Dodatkowe opcje drukowania: |
pokaż wersje przyszłe
|
|
Drukuj |
Wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 30.04.2009 r.
sygn. akt U 2/08
Trybunał Konstytucyjny w składzie:
Bohdan Zdziennicki - przewodniczący,
Andrzej Rzepliński,
Mirosław Wyrzykowski - sprawozdawca,
protokolant: Krzysztof Zalecki,
po rozpoznaniu, z udziałem wnioskodawcy, Ministra Pracy i Polityki Społecznej oraz Prokuratora Generalnego, na rozprawie w dniach 8 stycznia i 30 kwietnia 2009 r., wniosku Rady Miasta Gorzowa Wielkopolskiego o zbadanie zgodności § 5 ust. 1 w związku z § 3 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 sierpnia 2003 r. w sprawie szczegółowych zasad obliczania i trybu przekazywania gminom dotacji celowej ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych (Dz. U. nr 166, poz. 1616, ze zm.) z art. 47 ust. 7 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. nr 123, poz. 776, ze zm.), a przez to z art. 92 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej,
orzeka:
§ 5 ust. 1 rozporządzenia Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 sierpnia 2003 r. w sprawie szczegółowych zasad obliczania i trybu przekazywania gminom dotacji celowej ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych (Dz. U. nr 166, poz. 1616 oraz z 2004 r. nr 174, poz. 1811) jest niezgodny z art. 47 ust. 7 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 2008 r. nr 14, poz. 92, nr 227, poz. 1505 i Nr 237, poz. 1652 oraz z 2009 r. nr 6, poz. 33), a przez to jest niezgodny z art. 92 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.
Ponadto postanawia:
na podstawie art. 39 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz. U. nr 102, poz. 643, z 2000 r. nr 48, poz. 552 i nr 53, poz. 638, z 2001 r. nr 98, poz. 1070, z 2005 r. nr 169, poz. 1417 oraz z 2009 r. nr 56, poz. 459) umorzyć postępowanie w pozostałym zakresie ze względu na zbędność wydania wyroku.