Ustawa z dnia 9.03.2017 r. o wymianie informacji podatkowych z innymi państwami1)

www.przepisy.gofin.pl
wydawca: Wydawnictwo Podatkowe GOFIN sp. z o.o. ul. Owocowa 8, 66-400 Gorzów Wlkp.
www.gofin.pl    sklep internetowy: www.sklep.gofin.pl

Wersja czasowa:
od 2017.03.27
do 2019.04.07
tekst pierwotny
Dz. U. z 2017 r. poz. 648
Istniejące wersje czasowe art. 53
Tekst pierwotny
Dz. U. z 2017 r. poz. 648
2019.04.08 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2019 r. poz. 648
2020.03.03 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2020 r. poz. 343
2021.04.06 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2021 r. poz. 626
2023.02.06 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2023 r. poz. 241
2024.07.01
zmieniony przez
Pokaż wszystkie w jednym oknie

Art. 53. 1. W przypadku gdy istniejący rachunek indywidualny nie jest rachunkiem o wysokiej wartości na dzień 31 grudnia 2015 r., lecz stanie się rachunkiem o wysokiej wartości według stanu na ostatni dzień któregokolwiek z kolejnych lat kalendarzowych, raportująca instytucja finansowa jest obowiązana przeprowadzić w odniesieniu do takiego rachunku procedury weryfikacyjne na podstawie art. 51 w ciągu roku następującego po roku, w którym rachunek stał się rachunkiem o wysokiej wartości.

2. Jeżeli w wyniku weryfikacji, o której mowa w ust. 1, rachunek zostanie zidentyfikowany jako rachunek raportowany, raportująca instytucja finansowa przekazuje wymagane informacje o tym rachunku w odniesieniu do roku, w którym został on zidentyfikowany jako rachunek raportowany, oraz w latach kolejnych, chyba że posiadacz rachunku przestanie być osobą raportowaną.

3. Raportująca instytucja finansowa nie jest obowiązana do ponownego stosowania w następnych latach procedur weryfikacji na podstawie art. 51 ust. 1-4 wobec tego samego rachunku o wysokiej wartości, chyba że rachunek podlega zgłoszeniu jako rachunek nieudokumentowany. W takim przypadku raportująca instytucja finansowa powinna stosować te procedury co roku do czasu, gdy taki rachunek przestanie być rachunkiem nieudokumentowanym, a także podejmować, co najmniej raz w roku, inne działania mające na celu ustalenie rezydencji posiadacza rachunku obejmujące w szczególności:

    1) podjęcie próby kontaktu z posiadaczem rachunku;

    2) wystąpienie z formalnym żądaniem załączanym do dokumentacji w formie papierowej lub elektronicznej;

    3) weryfikację informacji dostarczonych w formie elektronicznej raportującej instytucji finansowej przez podmiot powiązany, zgodnie z zasadami dotyczącymi sumowania rachunków określonymi w art. 40 i art. 41.

4. W przypadku zmiany okoliczności dotyczących rachunku o wysokiej wartości, które powodują powiązanie z tym rachunkiem jednej lub większej liczby przesłanek, o których mowa w art. 50 ust. 2, raportująca instytucja finansowa traktuje ten rachunek jako rachunek raportowany w odniesieniu do każdego państwa uczestniczącego lub państwa trzeciego, względem którego zostanie stwierdzone wystąpienie przesłanki, chyba że postanowi zastosować przepis art. 50 ust. 7, a jeden z wyjątków wymienionych w tym przepisie ma zastosowanie do tego rachunku.