Ustawa z dnia 28.11.2003 r. o służbie zastępczej

www.przepisy.gofin.pl
wydawca: Wydawnictwo Podatkowe GOFIN sp. z o.o. ul. Owocowa 8, 66-400 Gorzów Wlkp.
www.gofin.pl    sklep internetowy: www.sklep.gofin.pl

Wersja czasowa:
od 2006.01.03
do 2009.02.10
tekst ujednolicony przez redakcję
Istniejące wersje czasowe art. 17
Tekst ujednolicony przez redakcję na dzień:
2006.01.03
2009.02.11
zmieniony przez
2012.11.05
zmieniony przez
2014.08.01 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2014 r. poz. 1027
2016.11.04 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2016 r. poz. 1811
2018.05.14 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2018 r. poz. 885
Pokaż wszystkie w jednym oknie

Art. 17. 1. Marszałek województwa zwraca poborowemu, na jego wniosek, koszty przejazdu najtańszym środkiem publicznego transportu zbiorowego kolejowego lub autobusowego do siedziby komisji wojewódzkiej albo siedziby komisji i powrotu do miejsca pobytu stałego albo pobytu czasowego trwającego ponad 2 miesiące. Koszty te zwraca się na podstawie udokumentowanego oświadczenia osoby wezwanej, według zasad określonych w przepisach o należnościach świadków, biegłych i stron w postępowaniu sądowym.

2. Marszałek województwa wypłaca poborowemu, który nie otrzymał od pracodawcy wynagrodzenia za czas opuszczony z powodu wezwania na posiedzenie komisji wojewódzkiej albo posiedzenie komisji, na wniosek poborowego, zryczałtowaną rekompensatę za utracone zarobki, za każdy dzień w wysokości 1/30 minimalnego wynagrodzenia za pracę obowiązującego w grudniu roku poprzedniego, ustalanego na podstawie przepisów ustawy z dnia 10 października 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę (Dz. U. nr 200, poz. 1679).

3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się również w przypadku wezwania poborowego przez marszałka województwa w sprawach związanych ze służbą zastępczą.