§ 3. 1. Przy zagospodarowaniu składników rzeczowych majątku ruchomego ustala się ich wartość.
2. Wartość składników rzeczowych majątku ruchomego, zagospodarowywanych przez sprzedaż lub oddanie w najem lub w dzierżawę, określa się według ich wartości rynkowej, na podstawie przeciętnych cen stosowanych w obrocie rzeczami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem ich stanu i stopnia zużycia oraz popytu na nie, chyba że co innego wynika z przepisów szczególnych.
3. Wartość składników rzeczowych majątku ruchomego zagospodarowywanych przez:
1) nieodpłatne przekazanie lub dokonanie darowizny - określa się według wartości początkowej;
2) likwidację - określa się według wartości księgowej brutto.
4. Jeżeli zagospodarowaniu mają podlegać składniki rzeczowe majątku ruchomego, które stanowią lub mogą stanowić zespół służący realizacji określonego rodzaju działalności, ich wartość ustala się wspólnie, przez zsumowanie wartości poszczególnych składników rzeczowych majątku ruchomego wchodzących w skład zespołu. Przepisy ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio.