Facebook

Kliknij ten link, aby przejść do panelu logowania.
Teraz do wszystkich płatnych Serwisów internetowych
Wydawnictwa Podatkowego GOFIN loguj się w jednym
miejscu.


Po zalogowaniu znajdziesz menu z linkiem do swojego
konta abonenta i dodatkowych opcji.

Jak szukać?»

Ujednolicone przepisy prawne - www.przepisy.gofin.pl
Aktualnie jesteś: Ujednolicone przepisy prawne (strona główna) »  »  Ustawa z dnia 6.06.1997 r. Kodeks postępowania karnego

Ustawa z dnia 6.06.1997 r. Kodeks postępowania karnego1)

Tekst ujednolicony przez redakcję na dzień:
 uwzględniający ww. zmiany
 zmieniony przez
zmiany w:
 zmieniony przez
zmiany w:
 zmieniony przez
zmiany w:
 zmieniony przez
zmiany w:
 zmieniony przez
zmiany w:
 zmieniony przez
zmiany w:
 zmieniony przez
zmiany w:
 zmieniony przez
zmiany w:
 zmieniony przez
zmiany w:
 zmieniony przez
zmiany w:
 zmieniony przez
zmiany w:
 zmieniony przez
zmiany w:
 zmieniony przez
zmiany w:
 
 zmieniony przez
zmiany w:
 zmieniony przez
zmiany w:
 zmieniony przez
zmiany w:
 zmieniony przez
zmiany w:
 zmieniony przez
zmiany w:
 
 zmieniony przez
zmiany w:
 zmieniony przez
zmiany w:
 zmieniony przez
zmiany w:
 zmieniony przez
zmiany w:
 zmieniony przez
zmiany w:
 zmieniony przez
zmiany w:
 zmieniony przez
zmiany w:
 zmieniony przez
zmiany w:
 zmieniony przez
zmiany w:
art. 2, art. 5, art. 14, art. 15, art. 23a, art. 28, art. 30, art. 44, art. 49, art. 49a, art. 54, art. 55, art. 56, art. 57, art. 60, art. 61, art. 75, art. 78, art. 79, art. 80, art. 80a, art. 81, art. 81a, art. 82, art. 84, art. 87a, art. 93a, art. 95, art. 95a, art. 95b, art. 97, art. 100, art. 107, art. 117a, art. 120, art. 127a, art. 127b, art. 127c, art. 132, art. 133, art. 139, art. 143, art. 144, art. 156, art. 157, art. 159, art. 162, art. 163, art. 164, art. 167, art. 168a, art. 171, art. 178, art. 178a, art. 180, art. 202, art. 203, art. 204, art. 209, art. 231, art. 232, art. 232a, art. 235, art. 236, art. 244, art. 245, art. 247, art. 249, art. 249a, art. 250, art. 251, art. 252, art. 254, art. 257, art. 258, art. 259, art. 260, art. 261, art. 263, art. 264, art. 268, art. 279, art. 285, art. 291, art. 292, art. 293, art. 297, art. 304, art. 311, art. 312, art. 313, art. 321, art. 324, art. 325a, art. 325b, art. 325c, art. 325d, art. 325e, art. 325f, art. 325i, art. 332, art. 333, art. 334, art. 336, art. 337, art. 338, art. 338a, art. 339, art. 340, art. 341, art. 343, art. 343a, art. 345, art. 346, art. 349, art. 350, art. 352, art. 353, art. 366, art. 370, art. 374, art. 376, art. 377, art. 378, art. 381, art. 384, art. 385, art. 386, art. 387, art. 389, art. 391, art. 393, art. 393a, art. 394, art. 397, art. 401, art. 402, art. 406, art. 411, art. 416, art. 418, art. 418a, art. 419, art. 422, art. 423, art. 424, art. 425, art. 427, art. 433, art. 434, art. 437, art. 438, art. 443, art. 444, art. 446, art. 447, art. 449, art. 449a, art. 450, art. 451, art. 452, art. 454, art. 457, rozdz. 50, art. 460, art. 461, art. 466, rozdz. 51, art. 468, art. 469, art. 474a, art. 475, art. 476, art. 477, art. 478, art. 479, art. 480, art. 481, art. 482, art. 483, art. 484, art. 485, art. 489, art. 492, art. 494, art. 500, art. 501, art. 517a, art. 517b, art. 517c, art. 517d, art. 517e, art. 517g, art. 517h, art. 517i, art. 517j, art. 519, art. 523, art. 524, art. 526, art. 538, art. 540, art. 540b, art. 545, rozdz. 58, art. 552, art. 552a, art. 552b, art. 553, art. 553a, art. 554, art. 555, art. 557, art. 558, art. 559, art. 603, art. 605a, art. 607b, art. 607k, art. 607t, art. 607zm, art. 611uh, art. 618, art. 622, art. 623, art. 626, art. 637a, art. 646, art. 662, art. 663,
 
 zmieniony przez
zmiany w:
 zmieniony przez
zmiany w:
 
 zmieniony przez
zmiany w:
 zmieniony przez
zmiany w:
 zmieniony przez
zmiany w:
art. 2, art. 5, art. 23b, art. 30, art. 41a, art. 42, art. 46, art. 47, art. 50, art. 55, art. 71, art. 75, art. 78, art. 80a, art. 81, art. 84, art. 87a, art. 96, art. 100, art. 106, art. 116, art. 132, art. 139, art. 141, art. 143, art. 147, art. 148, art. 148a, art. 152, art. 153, art. 154, art. 156, art. 156a, art. 167, art. 168a, art. 168b, art. 171, art. 213, art. 229, art. 230, art. 231, art. 236, art. 237, art. 237a, art. 237b, art. 249a, art. 250, art. 254, art. 258, art. 259, art. 279, art. 280, art. 285, art. 287, art. 293, art. 297, art. 300, art. 304, art. 306, art. 311, art. 313, art. 321, art. 325a, art. 325e, art. 325i, art. 328, art. 332, art. 333, art. 334, art. 335, art. 336, art. 337, art. 337a, art. 338, art. 338a, art. 339, art. 342, art. 343, art. 343a, art. 344a, art. 344b, art. 349, art. 352, art. 353, art. 354a, art. 366, art. 367a, art. 370, art. 376, art. 381, art. 385, art. 387, art. 389, art. 391, art. 393, art. 393a, art. 394, art. 396a, art. 402, art. 404a, art. 413, art. 418a, art. 422, art. 424, art. 425, art. 426, art. 427, art. 433, art. 434, art. 440, art. 444, art. 446, art. 447, art. 448, art. 449a, art. 450, art. 452, art. 461, art. 464, art. 502, art. 517c, art. 517d, art. 517h, art. 523, art. 524, art. 538, rozdz. 55a, art. 539a, art. 539b, art. 539c, art. 539d, art. 539e, art. 539f, art. 540b, art. 542, rozdz. 58, art. 552, art. 552a, art. 552b, art. 553, art. 553a, art. 554, art. 555, art. 557, art. 558, art. 611u, art. 611wd, art. 618f, art. 632, art. 632a, art. 672,
 zmieniony przez
zmiany w:
 Dz. U. z 2016 r. poz. 1749
 
 zmieniony przez
zmiany w:
 
 zmieniony przez
zmiany w:
 zmieniony przez
zmiany w:
 zmieniony przez
zmiany w:
 zmieniony przez
zmiany w:
 Dz. U. z 2017 r. poz. 1904
 zmieniony przez
zmiany w:
 zmieniony przez
zmiany w:
 zmieniony przez
zmiany w:
 Dz. U. z 2018 r. poz. 1987
 zmieniony przez
zmiany w:
 zmieniony przez
zmiany w:
 
 zmieniony przez
zmiany w:
 zmieniony przez
zmiany w:
 zmieniony przez
zmiany w:
 zmieniony przez
zmiany w:
 zmieniony przez
zmiany w:
 Dz. U. z 2020 r. poz. 30
 zmieniony przez
zmiany w:
 Dz. U. z 2021 r. poz. 534
 zmieniony przez
zmiany w:
 Dz. U. z 2022 r. poz. 1375
 zmieniony przez
zmiany w:
 zmieniony przez
zmiany w:
Wyświetl wersje poprzedzające
 Dz. U. z 2024 r. poz. 37
 zmieniony przez
zmiany w:
 
 
 zmieniony przez
zmiany w:
 
Wyświetl wcześniejsze wersje
2024.08.31 - bieżąca
Wyświetl późniejsze wersje
 zmieniony przez
zmiany w:
 zmieniony przez
zmiany w:

Uwaga od redakcji:
Zmiany, które wchodzą w życie w wybranej wersji czasowej - zaznaczono kolorem

Dział I

Przepisy wstępne

Art. 1. Postępowanie karne w sprawach należących do właściwości sądów toczy się według przepisów niniejszego kodeksu.

Istniejące wersje czasowe art. 2
Tekst ujednolicony przez redakcję na dzień:
2009.01.01
2015.04.08
zmieniony przez
2015.07.01
zmieniony przez
2016.04.15
zmieniony przez
2016.10.24 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2016 r. poz. 1749
2017.10.12 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2017 r. poz. 1904
2018.10.17 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2018 r. poz. 1987
2020.01.09 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2020 r. poz. 30
2021.03.24 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2021 r. poz. 534
2022.06.30 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2022 r. poz. 1375
2024.01.11 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2024 r. poz. 37
Pokaż wszystkie w jednym oknie

Art. 2. § 1. Przepisy niniejszego kodeksu mają na celu takie ukształtowanie postępowania karnego, aby:

    1) sprawca przestępstwa został wykryty i pociągnięty do odpowiedzialności karnej, a osoba niewinna nie poniosła tej odpowiedzialności;

    2) przez trafne zastosowanie środków przewidzianych w prawie karnym oraz ujawnienie okoliczności sprzyjających popełnieniu przestępstwa osiągnięte zostały zadania postępowania karnego nie tylko w zwalczaniu przestępstw, lecz również w zapobieganiu im oraz w umacnianiu poszanowania prawa i zasad współżycia społecznego;

    3) zostały uwzględnione prawnie chronione interesy pokrzywdzonego przy jednoczesnym poszanowaniu jego godności;

    4) rozstrzygnięcie sprawy nastąpiło w rozsądnym terminie.

§ 2. Podstawę wszelkich rozstrzygnięć powinny stanowić prawdziwe ustalenia faktyczne.

Art. 3. W granicach określonych w ustawie postępowanie karne odbywa się z udziałem czynnika społecznego.

Art. 4. Organy prowadzące postępowanie karne są obowiązane badać oraz uwzględniać okoliczności przemawiające zarówno na korzyść, jak i na niekorzyść oskarżonego.

Istniejące wersje czasowe art. 5
Tekst ujednolicony przez redakcję na dzień:
2009.01.01
2015.07.01
zmieniony przez
2016.04.15
zmieniony przez
2016.10.24 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2016 r. poz. 1749
2017.10.12 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2017 r. poz. 1904
2018.10.17 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2018 r. poz. 1987
2020.01.09 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2020 r. poz. 30
2021.03.24 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2021 r. poz. 534
2022.06.30 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2022 r. poz. 1375
2024.01.11 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2024 r. poz. 37
Pokaż wszystkie w jednym oknie

Art. 5. § 1. Oskarżonego uważa się za niewinnego, dopóki wina jego nie zostanie udowodniona i stwierdzona prawomocnym wyrokiem.

§ 2. Niedające się usunąć wątpliwości rozstrzyga się na korzyść oskarżonego.

Art. 6. Oskarżonemu przysługuje prawo do obrony, w tym prawo do korzystania z pomocy obrońcy, o czym należy go pouczyć.

Art. 7. Organy postępowania kształtują swe przekonanie na podstawie wszystkich przeprowadzonych dowodów, ocenianych swobodnie z uwzględnieniem zasad prawidłowego rozumowania oraz wskazań wiedzy i doświadczenia życiowego.

Art. 8. § 1. Sąd karny rozstrzyga samodzielnie zagadnienia faktyczne i prawne oraz nie jest związany rozstrzygnięciem innego sądu lub organu.

§ 2. Prawomocne rozstrzygnięcia sądu kształtujące prawo lub stosunek prawny są jednak wiążące.

Art. 9. § 1. Organy procesowe prowadzą postępowanie i dokonują czynności z urzędu, chyba że ustawa uzależnia je od wniosku określonej osoby, instytucji lub organu albo od zezwolenia władzy.

§ 2. Strony i inne osoby bezpośrednio zainteresowane mogą składać wnioski o dokonanie również tych czynności, które organ może lub ma obowiązek podejmować z urzędu.

Art. 10. § 1. Organ powołany do ścigania przestępstw jest obowiązany do wszczęcia i przeprowadzenia postępowania przygotowawczego, a oskarżyciel publiczny także do wniesienia i popierania oskarżenia - o czyn ścigany z urzędu.

§ 2. Z wyjątkiem wypadków określonych w ustawie lub w prawie międzynarodowym nikt nie może być zwolniony od odpowiedzialności za popełnione przestępstwo.

Art. 11. § 1. Postępowanie w sprawie o występek, zagrożony karą pozbawienia wolności do lat 5, można umorzyć, jeżeli orzeczenie wobec oskarżonego kary byłoby oczywiście niecelowe ze względu na rodzaj i wysokość kary prawomocnie orzeczonej za inne przestępstwo, a interes pokrzywdzonego temu się nie sprzeciwia.

§ 2. Jeżeli kara za inne przestępstwo nie została prawomocnie orzeczona, postępowanie można zawiesić. Zawieszone postępowanie należy umorzyć albo podjąć przed upływem 3 miesięcy od uprawomocnienia się orzeczenia w sprawie o inne przestępstwo, o którym mowa w § 1.

§ 3. Postępowanie umorzone na podstawie § 1 można wznowić w wypadku uchylenia lub istotnej zmiany treści prawomocnego wyroku, z powodu którego zostało ono umorzone.

Istniejące wersje czasowe art. 12
Tekst ujednolicony przez redakcję na dzień:
2009.01.01
2014.01.27
zmieniony przez
2016.10.24 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2016 r. poz. 1749
2017.10.12 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2017 r. poz. 1904
2018.10.17 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2018 r. poz. 1987
2019.10.05
zmieniony przez
2020.01.09 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2020 r. poz. 30
2021.03.24 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2021 r. poz. 534
2022.06.30 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2022 r. poz. 1375
2023.10.01
zmieniony przez
2024.01.11 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2024 r. poz. 37
Pokaż wszystkie w jednym oknie

Art. 12. § 1. W sprawach o przestępstwa ścigane na wniosek postępowanie z chwilą złożenia wniosku toczy się z urzędu. Organ ścigania poucza osobę uprawnioną do złożenia wniosku o przysługującym jej uprawnieniu.

§ 1a. Uzyskanie wniosku o ściganie należy do oskarżyciela. Jeżeli powodem uzyskania wniosku jest wyłącznie uprzedzenie przez sąd stron o możliwości zakwalifikowania czynu według innego przepisu prawnego, przewidującego ściganie na wniosek, uzyskanie wniosku o ściganie należy do sądu.

§ 2. W razie złożenia wniosku o ściganie niektórych tylko sprawców obowiązek ścigania obejmuje również inne osoby, których czyny pozostają w ścisłym związku z czynem osoby wskazanej we wniosku, o czym należy uprzedzić składającego wniosek. Przepisu tego nie stosuje się do najbliższych osoby składającej wniosek.

§ 3. Wniosek może być cofnięty w postępowaniu przygotowawczym za zgodą prokuratora, a w postępowaniu sądowym za zgodą sądu - aż do zamknięcia przewodu sądowego na pierwszej rozprawie głównej. W sprawach, w których akt oskarżenia wniósł oskarżyciel publiczny, cofnięcie wniosku po rozpoczęciu przewodu sądowego jest skuteczne, jeżeli nie sprzeciwi się temu oskarżyciel publiczny obecny na rozprawie lub posiedzeniu. Ponowne złożenie wniosku jest niedopuszczalne.

Art. 13. Uzyskanie zezwolenia władzy, od którego ustawa uzależnia ściganie, należy do oskarżyciela.

Istniejące wersje czasowe art. 14
Tekst ujednolicony przez redakcję na dzień:
2009.01.01
2015.07.01
zmieniony przez
2016.10.24 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2016 r. poz. 1749
2017.10.12 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2017 r. poz. 1904
2018.10.17 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2018 r. poz. 1987
2020.01.09 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2020 r. poz. 30
2021.03.24 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2021 r. poz. 534
2022.06.30 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2022 r. poz. 1375
2024.01.11 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2024 r. poz. 37
Pokaż wszystkie w jednym oknie

Art. 14. § 1. Wszczęcie postępowania sądowego następuje na żądanie uprawnionego oskarżyciela lub innego uprawnionego podmiotu.

§ 2. Oskarżyciel publiczny może cofnąć akt oskarżenia do czasu rozpoczęcia przewodu sądowego na pierwszej rozprawie głównej. W toku przewodu sądowego przed sądem pierwszej instancji cofnięcie aktu oskarżenia dopuszczalne jest jedynie za zgodą oskarżonego. Ponowne wniesienie aktu oskarżenia przeciwko tej samej osobie o ten sam czyn jest niedopuszczalne.

Istniejące wersje czasowe art. 15
Tekst ujednolicony przez redakcję na dzień:
2009.01.01
2015.07.01
zmieniony przez
2016.10.24 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2016 r. poz. 1749
2017.10.12 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2017 r. poz. 1904
2018.10.17 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2018 r. poz. 1987
2020.01.09 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2020 r. poz. 30
2021.03.24 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2021 r. poz. 534
2022.06.30 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2022 r. poz. 1375
2024.01.11 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2024 r. poz. 37
Pokaż wszystkie w jednym oknie

Art. 15. § 1. Policja i inne organy w zakresie postępowania karnego wykonują polecenia sądu, referendarza sądowego i prokuratora oraz prowadzą pod nadzorem prokuratora śledztwo lub dochodzenie w granicach określonych w ustawie.

§ 2. Wszystkie instytucje państwowe i samorządowe są obowiązane w zakresie swego działania do udzielania pomocy organom prowadzącym postępowanie karne w terminie wyznaczonym przez te organy.

§ 3. Osoby prawne lub jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej inne niż określone w § 2, a także osoby fizyczne są obowiązane do udzielenia pomocy na wezwanie organów prowadzących postępowanie karne w zakresie i w terminie przez nie wyznaczonym, jeżeli bez tej pomocy przeprowadzenie czynności procesowej jest niemożliwe albo znacznie utrudnione.

Istniejące wersje czasowe art. 16
Tekst ujednolicony przez redakcję na dzień:
2009.01.01
2016.10.24 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2016 r. poz. 1749
2017.10.12 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2017 r. poz. 1904
2018.10.17 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2018 r. poz. 1987
2020.01.09 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2020 r. poz. 30
2021.03.24 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2021 r. poz. 534
2022.06.30 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2022 r. poz. 1375
2023.08.15
zmieniony przez
2024.01.11 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2024 r. poz. 37
Pokaż wszystkie w jednym oknie

Art. 16. § 1. Jeżeli organ prowadzący postępowanie jest obowiązany pouczyć uczestników postępowania o ciążących obowiązkach i o przysługujących im uprawnieniach, brak takiego pouczenia lub mylne pouczenie nie może wywoływać ujemnych skutków procesowych dla uczestnika postępowania lub innej osoby, której to dotyczy.

§ 2. Organ prowadzący postępowanie powinien ponadto w miarę potrzeby udzielać uczestnikom postępowania informacji o ciążących obowiązkach i o przysługujących im uprawnieniach także w wypadkach, gdy ustawa wyraźnie takiego obowiązku nie stanowi. W razie braku takiego pouczenia, gdy w świetle okoliczności sprawy było ono nieodzowne, albo mylnego pouczenia, stosuje się odpowiednio § 1.

Istniejące wersje czasowe art. 17
Tekst ujednolicony przez redakcję na dzień:
2009.01.01
2016.10.24 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2016 r. poz. 1749
2017.04.27
zmieniony przez
2017.10.12 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2017 r. poz. 1904
2018.02.08
zmieniony przez
2018.10.17 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2018 r. poz. 1987
2020.01.09 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2020 r. poz. 30
2021.03.24 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2021 r. poz. 534
2022.06.30 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2022 r. poz. 1375
2024.01.11 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2024 r. poz. 37
Pokaż wszystkie w jednym oknie

Art. 17. § 1.*) Nie wszczyna się postępowania, a wszczęte umarza, gdy:

    1) czynu nie popełniono albo brak jest danych dostatecznie uzasadniających podejrzenie jego popełnienia;

    2) czyn nie zawiera znamion czynu zabronionego albo ustawa stanowi, że sprawca nie popełnia przestępstwa;

    3) społeczna szkodliwość czynu jest znikoma;

    4) ustawa stanowi, że sprawca nie podlega karze;

    5) oskarżony zmarł;

    6) nastąpiło przedawnienie karalności;

    7) postępowanie karne co do tego samego czynu tej samej osoby zostało prawomocnie zakończone albo wcześniej wszczęte toczy się;

    8) sprawca nie podlega orzecznictwu polskich sądów karnych;

    9) brak skargi uprawnionego oskarżyciela;

    10) brak wymaganego zezwolenia na ściganie lub wniosku o ściganie pochodzącego od osoby uprawnionej, chyba że ustawa stanowi inaczej;

    11) zachodzi inna okoliczność wyłączająca ściganie.

____________________
*) Uznany za niezgodny z Konstytucją z dniem 19.07.2018 r. w zakresie, w jakim nie czyni aktu abolicji indywidualnej negatywną przesłanką prowadzenia postępowania karnego, na podstawie wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 17.07.2018 r. sygn. akt K 9/17 (Dz. U. poz. 1387).

§ 2. Do chwili otrzymania wniosku lub zezwolenia władzy, od których ustawa uzależnia ściganie, organy procesowe dokonują tylko czynności niecierpiących zwłoki w celu zabezpieczenia śladów i dowodów, a także czynności zmierzających do wyjaśnienia, czy wniosek będzie złożony lub zezwolenie będzie wydane.

§ 3. Niemożność przypisania winy sprawcy czynu nie wyłącza postępowania dotyczącego zastosowania środków zabezpieczających.

§ 4. Istnienie okoliczności określonych w § 1 pkt 4-6 nie wyłącza postępowania w przedmiocie przepadku, o którym mowa w art. 45a § 2 Kodeksu karnego i art. 43a Kodeksu karnego skarbowego.

Art. 18. § 1. Jeżeli czyn stanowi tylko wykroczenie, prokurator odmawiając wszczęcia postępowania lub umarzając je przekazuje sprawę Policji w celu wystąpienia z wnioskiem o ukaranie do właściwego sądu; prokurator może sam wystąpić z takim wnioskiem.

§ 2. Jeżeli sąd lub prokurator dopatruje się w czynie przewinienia dyscyplinarnego albo naruszenia obowiązków służbowych lub zasad współżycia społecznego, może odmawiając wszczęcia postępowania albo umarzając je, zwłaszcza z powodu znikomej szkodliwości społecznej czynu, przekazać sprawę innemu właściwemu organowi.

Art. 19. § 1. W razie stwierdzenia w postępowaniu karnym poważnego uchybienia w działaniu instytucji państwowej, samorządowej lub społecznej, zwłaszcza gdy sprzyja ono popełnieniu przestępstwa, sąd, a w postępowaniu przygotowawczym prokurator, zawiadamia o tym uchybieniu organ powołany do nadzoru nad daną jednostką organizacyjną, zaś w razie potrzeby także organ kontroli. Policja powiadamia prokuratora o ujawnionych przez siebie uchybieniach.

§ 2. Zawiadamiając o uchybieniu, sąd lub prokurator może zażądać nadesłania w wyznaczonym terminie wyjaśnień i podania środków podjętych w celu zapobieżenia takim uchybieniom w przyszłości.

§ 3. W razie nieudzielenia wyjaśnień w wyznaczonym terminie można nałożyć na kierownika organu zobowiązanego do wyjaśnień karę pieniężną w wysokości do 10.000 złotych.

§ 4. Na postanowienie o nałożeniu kary pieniężnej przysługuje zażalenie. Zażalenie na postanowienie prokuratora rozpoznaje sąd rejonowy, w którego okręgu toczy się postępowanie.

Art. 20. § 1. W razie rażącego naruszenia przez obrońcę lub pełnomocnika strony ich obowiązków procesowych sąd, a w postępowaniu przygotowawczym prokurator, zawiadamia o tym właściwą okręgową radę adwokacką lub radę okręgowej izby radców prawnych, żądając od dziekana właściwej rady nadesłania w wyznaczonym, nie krótszym niż 30 dni, terminie informacji o podjętych działaniach wynikających z zawiadomienia. Odpis zawiadomienia przesyła się Ministrowi Sprawiedliwości.

§ 1a. W razie nienadesłania w wyznaczonym terminie informacji, o których mowa w § 1, można nałożyć na dziekana właściwej rady karę pieniężną w wysokości do 10.000 złotych.

§ 1b. Na postanowienie o ukaraniu przysługuje zażalenie. Na postanowienie o ukaraniu wydane przez prokuratora w postępowaniu przygotowawczym zażalenie przysługuje do sądu rejonowego, w którego okręgu toczy się postępowanie.

§ 2. W razie rażącego naruszenia obowiązków procesowych przez oskarżyciela publicznego lub prowadzącego postępowanie przygotowawcze sąd zawiadamia o tym bezpośredniego przełożonego osoby, która dopuściła się uchybienia, żądając nadesłania w wyznaczonym, nie krótszym niż 14 dni, terminie informacji o podjętych działaniach wynikających z zawiadomienia; w stosunku do Policji oraz innych organów postępowania przygotowawczego uprawnienie takie przysługuje również prokuratorowi.

§ 2a. Odpis zawiadomienia, o którym mowa w § 2, sąd przesyła Prokuratorowi Generalnemu, jeżeli uchybienia dopuścił się prokurator, a w wypadku gdy uchybienia dopuścił się oskarżyciel publiczny niebędący prokuratorem - właściwemu organowi przełożonemu w stosunku do bezpośredniego przełożonego tego oskarżyciela.

Istniejące wersje czasowe art. 21
Tekst ujednolicony przez redakcję na dzień:
2009.01.01
2016.10.24 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2016 r. poz. 1749
2017.10.12 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2017 r. poz. 1904
2018.10.17 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2018 r. poz. 1987
2019.01.01
zmieniony przez
2019.10.05
zmieniony przez
2020.01.09 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2020 r. poz. 30
2021.03.24 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2021 r. poz. 534
2022.06.30 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2022 r. poz. 1375
2024.01.11 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2024 r. poz. 37
2024.02.15
zmieniony przez
Pokaż wszystkie w jednym oknie

Art. 21. § 1. O wszczęciu i ukończeniu postępowania toczącego się z urzędu przeciw:

    1) funkcjonariuszom publicznym, osobom zatrudnionym w instytucjach państwowych, samorządowych i społecznych, uczniom i słuchaczom szkół, żołnierzom, a także duchownym i członkom zakonów oraz diakonatów - należy bezzwłocznie zawiadomić przełożonych tych osób;

    2) osobom będącym członkami samorządu zawodowego - należy bezzwłocznie zawiadomić właściwy organ tego samorządu;

    3) komornikom sądowym, asesorom komorniczym i aplikantom komorniczym - należy bezzwłocznie zawiadomić Ministra Sprawiedliwości, prezesa sądu apelacyjnego oraz prezesa sądu rejonowego właściwych ze względu na siedzibę kancelarii komorniczej.

§ 2. O wszczęciu postępowania przeciw osobom, o których mowa w § 1, zawiadamia prokurator.

Istniejące wersje czasowe art. 22
Tekst ujednolicony przez redakcję na dzień:
2009.01.01
2016.10.24 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2016 r. poz. 1749
2017.04.27
zmieniony przez
2017.10.12 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2017 r. poz. 1904
2018.10.17 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2018 r. poz. 1987
2020.01.09 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2020 r. poz. 30
2021.03.24 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2021 r. poz. 534
2022.06.30 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2022 r. poz. 1375
2024.01.11 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2024 r. poz. 37
Pokaż wszystkie w jednym oknie

Art. 22. § 1. Jeżeli zachodzi długotrwała przeszkoda uniemożliwiająca prowadzenie postępowania, a w szczególności jeżeli nie można ująć oskarżonego albo nie może on brać udziału w postępowaniu z powodu choroby psychicznej lub innej ciężkiej choroby, postępowanie zawiesza się na czas trwania przeszkody.

§ 2. Na postanowienie w przedmiocie zawieszenia postępowania przysługuje zażalenie.

§ 3. W czasie zawieszenia postępowania należy jednak dokonać odpowiednich czynności w celu zabezpieczenia dowodów przed ich utratą lub zniekształceniem.

§ 4. W razie istnienia podstaw określonych w art. 45a § 2 Kodeksu karnego lub art. 43a Kodeksu karnego skarbowego po uprawomocnieniu się postanowienia o zawieszeniu postępowania sąd orzeka w przedmiocie przepadku z urzędu, a w postępowaniu przygotowawczym - na wniosek prokuratora. Jeżeli oskarżony nie ma obrońcy, do udziału w postępowaniu dotyczącym przepadku wyznacza się obrońcę z urzędu.

§ 5. Na postanowienie w przedmiocie przepadku przysługuje zażalenie.

Art. 23. W sprawie o przestępstwo popełnione na szkodę małoletniego, we współdziałaniu z małoletnim lub w okolicznościach, które mogą świadczyć o demoralizacji małoletniego albo o gorszącym wpływie na niego, sąd, a w postępowaniu przygotowawczym prokurator, zawiadamia sąd rodzinny w celu rozważenia środków przewidzianych w przepisach o postępowaniu w sprawach nieletnich oraz w Kodeksie rodzinnym i opiekuńczym.

Istniejące wersje czasowe art. 23a
Tekst ujednolicony przez redakcję na dzień:
2009.01.01
2015.07.01
zmieniony przez
2016.10.24 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2016 r. poz. 1749
2017.10.12 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2017 r. poz. 1904
2018.10.17 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2018 r. poz. 1987
2020.01.09 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2020 r. poz. 30
2021.03.24 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2021 r. poz. 534
2022.06.30 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2022 r. poz. 1375
2024.01.11 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2024 r. poz. 37
Pokaż wszystkie w jednym oknie

Art. 23a. § 1. Sąd lub referendarz sądowy, a w postępowaniu przygotowawczym prokurator lub inny organ prowadzący to postępowanie, może z inicjatywy lub za zgodą oskarżonego i pokrzywdzonego skierować sprawę do instytucji lub osoby do tego uprawnionej w celu przeprowadzenia postępowania mediacyjnego między pokrzywdzonym i oskarżonym, o czym się ich poucza, informując o celach i zasadach postępowania mediacyjnego, w tym o treści art. 178a.

§ 2. Postępowanie mediacyjne nie powinno trwać dłużej niż miesiąc, a jego okresu nie wlicza się do czasu trwania postępowania przygotowawczego.

§ 3. Postępowania mediacyjnego nie może prowadzić osoba, co do której w sprawie zachodzą okoliczności określone w art. 40 i art. 41 § 1, czynny zawodowo sędzia, prokurator, asesor prokuratorski, a także aplikant wymienionych zawodów, ławnik, referendarz sądowy, asystent sędziego, asystent prokuratora oraz funkcjonariusz instytucji uprawnionej do ścigania przestępstw. Przepis art. 42 stosuje się odpowiednio.

§ 4. Udział oskarżonego i pokrzywdzonego w postępowaniu mediacyjnym jest dobrowolny. Zgodę na uczestniczenie w postępowaniu mediacyjnym odbiera organ kierujący sprawę do mediacji lub mediator, po wyjaśnieniu oskarżonemu i pokrzywdzonemu celów i zasad postępowania mediacyjnego i pouczeniu ich o możliwości cofnięcia tej zgody aż do zakończenia postępowania mediacyjnego.

§ 5. Mediatorowi udostępnia się akta sprawy w zakresie niezbędnym do przeprowadzenia postępowania mediacyjnego.

§ 6. Instytucja lub osoba do tego uprawniona sporządza, po przeprowadzeniu postępowania mediacyjnego, sprawozdanie z jego wyników. Do sprawozdania załącza się ugodę podpisaną przez oskarżonego, pokrzywdzonego i mediatora, jeżeli została zawarta.

§ 7. Postępowanie mediacyjne prowadzi się w sposób bezstronny i poufny.

§ 8. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy tryb przeprowadzania postępowania mediacyjnego, warunki, jakim powinny odpowiadać instytucje i osoby uprawnione do jego przeprowadzenia, sposób ich powoływania i odwoływania, zakres i warunki udostępniania im akt sprawy oraz formę i zakres sprawozdania z wyników postępowania mediacyjnego, mając na uwadze potrzebę skutecznego przeprowadzenia tego postępowania.

Istniejące wersje czasowe art. 23b
2015.07.01
dodany przez
2016.04.15
uchylony przez
2016.10.24 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2016 r. poz. 1749
2017.10.12 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2017 r. poz. 1904
2018.10.17 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2018 r. poz. 1987
2020.01.09 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2020 r. poz. 30
2021.03.24 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2021 r. poz. 534
2022.06.30 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2022 r. poz. 1375
2024.01.11 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2024 r. poz. 37
Pokaż wszystkie w jednym oknie

Art. 23b. (uchylony)

Dział II

Sąd

Rozdział 1

Właściwość i skład sądu

Art. 24. § 1. Sąd rejonowy orzeka w pierwszej instancji we wszystkich sprawach, z wyjątkiem spraw przekazanych ustawą do właściwości innego sądu.

§ 2. Sąd rejonowy rozpoznaje ponadto środki odwoławcze w wypadkach wskazanych w ustawie.

Istniejące wersje czasowe art. 25
Tekst ujednolicony przez redakcję na dzień:
2009.01.01
2010.04.19
zmieniony przez
2010.09.08
zmieniony przez
2016.10.24 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2016 r. poz. 1749
2017.07.13
zmieniony przez
2017.10.12 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2017 r. poz. 1904
2018.10.17 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2018 r. poz. 1987
2020.01.09 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2020 r. poz. 30
2021.03.24 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2021 r. poz. 534
2022.06.30 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2022 r. poz. 1375
2023.10.01
zmieniony przez
2024.01.11 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2024 r. poz. 37
Pokaż wszystkie w jednym oknie

Art. 25. § 1. Sąd okręgowy orzeka w pierwszej instancji w sprawach o następujące przestępstwa:

    1) o zbrodnie określone w Kodeksie karnym oraz w ustawach szczególnych;

    2) o występki określone w rozdziałach XVI i XVII oraz w art. 140-142, art. 148 § 4, art. 149, art. 150 § 1, art. 151-154, art. 158 § 3, art. 163 § 3 i 4, art. 165 § 1, 3 i 4, art. 166 § 1, art. 173 § 3 i 4, art. 185 § 2, art. 189a § 2, art. 210 § 2, art. 211a, art. 252 § 3, art. 258 § 1-3, art. 265 § 1 i 2, art. 269, art. 278 § 1 i 2 w zw. z art. 294, art. 284 § 1 i 2 w zw. z art. 294, art. 286 § 1 w zw. z art. 294, art. 287 § 1 w zw. z art. 294, art. 296 § 3 oraz art. 299 Kodeksu karnego;

    3) o występki, które z mocy przepisu szczególnego należą do właściwości sądu okręgowego.

§ 2. Sąd apelacyjny, na wniosek sądu rejonowego, może przekazać do rozpoznania sądowi okręgowemu, jako sądowi pierwszej instancji, sprawę o każde przestępstwo, ze względu na szczególną wagę lub zawiłość sprawy.

§ 3. Sąd okręgowy rozpoznaje ponadto środki odwoławcze od orzeczeń i zarządzeń wydanych w pierwszej instancji w sądzie rejonowym oraz inne sprawy przekazane mu przez ustawę.

Art. 26. Sąd apelacyjny rozpoznaje środki odwoławcze od orzeczeń i zarządzeń wydanych w pierwszej instancji w sądzie okręgowym oraz inne sprawy przekazane mu przez ustawę.

Art. 27. Sąd Najwyższy rozpoznaje kasacje oraz środki odwoławcze i inne sprawy w wypadkach określonych w ustawie.

Istniejące wersje czasowe art. 28
Tekst ujednolicony przez redakcję na dzień:
2009.01.01
2015.07.01
zmieniony przez
2016.10.24 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2016 r. poz. 1749
2017.10.12 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2017 r. poz. 1904
2018.10.17 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2018 r. poz. 1987
2020.01.09 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2020 r. poz. 30
2021.03.24 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2021 r. poz. 534
2022.06.30 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2022 r. poz. 1375
2024.01.11 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2024 r. poz. 37
Pokaż wszystkie w jednym oknie

Art. 28. § 1. Na rozprawie głównej sąd orzeka w składzie jednego sędziego, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej. Sędzia ma prawa i obowiązki przewodniczącego.

§ 2. W sprawach o zbrodnie sąd orzeka w składzie jednego sędziego i dwóch ławników.

§ 3. Ze względu na szczególną zawiłość sprawy lub jej wagę sąd pierwszej instancji może postanowić o jej rozpoznaniu w składzie trzech sędziów albo jednego sędziego i dwóch ławników.

§ 4. W sprawach o przestępstwa, za które ustawa przewiduje karę dożywotniego pozbawienia wolności, sąd orzeka w składzie dwóch sędziów i trzech ławników.

Istniejące wersje czasowe art. 29
Tekst ujednolicony przez redakcję na dzień:
2009.01.01
2016.10.24 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2016 r. poz. 1749
2017.10.12 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2017 r. poz. 1904
2018.10.17 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2018 r. poz. 1987
2019.10.05
zmieniony przez
2020.01.09 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2020 r. poz. 30
2021.03.24 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2021 r. poz. 534
2022.06.30 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2022 r. poz. 1375
2023.10.01
zmieniony przez
2024.01.11 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2024 r. poz. 37
Pokaż wszystkie w jednym oknie

Art. 29. § 1. Na rozprawie apelacyjnej i kasacyjnej sąd orzeka w składzie trzech sędziów, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej.

§ 2. Apelację lub kasację od wyroku orzekającego karę dożywotniego pozbawienia wolności albo wnoszącą o wymierzenie takiej kary rozpoznaje sąd w składzie pięciu sędziów.

Istniejące wersje czasowe art. 30
Tekst ujednolicony przez redakcję na dzień:
2009.01.01
2015.07.01
zmieniony przez
2016.04.15
zmieniony przez
2016.10.24 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2016 r. poz. 1749
2017.10.12 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2017 r. poz. 1904
2018.10.17 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2018 r. poz. 1987
2020.01.09 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2020 r. poz. 30
2021.03.24 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2021 r. poz. 534
2022.06.30 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2022 r. poz. 1375
2024.01.11 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2024 r. poz. 37
Pokaż wszystkie w jednym oknie

Art. 30. § 1. Na posiedzeniu sąd orzeka jednoosobowo, chyba że ustawa stanowi inaczej albo ze względu na szczególną zawiłość sprawy lub jej wagę prezes sądu zarządzi jej rozpoznanie w składzie trzech sędziów.

§ 2. Sąd odwoławczy na posiedzeniu orzeka jednoosobowo, a w składzie trzech sędziów wówczas, gdy zaskarżone orzeczenie wydano w składzie innym niż jednoosobowy albo ze względu na szczególną zawiłość sprawy lub jej wagę prezes sądu zarządzi jej rozpoznanie w składzie trzech sędziów, chyba że ustawa stanowi inaczej.

Art. 31. § 1. Miejscowo właściwy do rozpoznania sprawy jest sąd, w którego okręgu popełniono przestępstwo.

§ 2. Jeżeli przestępstwo popełniono na polskim statku wodnym lub powietrznym, a § 1 nie może mieć zastosowania, właściwy jest sąd macierzystego portu statku.

§ 3. Jeżeli przestępstwo popełniono w okręgu kilku sądów, właściwy jest ten sąd, w którego okręgu najpierw wszczęto postępowanie przygotowawcze.

Art. 32. § 1. Jeżeli nie można ustalić miejsca popełnienia przestępstwa, właściwy jest sąd, w którego okręgu:

    1) ujawniono przestępstwo,

    2) ujęto oskarżonego,

    3) oskarżony przed popełnieniem przestępstwa stale mieszkał lub czasowo przebywał

- zależnie od tego, gdzie najpierw wszczęto postępowanie przygotowawcze.

§ 2. Przepis § 1 stosuje się odpowiednio, jeżeli przestępstwo popełniono za granicą.

§ 3. Jeżeli nie można ustalić właściwości miejscowej sądu według przepisów poprzedzających, sprawę rozpoznaje sąd właściwy dla dzielnicy Śródmieście miasta stołecznego Warszawy.

Art. 33. § 1. Jeżeli tę samą osobę oskarżono o kilka przestępstw, a sprawy należą do właściwości różnych sądów tego samego rzędu, właściwy jest sąd, w którego okręgu najpierw wszczęto postępowanie przygotowawcze.

§ 2. Jeżeli sprawy należą do właściwości sądów różnego rzędu, sprawę rozpoznaje sąd wyższego rzędu.

Istniejące wersje czasowe art. 34
Tekst ujednolicony przez redakcję na dzień:
2009.01.01
2016.10.24 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2016 r. poz. 1749
2017.10.12 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2017 r. poz. 1904
2018.10.17 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2018 r. poz. 1987
2020.01.09 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2020 r. poz. 30
2021.03.24 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2021 r. poz. 534
2022.06.30 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2022 r. poz. 1375
2024.01.11 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2024 r. poz. 37
2024.03.14
zmieniony przez
Pokaż wszystkie w jednym oknie

Art. 34. § 1. Sąd właściwy dla sprawców przestępstw jest również właściwy dla pomocników, podżegaczy oraz innych osób, których przestępstwo pozostaje w ścisłym związku z przestępstwem sprawcy, jeżeli postępowanie przeciwko nim toczy się jednocześnie.

§ 2. Sprawy osób wymienionych w § 1 powinny być połączone we wspólnym postępowaniu; przepis art. 33 stosuje się odpowiednio.

§ 3. Jeżeli zachodzą okoliczności utrudniające łączne rozpoznanie spraw, o których mowa w § 1 i 2, można wyłączyć i odrębnie rozpoznać sprawę poszczególnych osób lub o poszczególne czyny; sprawa wyłączona podlega rozpoznaniu przez sąd właściwy według zasad ogólnych.

Art. 35. § 1. Sąd bada z urzędu swą właściwość, a w razie stwierdzenia swej niewłaściwości przekazuje sprawę właściwemu sądowi lub innemu organowi.

§ 2. Jeżeli sąd na rozprawie głównej stwierdza, że nie jest właściwy miejscowo lub że właściwy jest sąd niższego rzędu, może przekazać sprawę innemu sądowi jedynie wtedy, gdy powstaje konieczność odroczenia rozprawy.

§ 3. Na postanowienie w kwestii właściwości przysługuje zażalenie.

Art. 36. Sąd wyższego rzędu nad sądem właściwym może przekazać sprawę innemu sądowi równorzędnemu, jeżeli większość osób, które należy wezwać na rozprawę, zamieszkuje blisko tego sądu, a z dala od sądu właściwego.

Istniejące wersje czasowe art. 37
Tekst ujednolicony przez redakcję na dzień:
2009.01.01
2016.10.24 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2016 r. poz. 1749
2017.10.12 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2017 r. poz. 1904
2018.10.17 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2018 r. poz. 1987
2020.01.09 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2020 r. poz. 30
2021.03.24 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2021 r. poz. 534
2022.06.30 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2022 r. poz. 1375
2023.10.01
zmieniony przez
2024.01.11 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2024 r. poz. 37
Pokaż wszystkie w jednym oknie

Art. 37. Sąd Najwyższy może z inicjatywy właściwego sądu przekazać sprawę do rozpoznania innemu sądowi równorzędnemu, jeżeli wymaga tego dobro wymiaru sprawiedliwości.

Istniejące wersje czasowe art. 38
Tekst ujednolicony przez redakcję na dzień:
2009.01.01
2016.10.24 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2016 r. poz. 1749
2017.10.12 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2017 r. poz. 1904
2018.10.17 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2018 r. poz. 1987
2019.10.05
zmieniony przez
2020.01.09 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2020 r. poz. 30
2021.03.24 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2021 r. poz. 534
2022.06.30 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2022 r. poz. 1375
2024.01.11 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2024 r. poz. 37
Pokaż wszystkie w jednym oknie

Art. 38. § 1. Spór o właściwość między sądami rozstrzyga ostatecznie sąd wyższego rzędu właściwy ze względu na siedzibę sądu, który pierwszy wszczął spór. Spór o właściwość między sądem rejonowym a sądem okręgowym rozstrzyga sąd apelacyjny, a spór o właściwość między sądem apelacyjnym a innym sądem powszechnym - Sąd Najwyższy.

§ 2. W czasie trwania sporu każdy z tych sądów przedsiębierze czynności niecierpiące zwłoki.

Art. 39. Jeżeli sąd wojskowy przekaże sprawę sądowi powszechnemu lub nie przyjmie sprawy przekazanej mu przez sąd powszechny, sprawę rozpoznaje sąd powszechny.

Rozdział 2

Wyłączenie sędziego

Istniejące wersje czasowe art. 40
Tekst ujednolicony przez redakcję na dzień:
2009.01.01
2016.10.24 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2016 r. poz. 1749
2017.10.12 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2017 r. poz. 1904
2018.04.03
zmieniony przez
2018.10.17 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2018 r. poz. 1987
2020.01.09 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2020 r. poz. 30
2021.03.24 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2021 r. poz. 534
2022.06.30 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2022 r. poz. 1375
2024.01.11 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2024 r. poz. 37
Pokaż wszystkie w jednym oknie

Art. 40. § 1. Sędzia jest z mocy prawa wyłączony od udziału w sprawie, jeżeli:

    1) sprawa dotyczy tego sędziego bezpośrednio;

    2) jest małżonkiem strony lub pokrzywdzonego albo ich obrońcy, pełnomocnika lub przedstawiciela ustawowego albo pozostaje we wspólnym pożyciu z jedną z tych osób;

    3) jest krewnym lub powinowatym w linii prostej, a w linii bocznej aż do stopnia pomiędzy dziećmi rodzeństwa osób wymienionych w pkt 2 albo jest związany z jedną z tych osób węzłem przysposobienia, opieki lub kurateli;

    4) był świadkiem czynu, o który sprawa się toczy, albo w tej samej sprawie był przesłuchany w charakterze świadka lub występował jako biegły;

    5) brał udział w sprawie jako prokurator, obrońca, pełnomocnik, przedstawiciel ustawowy strony, albo prowadził postępowanie przygotowawcze;

    6) brał udział w wydaniu zaskarżonego orzeczenia lub wydał zaskarżone zarządzenie;

    7) brał udział w wydaniu orzeczenia, które zostało uchylone;

    8) (uchylony)

    9) brał udział w wydaniu orzeczenia, co do którego wniesiono sprzeciw;

    10) prowadził mediację.

§ 2. Powody wyłączenia trwają mimo ustania uzasadniającego je małżeństwa, wspólnego pożycia, przysposobienia, opieki lub kurateli.

§ 3. Sędzia, który brał udział w wydaniu orzeczenia objętego wnioskiem o wznowienie, zaskarżonego w trybie kasacji lub objętego skargą nadzwyczajną, nie może orzekać co do tego wniosku, kasacji lub skargi.

Istniejące wersje czasowe art. 41
Tekst ujednolicony przez redakcję na dzień:
2009.01.01
2016.10.24 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2016 r. poz. 1749
2017.10.12 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2017 r. poz. 1904
2018.10.17 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2018 r. poz. 1987
2020.01.09 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2020 r. poz. 30
2021.03.24 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2021 r. poz. 534
2022.06.30 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2022 r. poz. 1375
2024.01.11 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2024 r. poz. 37
Pokaż wszystkie w jednym oknie

Art. 41. § 1.*) Sędzia ulega wyłączeniu, jeżeli istnieje okoliczność tego rodzaju, że mogłaby wywołać uzasadnioną wątpliwość co do jego bezstronności w danej sprawie.

§ 2. Wniosek o wyłączenie sędziego, zgłoszony na podstawie § 1 po rozpoczęciu przewodu sądowego, pozostawia się bez rozpoznania, chyba że przyczyna wyłączenia powstała lub stała się stronie wiadoma dopiero po rozpoczęciu przewodu.

______________
*) Utracił moc z dniem 12.03.2020 r. w związku z art. 42 § 1, stosowany odpowiednio na podstawie art. 741 pkt 1 ustawy z dnia 6.07.1982 r. o radcach prawnych, w zakresie, w jakim dopuszcza rozpoznanie wniosku o wyłączenie sędziego z powodu wadliwości powołania sędziego przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej na wniosek Krajowej Rady Sądownictwa, w skład której wchodzą sędziowie wybrani na podstawie art. 9a ustawy z dnia 12.05.2011 r. o Krajowej Radzie Sądownictwa, na podstawie wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 4.03.2020 r. sygn. akt P 22/19 (Dz. U. poz. 413).

Istniejące wersje czasowe art. 41a
2016.04.15
dodany przez
2016.10.24 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2016 r. poz. 1749
2017.10.12 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2017 r. poz. 1904
2018.10.17 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2018 r. poz. 1987
2020.01.09 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2020 r. poz. 30
2021.03.24 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2021 r. poz. 534
2022.06.30 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2022 r. poz. 1375
2024.01.11 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2024 r. poz. 37
Pokaż wszystkie w jednym oknie

Art. 41a. Wniosek o wyłączenie sędziego oparty na tych samych podstawach faktycznych co wniosek wcześniej rozpoznany pozostawia się bez rozpoznania; przepisu art. 42 § 3 nie stosuje się.

Istniejące wersje czasowe art. 42
Tekst ujednolicony przez redakcję na dzień:
2009.01.01
2016.04.15
zmieniony przez
2016.10.24 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2016 r. poz. 1749
2017.10.12 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2017 r. poz. 1904
2018.10.17 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2018 r. poz. 1987
2020.01.09 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2020 r. poz. 30
2021.03.24 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2021 r. poz. 534
2022.06.30 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2022 r. poz. 1375
2024.01.11 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2024 r. poz. 37
Pokaż wszystkie w jednym oknie

Art. 42. § 1. Wyłączenie następuje na żądanie sędziego, z urzędu albo na wniosek strony.

§ 2. Jeżeli sędzia uznaje, że zachodzi przyczyna wyłączająca go z mocy art. 40, wyłącza się, składając oświadczenie na piśmie do akt, a na jego miejsce wstępuje inny sędzia.

§ 3. Sędzia, co do którego zgłoszono wniosek o wyłączenie na podstawie art. 41, może złożyć do akt stosowne oświadczenie na piśmie. Wniosek rozpoznaje się niezwłocznie. Z chwilą wyłączenia sędziego czynności procesowe dokonane z jego udziałem po złożeniu wniosku stają się bezskuteczne.

§ 4. Poza wypadkiem określonym w § 2 o wyłączeniu orzeka sąd, przed którym toczy się postępowanie; w składzie orzekającym w kwestii wyłączenia nie może brać udziału sędzia, którego dotyczy wyłączenie. W razie niemożności utworzenia takiego składu sądu, w kwestii wyłączenia orzeka sąd wyższego rzędu.

Art. 43. Jeżeli z powodu wyłączenia sędziów rozpoznanie sprawy w danym sądzie jest niemożliwe, sąd wyższego rzędu przekazuje sprawę innemu sądowi równorzędnemu.

Istniejące wersje czasowe art. 44
Tekst ujednolicony przez redakcję na dzień:
2009.01.01
2015.07.01
zmieniony przez
2016.10.24 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2016 r. poz. 1749
2017.10.12 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2017 r. poz. 1904
2018.10.17 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2018 r. poz. 1987
2020.01.09 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2020 r. poz. 30
2021.03.24 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2021 r. poz. 534
2022.06.30 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2022 r. poz. 1375
2024.01.11 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2024 r. poz. 37
Pokaż wszystkie w jednym oknie

Art. 44. Przepisy niniejszego rozdziału stosuje się odpowiednio do referendarzy sądowych i ławników. O wyłączeniu referendarza orzeka sąd w składzie jednego sędziego.

Istniejące wersje czasowe działu III
Tekst ujednolicony przez redakcję na dzień:
2009.01.01
2016.10.24 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2016 r. poz. 1749
2017.04.27
zmieniony przez
2017.10.12 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2017 r. poz. 1904
2018.10.17 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2018 r. poz. 1987
2020.01.09 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2020 r. poz. 30
2021.03.24 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2021 r. poz. 534
2022.06.30 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2022 r. poz. 1375
2024.01.11 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2024 r. poz. 37
Pokaż wszystkie w jednym oknie

Dział III

 Strony, obrońcy, pełnomocnicy, przedstawiciel społeczny, podmiot zobowiązany, właściciel przedsiębiorstwa zagrożonego przepadkiem

Rozdział 3

Oskarżyciel publiczny

Istniejące wersje czasowe art. 45
Tekst ujednolicony przez redakcję na dzień:
2009.01.01
2010.03.31
zmieniony przez
2016.03.04
zmieniony przez
2016.10.24 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2016 r. poz. 1749
2017.10.12 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2017 r. poz. 1904
2018.10.17 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2018 r. poz. 1987
2020.01.09 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2020 r. poz. 30
2021.03.24 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2021 r. poz. 534
2022.06.30 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2022 r. poz. 1375
2024.01.11 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2024 r. poz. 37
Pokaż wszystkie w jednym oknie

Art. 45. § 1. Oskarżycielem publicznym przed wszystkimi sądami jest prokurator.

§ 1a. W wypadkach określonych w ustawie czynności procesowe wykonuje prokurator bezpośrednio przełożony lub prokurator nadrzędny.

§ 1b. (uchylony)

§ 1c. (uchylony)

§ 2. Inny organ państwowy może być oskarżycielem publicznym z mocy szczególnych przepisów ustawy, określających zakres jego działania.

Istniejące wersje czasowe art. 46
Tekst ujednolicony przez redakcję na dzień:
2009.01.01
2016.04.15
zmieniony przez
2016.10.24 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2016 r. poz. 1749
2017.10.12 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2017 r. poz. 1904
2018.10.17 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2018 r. poz. 1987
2020.01.09 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2020 r. poz. 30
2021.03.24 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2021 r. poz. 534
2022.06.30 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2022 r. poz. 1375
2024.01.11 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2024 r. poz. 37
Pokaż wszystkie w jednym oknie

Art. 46. § 1. W sprawach o przestępstwa ścigane z oskarżenia publicznego udział oskarżyciela publicznego w rozprawie jest obowiązkowy, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej.

§ 2. Jeżeli postępowanie przygotowawcze zakończyło się w formie dochodzenia, niestawiennictwo oskarżyciela publicznego na rozprawie nie tamuje jej toku. Przewodniczący lub sąd mogą uznać obecność oskarżyciela publicznego za obowiązkową.

Istniejące wersje czasowe art. 47
Tekst ujednolicony przez redakcję na dzień:
2009.01.01
2016.04.15
zmieniony przez
2016.10.24 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2016 r. poz. 1749
2017.10.12 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2017 r. poz. 1904
2018.10.17 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2018 r. poz. 1987
2020.01.09 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2020 r. poz. 30
2021.03.24 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2021 r. poz. 534
2022.06.30 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2022 r. poz. 1375
2024.01.11 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2024 r. poz. 37
Pokaż wszystkie w jednym oknie

Art. 47. § 1. Przepisy art. 40 § 1 pkt 1-4, 6 i 10, § 2 oraz art. 41, art. 41a i art. 42 stosuje się odpowiednio do prokuratora, innych osób prowadzących postępowanie przygotowawcze oraz innych oskarżycieli publicznych.

§ 2. Osoby wymienione w § 1 ulegają również wyłączeniu, jeżeli brały udział w sprawie jako obrońca, pełnomocnik, przedstawiciel społeczny albo przedstawiciel ustawowy strony.

Art. 48. § 1. O wyłączeniu prowadzącego lub nadzorującego postępowanie przygotowawcze oraz oskarżyciela publicznego orzeka prokurator nadzorujący postępowanie lub bezpośrednio przełożony.

§ 2. Czynności dokonane przez osobę podlegającą wyłączeniu, zanim ono nastąpiło, nie są z tej przyczyny bezskuteczne; jednakże czynność dowodową należy na żądanie strony, w miarę możności, powtórzyć.

Rozdział 4

Pokrzywdzony

Istniejące wersje czasowe art. 49
Tekst ujednolicony przez redakcję na dzień:
2009.01.01
2015.07.01
zmieniony przez
2016.10.24 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2016 r. poz. 1749
2017.10.12 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2017 r. poz. 1904
2018.10.17 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2018 r. poz. 1987
2020.01.09 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2020 r. poz. 30
2021.03.24 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2021 r. poz. 534
2022.06.30 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2022 r. poz. 1375
2024.01.11 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2024 r. poz. 37
Pokaż wszystkie w jednym oknie

Art. 49. § 1. Pokrzywdzonym jest osoba fizyczna lub prawna, której dobro prawne zostało bezpośrednio naruszone lub zagrożone przez przestępstwo.

§ 2. Pokrzywdzonym może być także niemająca osobowości prawnej:

    1) instytucja państwowa lub samorządowa;

    2) inna jednostka organizacyjna, której odrębne przepisy przyznają zdolność prawną.

§ 3. Za pokrzywdzonego uważa się zakład ubezpieczeń w zakresie, w jakim pokrył szkodę wyrządzoną pokrzywdzonemu przez przestępstwo lub jest zobowiązany do jej pokrycia.

§ 3a. W sprawach o przestępstwa przeciwko prawom osób wykonujących pracę zarobkową, o których mowa w art. 218-221 oraz w art. 225 § 2 Kodeksu karnego, organy Państwowej Inspekcji Pracy mogą wykonywać prawa pokrzywdzonego, jeżeli w zakresie swego działania ujawniły przestępstwo lub wystąpiły o wszczęcie postępowania.

§ 4. W sprawach o przestępstwa, którymi wyrządzono szkodę w mieniu instytucji lub jednostki organizacyjnej, o której mowa w § 2, jeżeli nie działa organ pokrzywdzonej instytucji lub jednostki organizacyjnej, prawa pokrzywdzonego mogą wykonywać organy kontroli państwowej, które w zakresie swojego działania ujawniły przestępstwo lub wystąpiły o wszczęcie postępowania.

Istniejące wersje czasowe art. 49a
Tekst ujednolicony przez redakcję na dzień:
2009.01.01
2015.07.01
zmieniony przez
2016.10.24 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2016 r. poz. 1749
2017.10.12 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2017 r. poz. 1904
2018.10.17 Tekst jednolity
ujednolicony przez