Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 20.12.2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień

§ 4. 1. Zwalnia się od podatku import towarów w przypadku, gdy miejscem przeznaczenia tych towarów jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju i wywóz z terytorium kraju tych towarów nastąpi w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

2. Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, stosuje się, pod warunkiem że importer, który dokonuje wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, jest podatnikiem zarejestrowanym jako podatnik VAT UE oraz:

1) w momencie importu:

a) podał swój ważny numer identyfikacji podatkowej, o którym mowa w art. 97 ust. 10 ustawy, przyznany mu na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych,

b) przedstawił dowód wskazujący, że importowane towary przeznaczone są do transportu lub wysyłki z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego,

c) podał ważny numer identyfikacyjny VAT:

- przyznany mu na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych w państwie członkowskim przeznaczenia importowanych towarów - w przypadku, o którym mowa w art. 13 ust. 3 ustawy, albo

- nabywcy towarów przyznany mu na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych w państwie członkowskim przeznaczenia importowanych towarów - w przypadku, o którym mowa w art. 13 ust. 1 ustawy;

2) w terminie 4 miesięcy po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu importu towarów, przedstawi odpowiednio dokumenty, o których mowa w ust. 3 lub 4;

3) w okresie 12 miesięcy poprzedzających miesiąc, w którym dokonywany jest import towarów, nie naruszył warunku, o którym mowa w pkt 2, w odniesieniu do towarów importowanych w okresie 17 miesięcy poprzedzających import towarów. Jeżeli warunek ten został naruszony, importer składa organowi celnemu w trybie stosowanym przy zabezpieczeniu należności celnych na podstawie przepisów celnych zabezpieczenie w wysokości równej kwocie podatku, który nie zostanie uiszczony.

3. Importer jest obowiązany do przedstawienia organowi celnemu dokumentu potwierdzającego wykazanie w informacji podsumowującej wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, o której mowa w ust. 1.

4. W przypadku gdy w informacji podsumowującej oprócz wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, o której mowa w ust. 1, są wykazane również inne wewnątrzwspólnotowe dostawy towarów i nie jest możliwa identyfikacja wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, o której mowa w ust. 1, importer przedstawia zaświadczenie wydane przez naczelnika urzędu skarbowego potwierdzające złożenie przez importera informacji podsumowującej w zakresie tej wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, a gdy importer ustanowił przedstawiciela podatkowego, o którym mowa w ust. 7, przedstawiciel ten przedstawia wraz z informacją podsumowującą odpowiednie deklaracje podatkowe zawierające informacje w zakresie wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów.

5. Warunku, o którym mowa w ust. 2 pkt 3, w zakresie złożonego zabezpieczenia kwoty podatku, który nie został uiszczony, nie stosuje się po przedstawieniu organowi celnemu odpowiednio dokumentów, o których mowa w ust. 3 lub 4, dotyczących importu towarów, dla którego złożono to zabezpieczenie.

6. W przypadku gdy importer, który złożył zabezpieczenie kwoty podatku, nie przedstawi w terminie, o którym mowa w ust. 2 pkt 2, odpowiednio dokumentów, o których mowa w ust. 3 lub 4, dotyczących importu towarów, dla którego złożono zabezpieczenie kwoty podatku, kwotę nieuiszczonego podatku pokrywa się z zabezpieczenia kwoty podatku.

7. W przypadku gdy importer ustanowił przedstawiciela podatkowego, o którym mowa w art. 18d ust. 1 ustawy, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, stosuje się pod warunkiem że przedstawiciel podatkowy:

1) w momencie importu podał swój ważny numer identyfikacji podatkowej, przyznany mu na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych;

2) przedstawił kopię umowy ustanawiającej go przedstawicielem podatkowym.

8. Przepisy ust. 2 pkt 1 lit. b i c, pkt 2 i 3, ust. 3, 5 i 6 stosuje się odpowiednio do przedstawiciela podatkowego, o którym mowa w ust. 7.