Ustawa z dnia 4.02.2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3

Art. 36. 1. Dziennym opiekunem jest osoba fizyczna:

1) prowadząca działalność na własny rachunek albo

2) zatrudniana przez podmioty, o których mowa w art. 8 ust. 1, na podstawie umowy o pracę albo umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego stosuje się przepisy dotyczące zlecenia.

1a. Pełnienie funkcji dziennego opiekuna wymaga zgłoszenia do prowadzonego przez wójta, burmistrza lub prezydenta miasta wykazu osób, o których mowa w ust. 1 pkt 1, oraz podmiotów, o których mowa w art. 8 ust. 1, zatrudniających dziennych opiekunów, zwanego dalej "wykazem".

2.  Dzienny opiekun sprawuje opiekę nad dziećmi w wieku od ukończenia 20 tygodnia życia.

3. Umowa o świadczenie usług, o której mowa w ust. 1, określa w szczególności:

1)  strony umowy;

2)  cel i przedmiot umowy;

3)  czas i miejsce sprawowania opieki;

4)  liczbę dzieci powierzonych opiece;

5)  obowiązki dziennego opiekuna;

5a) warunki czasowego niesprawowania opieki, w szczególności związanego z wypoczynkiem dziennego opiekuna;

6) wysokość wynagrodzenia oraz sposób i termin jego wypłaty;

7)  czas, na jaki umowa została zawarta;

8) warunki i sposób zmiany, a także rozwiązania umowy.