy się w ramach polskiego systemu oświaty.
4. Do okresów pobytu w pieczy zastępczej, o których mowa w ust. 3, wlicza się również nieprzerwany okres pobytu osoby, o której mowa w ust. 1, pod opieką opiekuna tymczasowego, o którym mowa w art. 25.
5. Osoba, o której mowa w ust. 1, co najmniej 6 miesięcy przed osiągnięciem przez nią pełnoletności wskazuje osobę, która podejmuje się pełnienia funkcji opiekuna usamodzielnienia oraz przedstawia pisemną zgodę tej osoby.
6. Opiekunem usamodzielnienia może być koordynator rodzinnej pieczy zastępczej, pracownik socjalny powiatowego centrum pomocy rodzinie, pracownik organizacji pozarządowej w rozumieniu ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie lub inna osoba wyznaczona przez tę organizację do pełnienia funkcji opiekuna usamodzielnienia, lub inna osoba wskazana przez osobę usamodzielnianą i zaakceptowana przez kierownika powiatowego centrum pomocy rodzinie powiatu właściwego ze względu na miejsce pobytu osoby, o której mowa w ust. 1.
7. Indywidualny program usamodzielnienia jest opracowywany przez osobę, o której mowa w ust. 1, wspólnie z opiekunem usamodzielnienia co najmniej na miesiąc przed osiągnięciem przez tę osobę pełnoletności, a następnie jest zatwierdzany przez kierownika powiatowego centrum pomocy rodzinie powiatu właściwego ze względu na miejsce pobytu osoby, o której mowa w ust. 1.
8. Kierownik powiatowego centrum pomocy rodzinie powiatu właściwego ze względu na miejsce pobytu osoby, o której mowa w ust. 1, informuje powiat właściwy ze względu na planowane miejsce osiedlenia się osoby, o której mowa w ust. 1, o zamiarze osiedlenia się tej osoby w miejscowości wskazanej w indywidualnym programie usamodzielnienia oraz przesyła mu kopię tego programu i informacje o opiekunie usamodzielnienia.
9. Zmiany indywidualnego programu usamodzielnienia wymagają zatwierdzenia przez kierownika powiatowego centrum pomocy rodzinie powiatu właściwego ze względu na miejsce pobytu osoby, o której mowa w ust. 1.
10. Po zakończeniu realizacji indywidualnego programu usamodzielnienia osoba usamodzielniana wraz z opiekunem usamodzielnienia i kierownikiem powiatowego centrum pomocy rodzinie powiatu właściwego ze względu na miejsce pobytu osoby, o której mowa w ust. 1, dokonują oceny końcowej procesu usamodzielnienia.