Ustawa z dnia 11.05.2001 r. o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej1)

www.przepisy.gofin.pl
wydawca: Wydawnictwo Podatkowe GOFIN sp. z o.o. ul. Owocowa 8, 66-400 Gorzów Wlkp.
www.gofin.pl    sklep internetowy: www.sklep.gofin.pl

Wersja czasowa:
od 2024.03.22
 
tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2024 r. poz. 433
Istniejące wersje czasowe art. 11b
2023.05.24
dodany przez
2024.03.22 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2024 r. poz. 433
Pokaż wszystkie w jednym oknie

Art. 11b. 1. Przedsiębiorca wprowadzający do obrotu:

    1) produkty jednorazowego użytku z tworzyw sztucznych wymienione w pkt 5-9 załącznika nr 10 do ustawy,

    2) narzędzia połowowe zawierające tworzywa sztuczne

- jest obowiązany do finansowania publicznych kampanii edukacyjnych.

2. Publiczne kampanie edukacyjne obejmują wszelkie działania mające na celu podnoszenie świadomości ekologicznej społeczeństwa w zakresie prawidłowego postępowania z odpadami powstałymi z produktów jednorazowego użytku z tworzyw sztucznych wymienionych w pkt 5-9 załącznika nr 10 do ustawy oraz narzędziami połowowymi stanowiącymi odpady zawierającymi tworzywa sztuczne, wspomagające osiągnięcie wysokiego poziomu selektywnego zbierania tych odpadów, w tym informowanie przy wykorzystaniu środków masowego przekazu, ulotek, broszur informacyjnych i plakatów oraz organizowanie konkursów, konferencji i akcji o charakterze informacyjno-edukacyjnym.

3. Publiczne kampanie edukacyjne powinny uwzględniać informowanie społeczeństwa o:

    1) dostępności alternatywnych produktów wielokrotnego użytku i metod gospodarowania odpadami powstałymi z produktów jednorazowego użytku z tworzyw sztucznych wymienionych w pkt 5-9 załącznika nr 10 do ustawy oraz narzędziami połowowymi stanowiącymi odpady zawierającymi tworzywa sztuczne;

    2) dobrych praktykach w zakresie należytego gospodarowania odpadami;

    3) wpływie zaśmiecania oraz nieodpowiedniego unieszkodliwiania odpadów powstałych z produktów jednorazowego użytku z tworzyw sztucznych wymienionych w pkt 5-9 załącznika nr 10 do ustawy oraz narzędzi połowowych stanowiących odpady zawierających tworzywa sztuczne na środowisko, w szczególności środowisko morskie;

    4) wpływie na sieci kanalizacyjne nieodpowiednich sposobów unieszkodliwiania odpadów powstających z produktów jednorazowego użytku z tworzyw sztucznych wymienionych w pkt 5-9 załącznika nr 10 do ustawy.

4. Przedsiębiorca, o którym mowa w ust. 1, wykonując obowiązek, o którym mowa w ust. 1, opłatę, obliczoną zgodnie z ust. 6:

    1) przeznacza w terminie do dnia 1 marca roku kalendarzowego następującego po roku kalendarzowym, którego dotyczy opłata, na publiczne kampanie edukacyjne lub

    2) wnosi na odrębny rachunek bankowy właściwego urzędu marszałkowskiego w terminie do dnia 15 marca roku kalendarzowego następującego po roku kalendarzowym, którego dotyczy opłata, na publiczne kampanie edukacyjne.

5. Przedsiębiorca wprowadzający do obrotu wyroby tytoniowe z filtrami zawierającymi tworzywa sztuczne i filtry zawierające tworzywa sztuczne sprzedawane do używania łącznie z wyrobami tytoniowymi realizuje obowiązek, o którym mowa w ust. 1, wnosząc opłatę zgodnie z ust. 4 pkt 2.

6. Opłata, o której mowa w ust. 4, zwana dalej "opłatą na publiczne kampanie edukacyjne", stanowi iloczyn stawki, o której mowa odpowiednio w ust. 7, oraz odpowiednio masy lub liczby sztuk wprowadzonych do obrotu w roku kalendarzowym, którego dotyczy opłata, produktów jednorazowego użytku z tworzyw sztucznych wymienionych w pkt 5-9 załącznika nr 10 do ustawy oraz narzędzi połowowych zawierających tworzywa sztuczne.

7. Stawka opłaty na publiczne kampanie edukacyjne wynosi:

    1) 0,05 zł za 1 kg wprowadzonego do obrotu produktu wymienionego w pkt 8 załącznika nr 10 do ustawy oraz narzędzi połowowych zawierających tworzywa sztuczne;

    2) 0,01 zł za 10 sztuk wprowadzonych do obrotu produktów wymienionych w pkt 5 załącznika nr 10 do ustawy;

    3) 0,01 zł za sztukę wprowadzonych do obrotu produktów wymienionych w pkt 6, 7 i 9 załącznika nr 10 do ustawy.

8. W przypadku produktów, o których mowa w pkt 5-7 i 9 załącznika nr 10 do ustawy, za produkty jednostkowe uznaje się łącznie produkty umieszczone w opakowaniach jednostkowych, w których te produkty są oferowane użytkownikom końcowym.

9. Marszałek województwa prowadzi odrębny rachunek bankowy w celu gromadzenia i przekazywania wpływów z tytułu opłaty na publiczne kampanie edukacyjne wnoszonej na podstawie ust. 4 pkt 2.

10. Wpływy z tytułu opłaty na publiczne kampanie edukacyjne wnoszonej na podstawie ust. 4 pkt 2, powiększone o przychody z oprocentowania rachunku bankowego i pomniejszone o dochody, o których mowa w ust. 11, marszałek województwa przekazuje na rachunek bankowy Narodowego Funduszu w terminie 30 dni po upływie każdego kwartału.

11. Wpływy z tytułu opłaty na publiczne kampanie edukacyjne wnoszonej na podstawie ust. 4 pkt 2 stanowią w wysokości 5% dochody budżetu samorządu województwa z przeznaczeniem na obsługę rozliczenia wykonania obowiązku prowadzenia publicznych kampanii edukacyjnych.

12. W przypadku gdy przedsiębiorca, o którym mowa w ust. 1, nie przeznaczył na publiczne kampanie edukacyjne w terminie, o którym mowa w ust. 4 pkt 1, kwoty co najmniej równej opłacie na publiczne kampanie edukacyjne obliczonej zgodnie z ust. 6, wysokość opłaty, o której mowa w ust. 4 pkt 2, ulega obniżeniu o kwotę faktycznie przeznaczoną przez tego przedsiębiorcę na publiczne kampanie edukacyjne.

13. Przedsiębiorca, o którym mowa w ust. 1, składa sprawozdanie o przeprowadzonych publicznych kampaniach edukacyjnych w ramach rocznego sprawozdania, o którym mowa w art. 73 ust. 1 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach.

14. Przedsiębiorca, o którym mowa w ust. 1, nie finansuje publicznych kampanii edukacyjnych, jeżeli wysokość opłaty na publiczne kampanie edukacyjne obliczona zgodnie z ust. 6 nie przekracza 10 zł w danym roku kalendarzowym.

15. W sprawach dotyczących opłaty na publiczne kampanie edukacyjne wnoszonej na podstawie ust. 4 pkt 2 stosuje się odpowiednio przepisy działu III ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa, z tym że uprawnienia organów podatkowych przysługują marszałkowi województwa.