Art. 22e. 1. Świadczenie interwencyjne podlega, z zastrzeżeniem art. 4, zwrotowi przez przedsiębiorcę w całości, wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie, liczonymi od dnia jego wypłacenia, na rachunek bankowy wskazany przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych, jeżeli przedsiębiorca:
1) w okresie 6 miesięcy od dnia otrzymania świadczenia interwencyjnego zaprzestał prowadzenia działalności gospodarczej lub zawiesił jej prowadzenie;
2) złożył niezgodne ze stanem faktycznym przynajmniej jedno z oświadczeń, o których mowa w art. 22b ust. 2 pkt 2-4;
3) wbrew zobowiązaniu nie przesłał w terminie oszacowania wraz z dokumentacją, o których mowa w art. 22b ust. 2 pkt 1;
4) nie poddał się kontroli lub utrudniał kontrolę, o której mowa w art. 22f ust. 1.
2. Świadczenie interwencyjne podlega zwrotowi przez przedsiębiorcę w części, wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie, liczonymi od dnia jego wypłacenia, na rachunek bankowy wskazany przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych, jeżeli:
1) Szef Krajowej Administracji Skarbowej poinformuje Zakład Ubezpieczeń Społecznych o wystąpieniu rozbieżności między średniomiesięcznym przychodem wykazanym we wniosku, o którym mowa w art. 22b ust. 1 pkt 3, a średniomiesięcznym przychodem uzyskanym z prowadzenia działalności gospodarczej w roku kalendarzowym poprzedzającym rok wydania rozporządzenia, o którym mowa w art. 1 ust. 2, wykazanym dla celów podatkowych wyliczonym w trybie wskazanym w art. 22c ust. 3 - proporcjonalnie do wysokości zawyżenia;
2) przedsiębiorca nie wykonał zobowiązania, o którym mowa w art. 22a ust. 2 pkt 3 - proporcjonalnie do różnicy w liczbie ubezpieczonych, zgłoszonych do dobrowolnych ubezpieczeń społecznych, obowiązkowych ubezpieczeń społecznych, oraz wyłącznie ubezpieczenia zdrowotnego.
3. Świadczenie interwencyjne podlega zwrotowi przez przedsiębiorcę w części, na rachunek bankowy wskazany przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych, jeżeli zostało ono przyznane w wysokości wyższej niż wysokość szkody wynikającej z oszacowania, o którym mowa w art. 43 ust. 4 pkt 2 lub 3.
4. W przypadkach, o których mowa w ust. 1-3, okres zwrotu świadczenia interwencyjnego lub jego części nie może być dłuższy niż 30 dni kalendarzowych, liczonych od dnia uprawomocnienia się decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.
5. W przypadku śmierci przedsiębiorcy w okresie 6 miesięcy od dnia otrzymania świadczenia interwencyjnego spadkobiercy przedsiębiorcy nie są obowiązani do zwrotu wypłaconego świadczenia interwencyjnego, o którym mowa w ust. 1 pkt 1.
6. Zakład Ubezpieczeń Społecznych dochodzi nienależnie wypłaconych świadczeń interwencyjnych w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.
7. W przypadku zakończenia prowadzenia działalności gospodarczej przed upływem 6 miesięcy od dnia otrzymania świadczenia interwencyjnego przez przedsiębiorcę niebędącego osobą fizyczną, do dochodzenia nienależnie wypłaconego świadczenia interwencyjnego stosuje się odpowiednio przepisy działu III rozdziału 15 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa.
8. Przychód z tytułu uzyskanego świadczenia interwencyjnego oraz w przypadku, o którym mowa w ust. 5, nie stanowi przychodu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz przepisów o podatku dochodowym od osób prawnych.