§ 2. 1. Lekarz orzecznik Zakładu orzeka o potrzebie rehabilitacji leczniczej osoby uprawnionej, której lekarz prowadzący leczenie sporządził wniosek o rehabilitację leczniczą.
2. Wniosek o rehabilitację leczniczą osoba uprawniona składa w terenowej jednostce organizacyjnej Zakładu właściwej ze względu na miejsce zamieszkania.
3. Lekarz orzecznik może zażądać od lekarza, który sporządził wniosek o rehabilitację leczniczą, udostępnienia dokumentacji medycznej osoby uprawnionej, której wniosek dotyczy, lub udzielenia wyjaśnień i informacji w sprawie.
4. O wyniku rozpatrzenia wniosku, o którym mowa w ust. 1, właściwa jednostka organizacyjna Zakładu zawiadamia na piśmie osobę uprawnioną.
5. Od orzeczenia lekarza orzecznika Zakładu o potrzebie rehabilitacji leczniczej osoby uprawnionej przysługuje sprzeciw do komisji lekarskiej Zakładu, w terminie i na zasadach określonych w ustawie z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1270 i 2245 oraz z 2019 r. poz. 39).
6. Prezes Zakładu może zgłosić zarzut wadliwości orzeczenia lekarza orzecznika o potrzebie rehabilitacji leczniczej w terminie i na zasadach określonych w ustawie z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.