Istniejące wersje czasowe art. 11
•
Tekst pierwotny
Dz. U. z 2009 r. nr 3, poz. 11
•
2010.09.01
zmieniony przez
•
2011.05.26 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2011 r. nr 108, poz. 626
•
2014.06.05 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2014 r. poz. 752
•
2017.01.09 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2017 r. poz. 43
•
2018.06.08 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2018 r. poz. 1114
•
2019.05.10 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2019 r. poz. 864
•
2020.04.23 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2020 r. poz. 722
•
2022.01.21 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2022 r. poz. 143
•
2023.08.07 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2023 r. poz. 1542
•
2025.01.30 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2025 r. poz. 126
•Pokaż wszystkie w jednym oknie
Art. 11. 1. W przypadku energii elektrycznej obowiązek podatkowy powstaje:
1) z dniem nabycia wewnątrzwspólnotowego energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;
2) z momentem wydania energii elektrycznej nabywcy końcowemu, w przypadku sprzedaży energii elektrycznej na terytorium kraju;
3) z dniem zużycia energii elektrycznej, w przypadkach, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3, 4 i 6;
4) z dniem powstania długu celnego, w przypadku importu energii elektrycznej przez nabywcę końcowego.
2. Wydanie energii elektrycznej, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nabywcy końcowemu jest związane z wystawieniem przez podatnika faktury lub innego dokumentu, z którego wynika zapłata należności za sprzedaną przez podatnika energię elektryczną.