Rozporządzenie Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 9.12.2016 r. w sprawie szczególnych zasad rachunkowości Bankowego Funduszu Gwarancyjnego

§ 10. 1. Równowartość rezerw na gwarancje i poręczenia udzielone przez BFG z funduszy własnych zmniejsza wartość pozycji funduszy własnych. Rozwiązanie rezerw na te gwarancje i poręczenia ujmuje się jako zwiększenie tych funduszy własnych.

2. Rezerwy na świadczenia, o których mowa w art. 112 ust. 3 pkt 2, art. 179, art. 188 ust. 5, art. 264 ust. 2 pkt 4 i art. 268a ust. 2 pkt 4 ustawy, udzielane w danym roku obrotowym, ujmuje się w księgach rachunkowych w dniu przejęcia pod warunkiem, że wartość rezerwy może być wiarygodnie oszacowana i po stronie BFG wystąpił obowiązek prawny lub zwyczajowy.

3. Rezerwy z tytułu udzielenia gwarancji pokrycia strat, o której mowa w art. 112 ust. 3 pkt 1, art. 264 ust. 2 pkt 3 i art. 268a ust. 2 pkt 3 ustawy, wycenia się na dzień bilansowy w oszacowanej kwocie wymaganej zapłaty za dany okres w ramach roku obrotowego BFG, objęty tą gwarancją.

4. Aktywa z tytułu udzielenia gwarancji pokrycia strat, o której mowa w art. 112 ust. 3 pkt 1, art. 264 ust. 2 pkt 3 oraz art. 268a ust. 2 pkt 3 ustawy, ujmuje się w księgach rachunkowych w dniu powstania należności w kwocie wymaganej zapłaty.

5. Równowartość aktywów i rezerw, o których mowa w ust. 3 i 4, zalicza się do odpowiednich funduszy własnych BFG.