Ustawa z dnia 9.07.2003 r. o zatrudnianiu pracowników tymczasowych1)

www.przepisy.gofin.pl
wydawca: Wydawnictwo Podatkowe GOFIN sp. z o.o. ul. Owocowa 8, 66-400 Gorzów Wlkp.
www.gofin.pl    sklep internetowy: www.sklep.gofin.pl
Wersja czasowa:
od 2010.01.24
do 2016.03.16
zmieniony przez
art. 1 
Dz. U. z 2009 r. nr 221, poz. 1737
Istniejące wersje czasowe art. 20
•
Tekst ujednolicony przez redakcję na dzień:
2007.07.01
•
2010.01.24
zmieniony przez
Dz. U. z 2009 r. nr 221, poz. 1737
•
2016.03.17 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2016 r. poz. 360
•
2017.06.01
zmieniony przez
Dz. U. z 2017 r. poz. 962
•
2018.03.22 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2018 r. poz. 594
•
2019.08.20 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2019 r. poz. 1563
•
2023.06.15 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2023 r. poz. 1110
•Pokaż wszystkie w jednym oknie

Art. 20. 1. W okresie obejmującym 36 kolejnych miesięcy agencja pracy tymczasowej zatrudniająca pracownika tymczasowego może skierować tego pracownika do wykonywania pracy tymczasowej na rzecz jednego pracodawcy użytkownika przez okres nieprzekraczający łącznie 18 miesięcy.

2. Jeżeli pracownik tymczasowy wykonuje w sposób ciągły na rzecz danego pracodawcy użytkownika pracę tymczasową obejmującą zadania, których wykonanie należy do obowiązków nieobecnego pracownika zatrudnionego przez tego pracodawcę użytkownika, okres wykonywania pracy tymczasowej nie może przekroczyć 36 miesięcy.

3. Po okresie wykonywania pracy tymczasowej, o którym mowa w ust. 2, na rzecz danego pracodawcy użytkownika pracownik tymczasowy może być ponownie skierowany do wykonywania pracy tymczasowej u tego pracodawcy użytkownika nie wcześniej niż po upływie 36 miesięcy.