Art. 53. 1. Odbiorcy, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 2 i 3, składają po raz pierwszy oświadczenie, o którym mowa w art. 5 ust. 1, sprzedawcy ciepła, który w dniu wejścia w życie ustawy, na mocy umowy sprzedaży ciepła lub umowy kompleksowej, dostarcza ciepło tym odbiorcom, w terminie 21 dni od dnia wejścia w życie ustawy.

2. Odbiorcy, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 4, składają po raz pierwszy oświadczenia, o których mowa w art. 6 ust. 1, sprzedawcy ciepła, który w dniu wejścia w życie ustawy, na mocy umowy sprzedaży ciepła, dostarcza ciepło tym odbiorcom, w terminie 21 dni od dnia wejścia w życie ustawy.

3. Niezłożenie przez odbiorców, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 4, oświadczeń, o których mowa w art. 6 ust. 1, w terminie określonym w ust. 2 uprawnia sprzedawcę ciepła do niestosowania wobec tych odbiorców średniej ceny wytwarzania ciepła z rekompensatą, o której mowa w art. 3 ust. 3.

4. Złożenie przez odbiorców, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 4, oświadczeń, o których mowa w art. 6 ust. 1, po upływie terminu określonego w ust. 2, zobowiązuje sprzedawcę ciepła do stosowania wobec tych odbiorców średniej ceny wytwarzania ciepła z rekompensatą ze skutkiem od miesiąca następującego po miesiącu, w którym złożono oświadczenie.

Art. 55. 1. Minister właściwy do spraw informatyzacji zapewnia funkcjonowanie systemu teleinformatycznego umożliwiającego prezentowanie informacji o:

1) cenach paliw stałych;

2) cenach lub stawkach opłat za ciepło, w tym:

a) średnich cenach wytwarzania ciepła,

b) średnich cenach wytwarzania ciepła z rekompensatą,

c) cenach dostawy ciepła,

d) maksymalnych cenach dostawy ciepła.

2. Zapewniając funkcjonowanie systemu teleinformatycznego, o którym mowa w ust. 1, minister właściwy do spraw informatyzacji:

1) zapewnia ochronę przed nieuprawnionym dostępem do systemu teleinformatycznego;

2) zapewnia integralność danych w systemie teleinformatycznym;

3) zapewnia dostępność systemu teleinformatycznego dla podmiotów przetwarzających dane w tym systemie;

4) przeciwdziała uszkodzeniom systemu teleinformatycznego;

5) określa zasady bezpieczeństwa przetwarzanych danych, w tym danych osobowych;

6) określa zasady zgłoszenia naruszenia ochrony danych osobowych;

7) zapewnia rozliczalność działań dokonywanych na danych w systemie teleinformatycznym.

3. Do wprowadzania i bieżącej aktualizacji informacji, o których mowa w ust. 1:

1) pkt 1 - obowiązane są pośredniczące podmioty węglowe, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 23a ustawy zmienianej w art. 45*⁾, oraz gminy w zakresie, o którym mowa w art. 5 ust. 4 ustawy z dnia 27 października 2022 r. o zakupie preferencyjnym paliwa stałego dla gospodarstw domowych (Dz. U. z 2024 r. poz. 114);

2) pkt 2 - obowiązane są podmioty, o których mowa w art. 3 ust. 2.

4. Korzystanie z systemu teleinformatycznego, o którym mowa w ust. 1, w celu wprowadzania informacji, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, wymaga utworzenia w tym systemie konta stanowiącego wydzieloną część tego systemu, zawierającą zbiór danych identyfikujących użytkownika z przyporządkowanymi zasobami tego systemu.

5. W celu założenia konta, o którym mowa w ust. 4, przedstawiciel podmiotu, o którym mowa w ust. 3, zamieszcza w systemie teleinformatycznym, o którym mowa w ust. 1, następujące dane:

1) nazwa podmiotu, w imieniu którego przedstawiciel podmiotu występuje;

2) adres miejsca wykonywania działalności gospodarczej lub adres siedziby podmiotu;

3) numer identyfikacji podatkowej (NIP) podmiotu;

4) identyfikator podmiotu nadany w Platformie Usług Elektronicznych Skarbowo-Celnych, o której w art. 35a ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U.z 2023 r. poz. 615, z późn. zm.);

5) identyfikator przedstawiciela podmiotu nadany w Platformie Usług Elektronicznych Skarbowo-Celnych, o której w art. 35a ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. o Krajowej Administracji Skarbowej;

6) imię i nazwisko przedstawiciela podmiotu;

7) numer PESEL przedstawiciela podmiotu;

8) adres poczty elektronicznej podmiotu lub przedstawiciela podmiotu;

9) numer telefonu podmiotu lub przedstawiciela podmiotu.

6. Uwierzytelnienie przedstawiciela podmiotu następuje w sposób, o którym mowa w art. 20a ust. 1 lub 2 ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne (Dz. U. z 2024 r. poz. 307 i 1222).

7. Założenie konta podmiotu, o którym w ust. 3 pkt 1, jest możliwe po pozytywnej weryfikacji danych wskazanych w ust. 5 pkt 1-7 z danymi zawartymi w Centralnym Rejestrze Podmiotów Akcyzowych, o którym mowa w art. 18 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 45*⁾.

8. Założenie konta, o którym w ust. 7, umożliwia przedstawicielowi podmiotu dodawanie w systemie teleinformatycznym, o którym mowa w ust. 1, informacji o adresach punktów sprzedaży tego podmiotu oraz przedstawicieli tych punktów sprzedaży, uprawnionych do zamieszczania informacji, o których mowa w ust. 1 pkt 1.

9. Minister właściwy do spraw informatyzacji jest administratorem danych przetwarzanych w systemie teleinformatycznym, o którym mowa w ust. 1.

__________________
*⁾ Artykuł 45 zawiera zmiany do ustawy z dnia 6.12.2008 r. o podatku akcyzowym.

Art. 56a. 1. Obowiązany pośredniczący podmiot węglowy, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 23a ustawy zmienianej w art. 45, lub obowiązany podmiot, o którym mowa w art. 3 ust. 2, który:

1) nie dopełnia obowiązku wprowadzania i bieżącej aktualizacji informacji, o których mowa w art. 55 ust. 1,

2) nie tworzy konta, o którym mowa w art. 55 ust. 4

- podlega karze pieniężnej.

2. Karę pieniężną, o której mowa w ust. 1, w wysokości do 1.500 zł, nakłada w drodze decyzji administracyjnej, naczelnik urzędu celno-skarbowego właściwy ze względu na siedzibę podmiotu, o którym mowa w ust. 1.

3. W przypadku stwierdzenia, że po wymierzeniu kary w wysokości, o której mowa w ust. 2, obowiązany podmiot, ponownie nie dopełnia obowiązku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 lub 2, kara, o której mowa w ust. 1, może zostać nałożona w wysokości do 15.000 zł.

4. Wpływy z kar pieniężnych, o których mowa w ust. 1, stanowią dochód budżetu państwa.

Art. 58. 1. Wniosek o wypłatę rekompensaty dla przedsiębiorstw energetycznych, o których mowa w art. 12 ust. 1, za październik 2022 r. składa się w terminie od dnia 30 października 2022 r. do dnia 2 grudnia 2022 r.

2. (uchylony)

Art. 59. 1. Jeżeli wytwórca ciepła w okresie od dnia 1 października 2022 r. do dnia 28 lutego 2023 r. stosuje średnią cenę wytwarzania ciepła z rekompensatą, w rozliczeniach z odbiorcami podaje cenę ciepła, cenę za zamówioną moc cieplną oraz cenę nośnika ciepła lub stawki opłaty miesięcznej za zamówioną moc cieplną i stawki opłaty za ciepło w wysokości odpowiadającej średniej cenie wytwarzania ciepła z rekompensatą oraz zamieszcza je na swojej stronie internetowej.

2. Sprzedawca ciepła na rachunku przekazywanym odbiorcy, o którym mowa w art. 4 ust. 1, informuje o kwocie pomniejszenia kosztów zakupu ciepła w wyniku zastosowanej rekompensaty.

Art. 59a. 1. Jeżeli sprzedawca ciepła, w okresie od dnia 1 października 2022 r. do dnia 30 czerwca 2025 r., stosuje maksymalną cenę dostawy ciepła, zamieszcza o tym informację na swojej stronie internetowej wraz z podaniem tej ceny, jednostkowej wysokości wyrównania i ceny dostawy ciepła bez wyrównania.

2. Sprzedawca ciepła na rachunku przekazywanym odbiorcy, o którym mowa w art. 4 ust. 1, informuje o kwocie pomniejszenia kosztów zakupu ciepła w wyniku zastosowanego wyrównania wraz z podaniem maksymalnej ceny dostawy ciepła, jednostkowej wysokości wyrównania i ceny dostawy ciepła bez wyrównania.

Art. 59b. 1. Wytwórca ciepła, na wniosek sprzedawcy ciepła w danym systemie ciepłowniczym złożony nie później niż do dnia 30 września 2024 r., jest obowiązany przekazać temu sprzedawcy ciepła informację o cenie ciepła, cenie za zamówioną moc cieplną oraz cenie nośnika ciepła lub stawce opłaty miesięcznej za zamówioną moc cieplną i stawce opłaty za ciepło w wysokości odpowiadającej średniej cenie wytwarzania ciepła z rekompensatą, za każdy miesiąc wskazany w tym wniosku przypadający w okresie od dnia 1 marca 2023 r. do dnia 30 czerwca 2024 r., w terminie 7 dni od dnia złożenia tego wniosku.

1a. Wytwórca ciepła, na wniosek sprzedawcy ciepła w danym systemie ciepłowniczym złożony nie później niż do dnia 31 marca 2025 r., jest obowiązany przekazać temu sprzedawcy ciepła informację o cenie ciepła, cenie za zamówioną moc cieplną oraz cenie nośnika ciepła lub stawce opłaty miesięcznej za zamówioną moc cieplną i stawce opłaty za ciepło w wysokości odpowiadającej średniej cenie wytwarzania ciepła z rekompensatą, za każdy miesiąc wskazany w tym wniosku przypadający w okresie od dnia 1 lipca 2024 r. do dnia 31 grudnia 2024 r., w terminie 7 dni od dnia złożenia tego wniosku.

1b. Wytwórca ciepła, na wniosek sprzedawcy ciepła w danym systemie ciepłowniczym złożony nie później niż do dnia 30 września 2025 r., jest obowiązany przekazać temu sprzedawcy ciepła informację o cenie ciepła, cenie za zamówioną moc cieplną oraz cenie nośnika ciepła lub stawce opłaty miesięcznej za zamówioną moc cieplną i stawce opłaty za ciepło w wysokości odpowiadającej średniej cenie wytwarzania ciepła z rekompensatą, za każdy miesiąc wskazany w tym wniosku przypadający w okresie od dnia 1 stycznia 2025 r. do dnia 30 czerwca 2025 r., w terminie 7 dni od dnia złożenia tego wniosku.

2. Wytwórca ciepła, który nie stosuje się do obowiązków, o których mowa w ust. 1-1b, podlega karze pieniężnej w wysokości nie niższej niż 100.000 zł i nie wyższej niż 10% przychodu ukaranego wytwórcy osiągniętego w poprzednim roku podatkowym, a jeżeli kara pieniężna jest związana z działalnością wykonywaną na podstawie koncesji, to wysokość tej kary pieniężnej nie może być niższa niż 100.000 zł i nie wyższa niż 10% przychodu ukaranego wytwórcy, wynikającego z działalności koncesjonowanej, osiągniętego w poprzednim roku podatkowym.

3. Karę pieniężną, o której mowa w ust. 2, wymierza w drodze decyzji administracyjnej Prezes URE.

4. Do kary pieniężnej, o której mowa w ust. 2, stosuje się przepisy art. 56 ust. 4 i 6-7a ustawy - Prawo energetyczne.

Art. 61. 1. W przypadku wystąpienia w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy do dnia 31 grudnia 2023 r. zagrożenia bezpieczeństwa dostaw ciepła spowodowanego w szczególności:

1) ograniczeniem dostaw gazu ziemnego lub biomasy,

2) zakłóceniem na rynku węgla polegającym na braku dostępności węgla o małej zawartości siarki,

3) ograniczeniem w dostawach substancji niezbędnych do funkcjonowania urządzeń ochrony środowiska służących redukcji emisji tlenków azotu do powietrza,

4) zakłóceniem inwestycji modernizacyjnych i odtworzeniowych, związanym z konfliktem zbrojnym na terytorium Ukrainy

- skutkującego możliwym zmniejszeniem lub przerwaniem dostaw ciepła dostarczanego do publicznej sieci ciepłowniczej, w rozumieniu art. 157a ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska (Dz. U. z 2022 r. poz. 2556, z późn. zm.), w ramach której funkcjonuje instalacja w rozumieniu art. 3 pkt 6 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska, o mocy nie mniejszej niż 1 MW, objęta pozwoleniem na wprowadzenie gazów lub pyłów do powietrza, pozwoleniem zintegrowanym albo zgłoszeniem, o których mowa w ustawie z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska, i prowadzonej przez wytwórcę ciepła, wytwórca ten może złożyć do organu ochrony środowiska właściwego do wydania tego pozwolenia albo przyjęcia tego zgłoszenia, zwanego dalej "organem właściwym", wniosek o wydanie decyzji pozwalającej na eksploatację instalacji w warunkach zagrożenia bezpieczeństwa dostaw ciepła, zwany dalej "wnioskiem".

2. Wniosek zawiera:

1) oznaczenie wytwórcy ciepła, w tym jego siedziby, oraz adres instalacji;

2) informację o tytule prawnym do instalacji;

3) wskazanie przyczyn wystąpienia zagrożenia bezpieczeństwa dostaw ciepła, wraz z dowodami potwierdzającymi, w szczególności:

a) negatywnymi odpowiedziami na zapytania ofertowe wysłane do co najmniej 2 dostawców:

- substancji niezbędnych do funkcjonowania urządzeń ochrony środowiska służących redukcji emisji tlenków azotu do powietrza lub

- węgla o małej zawartości siarki, lub

- biomasy,

b) ogłoszenia stanu kryzysowego, o którym mowa w art. 11 ust. 1 lit. c rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/1938 z dnia 25 października 2017 r. dotyczącego środków zapewniających bezpieczeństwo dostaw gazu ziemnego i uchylającego rozporządzenie (UE) nr 994/2010 (Dz. Urz. UE L 280 z 28.10.2017, str. 1),

c) potwierdzeniem inwestora o zakłóceniach inwestycji modernizacyjnych i odtworzeniowych, związanych z konfliktem zbrojnym na terytorium Ukrainy;

4) charakterystykę i oznaczenie źródeł spalania paliw, o których mowa w ustawie z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska, objętych wnioskiem;

5) informacje o stosowanych urządzeniach ograniczających emisję zanieczyszczeń do powietrza oraz sposobie ich pracy w okresie trwania przesłanek, o których mowa w ust. 1;

6) wielkości emisji gazów lub pyłów wprowadzanych do powietrza, objętych zakresem wniosku, wyrażone jako średnia dobowa lub średnia z okresu pobierania próbek, wynikające z możliwości technicznych instalacji.

3. Wytwórca ciepła dołącza do wniosku dokument stanowiący potwierdzenie dystrybutora ciepła o braku możliwości wytworzenia niezbędnego wolumenu ciepła w oparciu o inne źródła w sieci ciepłowniczej, dla których nie występują przesłanki wymienione w ust. 1.

4. Dystrybutor ciepła na wniosek wytwórcy ciepła wydaje dokument stanowiący potwierdzenie, o którym mowa w ust. 3, bądź odmawia jego wydania, wraz z uzasadnieniem, w terminie 5 dni od dnia otrzymania tego wniosku.

5. W przypadku podmiotu jednocześnie prowadzącego działalność gospodarczą w obszarze wytwarzania ciepła oraz jego dystrybucji dokument stanowiący potwierdzenie, o którym mowa w ust. 3, nie jest wymagany.

6. Organ właściwy wydaje decyzję pozwalającą na eksploatację instalacji w warunkach zagrożenia bezpieczeństwa dostaw ciepła, na czas określony, niezbędny do usunięcia zagrożenia bezpieczeństwa dostaw ciepła polegającego na zmniejszeniu lub przerwaniu dostaw ciepła dostarczanego do publicznej sieci ciepłowniczej, nie dłuższy niż 120 dni.

7. W przypadku gdy przed upływem okresu wskazanego w decyzji pozwalającej na eksploatację instalacji w warunkach zagrożenia bezpieczeństwa dostaw ciepła, zagrożenie dostaw ciepła polegające na możliwym zmniejszeniu lub przerwaniu dostaw ciepła dostarczanego do publicznej sieci ciepłowniczej nie ustanie, wytwórca ciepła może złożyć do właściwego organu wniosek o przedłużenie terminu obowiązywania tej decyzji o nie dłużej niż 120 dni. Przedłużenie terminu następuje w drodze zmiany tej decyzji. Do wniosku stosuje się przepisy ust. 1-5.

8. Okresy, o których mowa w ust. 6 lub 7, określone w decyzji pozwalającej na eksploatację instalacji w warunkach zagrożenia bezpieczeństwa dostaw ciepła upływają nie później niż w dniu 31 grudnia 2023 r.

9. Organ właściwy wydaje decyzję pozwalającą na eksploatację instalacji w warunkach zagrożenia bezpieczeństwa dostaw ciepła nie później niż w terminie 10 dni od dnia wpływu wniosku, o którym mowa w ust. 1, i nadaje tej decyzji rygor natychmiastowej wykonalności.

10. W stosunku do marszałka województwa wydającego decyzję pozwalającą na eksploatację instalacji w warunkach zagrożenia bezpieczeństwa dostaw ciepła organem wyższego stopnia jest minister właściwy do spraw klimatu.

11. W postępowaniach o wydanie decyzji pozwalającej na eksploatację instalacji w warunkach zagrożenia bezpieczeństwa dostaw ciepła nie stosuje się przepisów art. 31 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego oraz art. 44 ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz. U. z 2024 r. poz. 1112).

12. W przypadku gdy wniosek nie spełnia wymagań, o których mowa w ust. 2 i 3, organ właściwy, w terminie nie dłuższym niż 2 dni od dnia otrzymania wniosku, wzywa wytwórcę ciepła do uzupełnienia wniosku. Wytwórca jest zobowiązany do uzupełnienia wniosku w terminie nie dłuższym niż 2 dni od dnia otrzymania wezwania do uzupełnienia. Jeżeli wytwórca nie uzupełni wniosku we wskazanym terminie, organ pozostawia wniosek bez rozpoznania.

13. Decyzja pozwalająca na eksploatację instalacji w warunkach zagrożenia bezpieczeństwa dostaw ciepła zawiera:

1) oznaczenie prowadzącego instalację oraz wskazanie źródeł spalania paliw objętych decyzją;

2) rodzaj i parametry źródeł spalania paliw istotne z punktu widzenia przeciwdziałania zanieczyszczeniom, w szczególności obowiązek eksploatacji urządzeń ograniczających emisje z maksymalną możliwą do uzyskania wydajnością;

3) wielkości dopuszczalnej emisji gazów lub pyłów wprowadzanych do powietrza wyrażone jako średnia dobowa lub średnia z okresu pobierania próbek, wynikające z możliwości technicznych instalacji;

4) czas obowiązywania decyzji.

14. Decyzja pozwalająca na eksploatację instalacji w warunkach zagrożenia bezpieczeństwa dostaw ciepła stanowi integralną część pozwolenia na wprowadzenie gazów lub pyłów do powietrza, pozwolenia zintegrowanego albo zgłoszenia, wydanych na podstawie przepisów ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska.

15. Organ właściwy stwierdza, w drodze decyzji, wygaśnięcie decyzji pozwalającej na eksploatację instalacji w warunkach zagrożenia bezpieczeństwa dostaw ciepła, w terminie 3 dni od dnia powzięcia informacji o ustaniu przesłanek, na podstawie których wydano tę decyzję.

16. Decyzję pozwalającą na eksploatację instalacji w warunkach zagrożenia bezpieczeństwa dostaw ciepła organ właściwy przekazuje do ministra właściwego do spraw energii, ministra właściwego do spraw klimatu oraz właściwego wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska.

Art. 62. 1. Maksymalny limit wydatków z Funduszu przeznaczonych na rekompensaty dla przedsiębiorstw energetycznych, o których mowa w art. 3 ust. 1 i 2, wyrównania, o których mowa w art. 12a ust. 1 i art. 12c, dodatki dla gospodarstw domowych oraz dodatki dla podmiotów wrażliwych wynosi w latach 2022-2023 14.500.000.000,00 zł.

1¹. Maksymalny limit wydatków z Funduszu przeznaczonych na dodatki dla gospodarstw domowych oraz dodatki dla podmiotów wrażliwych:

1) w roku 2024 wynosi 1.000.000,00 zł;

2) w latach 2025-2035 wynosi 500.000,00 zł.

1a. Maksymalny limit wydatków z Funduszu przeznaczonych na wyrównania, o których mowa w art. 12a ust. 1 i art. 12aa ust. 1, oraz świadczenia wyrównawcze, o których mowa w art. 15a, w roku 2024 wynosi 3.500.000.000,00 zł.

1b. Maksymalny limit wydatków z Funduszu przeznaczonych na wyrównania, o których mowa w art. 12aa ust. 1, w roku 2025 wynosi 350.000.000,00 zł.

2. Minister właściwy do spraw energii monitoruje wykorzystanie limitu wydatków, o którym mowa w ust. 1-1b. W przypadku gdy wykorzystanie środków wyniesie więcej niż 80% środków, o których mowa w ust. 1-1b, minister właściwy do spraw energii informuje o tym fakcie ministra właściwego do spraw finansów publicznych oraz Prezesa Rady Ministrów.

3. (uchylony)

Art. 63a. Środki wypłacone z tytułu rekompensat dla przedsiębiorstw energetycznych, o których mowa w art. 3 ust. 1 i 2, świadczenia wyrównawcze dla sprzedawców ciepła, o których mowa w art. 15a ust. 1, oraz wyrównania dla przedsiębiorstw energetycznych, o których mowa w art. 3a ust. 1 i 3 oraz art. 3b ust. 1 i 2, i sprzedawców ciepła, o których mowa w art. 12c ust. 10, zalicza się do kategorii drugiej należności podlegających zaspokojeniu z funduszów masy upadłości, o której mowa w art. 342 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. - Prawo upadłościowe (Dz. U. z 2024 r. poz. 794 i 1222).