Ustawa z dnia 12.12.2013 r. o cudzoziemcach1)
o przepisie
art./§
pełną treść
widoczną część
powiązane
powiązane
Uwaga od redakcji:
Zmiany, które wchodzą w życie w wybranej wersji czasowej - zaznaczono kolorem
Dokumenty wydawane cudzoziemcom
Art. 226. Cudzoziemcowi mogą być wydane następujące dokumenty:
1) karta pobytu;
2) polski dokument podróży dla cudzoziemca;
3) polski dokument tożsamości cudzoziemca;
4) tymczasowy polski dokument podróży dla cudzoziemca;
5) dokument potwierdzający posiadanie zgody na pobyt tolerowany o nazwie "zgoda na pobyt tolerowany".
Art. 227. W przypadku gdy którykolwiek z dokumentów, o których mowa w art. 226, został wydany osobie nieuprawnionej, organ wydający ten dokument stwierdza, w drodze decyzji, jego nieważność.
Art. 228. W dokumentach, o których mowa w art. 226, nie umieszcza się podpisu ich posiadacza, gdy są one wydawane:
1) osobie małoletniej, która nie ukończyła 13. roku życia do dnia:
a) złożenia wniosku o wydanie lub wymianę dokumentu, o którym mowa w art. 226, lub
b) złożenia wniosku o udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy, zezwolenia na pobyt stały lub zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE - w przypadku wydawania pierwszej karty pobytu, lub
c) wydania z urzędu polskiego dokumentu tożsamości cudzoziemca lub tymczasowego polskiego dokumentu podróży dla cudzoziemca, lub
2) osobie, która z powodu swojej niepełnosprawności nie może złożyć podpisu samodzielnie.
Art. 229. 1. Dokumenty, o których mowa w art. 226, wydaje się i wymienia na wniosek cudzoziemca.
2. Pierwszą kartę pobytu wydaje się z urzędu.
3. Polski dokument tożsamości cudzoziemca, w przypadku małoletniego cudzoziemca urodzonego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i przebywającego na tym terytorium bez opieki rodziców, można wydać także z urzędu.
4. Pierwszą kartę pobytu w przypadku cudzoziemca, który:
1) uzyskał zezwolenie na pobyt czasowy w celu połączenia się z rodziną, a w dniu złożenia wniosku o udzielenie mu tego zezwolenia przebywał poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej, lub
1a) jest członkiem najbliższej rodziny repatrianta, lub
1b) uzyskał zezwolenie, o którym mowa w art. 139a ust. 1 lub art. 139o ust. 1, lub
1c) uzyskał zezwolenie na pobyt czasowy, o którym mowa w art. 160 pkt 1, 3, 4 lub 6, a w dniu złożenia wniosku o udzielenie mu tego zezwolenia przebywał poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej, lub
2) (uchylony)
3) uzyskał zgodę na pobyt ze względów humanitarnych
- wydaje się na wniosek cudzoziemca.
5. Tymczasowy polski dokument podróży dla cudzoziemca w przypadku cudzoziemca:
1) podlegającego relokacji lub przesiedleniu - wydaje się na wniosek Szefa Urzędu;
2) o którym mowa w art. 268 pkt 2 - można wydać także z urzędu.
6. Przed wydaniem pierwszej karty pobytu cudzoziemcowi, który uzyskał zezwolenie na pobyt rezydenta długoterminowego UE i wcześniej posiadał zezwolenie na pobyt rezydenta długoterminowego UE udzielone przez inne państwo członkowskie Unii Europejskiej w związku z pobytem na podstawie ochrony międzynarodowej, wojewoda zwraca się, za pośrednictwem Szefa Urzędu, do tego państwa członkowskiego w celu ustalenia, czy cudzoziemiec nie został pozbawiony ochrony międzynarodowej.
7. Wydanie karty pobytu cudzoziemcowi, o którym mowa w art. 195 ust. 1 pkt 9, następuje po zwróceniu przez niego Karty Polaka, zgodnie z art. 20 ust. 3 pkt 2 ustawy z dnia 7 września 2007 r. o Karcie Polaka (Dz. U. z 2019 r. poz. 1598 oraz z 2022 r. poz. 91).
Art. 230. 1. Wniosek o wymianę dokumentów, o których mowa w art. 226 pkt 1-3 i 5, należy złożyć w terminie 14 dni po wystąpieniu przesłanek do ich wymiany, o których mowa w przepisach niniejszego działu.
2. Wniosek o wydanie kolejnej karty pobytu należy złożyć co najmniej na 30 dni przed upływem okresu ważności karty pobytu.
Art. 231. 1. Cudzoziemiec składa wniosek o wydanie lub wymianę dokumentów, o których mowa w art. 226, na formularzu zawierającym:
1) dane cudzoziemca lub informacje, o których mowa w art. 13;
2) dane cudzoziemca lub informacje, o których mowa w art. 13, dotyczące objętych wnioskiem dzieci i innych osób wpisanych do dokumentu podróży - w przypadku wniosku o wydanie lub wymianę polskiego dokumentu podróży dla cudzoziemca albo o wydanie tymczasowego polskiego dokumentu podróży dla cudzoziemca;
3) adres zameldowania na pobyt stały lub pobyt czasowy trwający ponad 2 miesiące.
2. Cudzoziemiec, składając wniosek, o którym mowa w ust. 1, przedstawia ważny dokument podróży i dołącza do wniosku:
1) aktualne fotografie swoją i osób objętych wnioskiem;
2) dokumenty niezbędne do potwierdzenia danych i okoliczności podanych we wniosku.
3. W szczególnie uzasadnionym przypadku, gdy cudzoziemiec nie posiada lub nie ma możliwości uzyskania dokumentu podróży, zamiast ważnego dokumentu podróży dopuszcza się przedstawienie innego dokumentu potwierdzającego tożsamość cudzoziemca.
4. Cudzoziemiec, który przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie zaświadczenia, o którym mowa w art. 170, składając wniosek o wydanie polskiego dokumentu tożsamości cudzoziemca jest zwolniony z obowiązku przedstawienia ważnego dokumentu podróży lub innego dokumentu potwierdzającego jego tożsamość, jeżeli z uwagi na szczególne okoliczności nie posiada takich dokumentów i nie ma możliwości ich uzyskania.
Art. 232. 1. W przypadku utraty lub uszkodzenia dokumentu, o którym mowa w art. 226 pkt 1-3 i 5, cudzoziemiec, w terminie 3 dni od dnia jego utraty lub uszkodzenia, zawiadamia o tym fakcie organ, który wydał ten dokument.
2. Cudzoziemcowi, który zawiadomił o utracie lub uszkodzeniu dokumentu, o którym mowa w art. 226 pkt 1-3 i 5, wydaje się nieodpłatnie zaświadczenie potwierdzające ten fakt.
3. Zaświadczenie, o którym mowa w ust. 2, jest ważne do czasu wymiany dokumentu, nie dłużej jednak niż przez 2 miesiące.
4. Zawiadomienia, o którym mowa w ust. 1, dokonuje się na formularzu zawierającym dane, o których mowa w art. 244 ust. 1, oraz podpis zawiadamiającego.
Art. 233. 1. Cudzoziemiec, który odzyskał utracony dokument, o którym mowa w art. 226 pkt 1-3 i 5, zawiadamia o tym fakcie, w terminie 3 dni od dnia jego odzyskania, organ, który wydał ten dokument.
2. Cudzoziemiec, który otrzymał wymieniony dokument w miejsce utraconego, niezwłocznie zwraca odzyskany dokument organowi, który ten dokument wydał.
Art. 234. 1. Osoba, która znalazła cudzy dokument, o którym mowa w art. 226 pkt 1-3 i 5, niezwłocznie przekazuje go wojewodzie, komendantowi wojewódzkiemu (Stołecznemu), komendantowi powiatowemu (miejskiemu) Policji, komendantowi komisariatu Policji, innemu organowi administracji publicznej lub konsulowi Rzeczypospolitej Polskiej.
2. Podmioty, o których mowa w ust. 1, przekazują niezwłocznie znaleziony dokument organowi, który go wydał, w celu unieważnienia.
Art. 235. 1. Dokumenty, o których mowa w art. 226, wydaje się lub wymienia po uiszczeniu opłaty.
2. Dochody z opłat za wydanie i wymianę dokumentów, o których mowa w art. 226, stanowią dochód budżetu państwa.
Art. 236. Opłaty, o której mowa w art. 235 ust. 1, nie pobiera się w przypadku:
1) wydania pierwszej karty pobytu cudzoziemcowi, który w Rzeczypospolitej Polskiej uzyskał:
a) status uchodźcy,
b) ochronę uzupełniającą,
c) zgodę na pobyt ze względów humanitarnych;
1a) wydania pierwszej karty pobytu cudzoziemcowi, któremu w Rzeczypospolitej Polskiej udzielono zezwolenia na pobyt stały jako członkowi najbliższej rodziny repatrianta;
1b) wydania karty pobytu cudzoziemcowi, któremu udzielono zezwolenia na pobyt czasowy, o którym mowa w art. 186 ust. 1 pkt 8 lub 9;
1c) wydania pierwszej karty pobytu cudzoziemcowi, któremu udzielono zezwolenia na pobyt stały na podstawie art. 195 ust. 1 pkt 10;
2) (uchylony)
3) gdy wydany lub wymieniony dokument zawierał wady techniczne;
4) wydania z urzędu polskiego dokumentu tożsamości cudzoziemca małoletniemu cudzoziemcowi;
5) wydania tymczasowego polskiego dokumentu podróży cudzoziemcowi relokowanemu lub przesiedlanemu albo w przypadku przymusowego wykonania decyzji o zobowiązaniu cudzoziemca do powrotu;
6) wymiany karty pobytu z powodu okoliczności, o których mowa w art. 241 pkt 5 lub 6.
Art. 236a
Art. 237. 1. Ulga w opłacie za wydanie lub wymianę dokumentów, o których mowa w art. 226, przysługuje cudzoziemcom:
1) którzy znajdują się w trudnej sytuacji materialnej;
2) których celem pobytu jest pobieranie nauki w szkole ponadpodstawowej i szkole wyższej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
3) małoletnim, którzy w dniu złożenia wniosku o wydanie lub wymianę dokumentu, o którym mowa w art. 226, lub - w przypadku wydawania pierwszej karty pobytu - do dnia złożenia wniosku o udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy, zezwolenia na pobyt stały lub zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE, nie ukończyli 16. roku życia.
2. Ulga w opłacie, o której mowa w ust. 1, wynosi 50% kwoty określonej w przepisach wydanych na podstawie art. 239 ust. 1.
Art. 238. W przypadku zawinionej utraty lub zawinionego zniszczenia dokumentów, o których mowa w art. 226 pkt 1-3 i 5, opłatę za wymianę tych dokumentów podwyższa się do 300% w stosunku do opłat określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 239 ust. 1.
Art. 239. 1. Minister właściwy do spraw wewnętrznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia:
1) wysokość opłat pobieranych w Rzeczypospolitej Polskiej za wydanie i wymianę karty pobytu, polskiego dokumentu podróży dla cudzoziemca, polskiego dokumentu tożsamości cudzoziemca i dokumentu "zgoda na pobyt tolerowany" oraz za wydanie tymczasowego polskiego dokumentu podróży dla cudzoziemca;
2) tryb uiszczania opłat, o których mowa w pkt 1;
3) dokumenty wymagane do uzyskania ulg, o których mowa w art. 237 ust. 1;
4) wysokość opłat pobieranych w Rzeczypospolitej Polskiej za wymianę karty pobytu, polskiego dokumentu podróży dla cudzoziemca, polskiego dokumentu tożsamości cudzoziemca i dokumentu "zgoda na pobyt tolerowany" w przypadku zawinionej ich utraty albo zawinionego ich zniszczenia.
2. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 1, minister właściwy do spraw wewnętrznych uwzględni:
1) jednostkowe koszty wytworzenia i wydania lub wymiany karty pobytu, polskiego dokumentu podróży dla cudzoziemca, polskiego dokumentu tożsamości cudzoziemca i dokumentu "zgoda na pobyt tolerowany" oraz wydania tymczasowego polskiego dokumentu podróży dla cudzoziemca, w tym w szczególności pobrania i przetwarzania danych w celu zapisania ich w tych dokumentach;
2) zróżnicowanie wysokości opłat za wymianę dokumentów w przypadku zawinionej ich utraty lub zniszczenia, w zależności od ilości zdarzeń powodujących konieczność wydania nowych dokumentów.
Art. 240. Kartę pobytu wydaje się cudzoziemcowi, któremu udzielono:
1) zezwolenia na pobyt czasowy;
2) zezwolenia na pobyt stały;
3) zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE;
4) zgody na pobyt ze względów humanitarnych.
Art. 241. Kartę pobytu wymienia się w przypadku:
1) zmiany danych umieszczonych w dotychczasowej karcie pobytu;
2) zmiany wizerunku twarzy posiadacza karty pobytu w stosunku do wizerunku twarzy umieszczonego w tej karcie w stopniu utrudniającym lub uniemożliwiającym identyfikację posiadacza karty;
3) jej utraty;
4) jej uszkodzenia;
5) przejęcia przez Rzeczpospolitą Polską odpowiedzialności za ochronę międzynarodową posiadacza karty pobytu wydanej w związku z udzieleniem zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE z adnotacją, o której mowa w art. 244 ust. 1 pkt 18;
6) przejęcia przez inne państwo członkowskie Unii Europejskiej odpowiedzialności za ochronę międzynarodową posiadacza karty pobytu wydanej w związku z udzieleniem zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE.
Art. 242. Karta pobytu w okresie swojej ważności potwierdza tożsamość cudzoziemca podczas jego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz uprawnia go, wraz z dokumentem podróży, do wielokrotnego przekraczania granicy bez konieczności uzyskania wizy.
Art. 243. 1. Karta pobytu wydana cudzoziemcowi w przypadku udzielenia mu:
1) zezwolenia na pobyt czasowy - jest ważna przez okres, na który udzielono mu tego zezwolenia;
2) zezwolenia na pobyt stały - jest ważna przez okres 10 lat od dnia jej wydania;
3) zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE - jest ważna przez okres 5 lat od dnia jej wydania;
4) zgody na pobyt ze względów humanitarnych - jest ważna przez okres 2 lat od dnia jej wydania.
2. Kolejna karta pobytu wydana cudzoziemcowi po upływie terminu ważności karty pobytu wydanej w związku z udzieleniem mu:
1) zezwolenia na pobyt stały - jest ważna przez okres 10 lat od dnia jej wydania;
2) zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE - jest ważna przez okres 5 lat od dnia jej wydania;
3) zgody na pobyt ze względów humanitarnych - jest ważna przez okres 2 lat od dnia jej wydania.
Art. 244. 1. W karcie pobytu umieszcza się:
1) imię (imiona) i nazwisko cudzoziemca oraz imiona rodziców;
2) datę, miejsce i kraj urodzenia;
3) adres zameldowania na pobyt stały lub czasowy;
4) informację o obywatelstwie;
5) informację o płci;
6) informację o wzroście w centymetrach i kolorze oczu;
7) numer ewidencyjny Powszechnego Elektronicznego Systemu Ewidencji Ludności (PESEL) - w przypadku gdy został nadany;
8) informację o rodzaju udzielonego zezwolenia;
9) adnotację "naukowiec" - w przypadku zezwolenia, o którym mowa w art. 151, a w przypadku gdy cudzoziemiec jest objęty unijnym programem lub programem wielostronnym obejmującym środki w zakresie mobilności lub porozumieniem między przynajmniej dwiema uznanymi instytucjami szkolnictwa wyższego przewidującym mobilność wewnątrzunijną, także adnotację o tym programie lub porozumieniu;
9a) adnotację "naukowiec - mobilność" - w przypadku zezwolenia, o którym mowa w art. 151b;
9b) adnotację "student" - w przypadku zezwolenia, o którym mowa w art. 144, a w przypadku gdy cudzoziemiec jest objęty unijnym programem lub programem wielostronnym obejmującym środki w zakresie mobilności lub porozumieniem między przynajmniej dwiema uznanymi instytucjami szkolnictwa wyższego przewidującym mobilność wewnątrzunijną, także adnotację o tym programie lub porozumieniu;
9c) adnotację "stażysta" - w przypadku zezwolenia, o którym mowa w art. 157a;
9d) adnotację "wolontariusz" - w przypadku zezwolenia, o którym mowa w art. 157g;
10) adnotację "Niebieska Karta UE" - w przypadku zezwolenia, o którym mowa w art. 127;
11) adnotację "dostęp do rynku pracy" - w przypadku zezwolenia udzielonego cudzoziemcowi, który jest uprawniony do wykonywania pracy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub jest zwolniony z obowiązku posiadania zezwolenia na pracę;
11a) adnotację "ICT" - w przypadku zezwolenia, o którym mowa w art. 139a ust. 1;
11b) adnotację "mobile ICT" - w przypadku zezwolenia, o którym mowa w art. 139o ust. 1;
12) adnotację "Poprzednio posiadacz Niebieskiej Karty UE" - w przypadku zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE udzielonego cudzoziemcowi, któremu udzielono zezwolenia na pobyt czasowy w celu wykonywania pracy w zawodzie wymagającym wysokich kwalifikacji;
12a) adnotację "praca sezonowa" - w przypadku zezwolenia, o którym mowa w art. 185a;
13) obraz linii papilarnych;
14) nazwę organu wydającego kartę;
15) datę wydania karty;
16) datę upływu okresu ważności karty;
17) fotografię cudzoziemca;
18) adnotację "ochrona międzynarodowa przyznana przez ... (wskazanie państwa członkowskiego Unii Europejskiej, które ją przyznało) w dniu ... (data przyznania ochrony międzynarodowej)" - w przypadku zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE udzielonego cudzoziemcowi, któremu przyznano ochronę międzynarodową;
19) adnotację "Art. 50 TUE, Art. 18 ust. 4 Umowy Wystąpienia" - w przypadku zezwolenia, o którym mowa w art. 160 pkt 4, 5 lub 6.
2. Niezależnie od danych, o których mowa w ust. 1, karta pobytu może zawierać podpis cudzoziemca oraz zakodowany zapis danych, o których mowa w ust. 1 pkt 1, 2, 4, 5 lub 16.
3. W karcie pobytu wydawanej osobie, od której pobranie odcisków linii papilarnych jest fizycznie niemożliwe, nie umieszcza się obrazu linii papilarnych.
4. W karcie pobytu nie umieszcza się danych, o których mowa w ust. 1 pkt 3, gdy cudzoziemiec nie zameldował się w miejscu pobytu czasowego trwającego ponad 2 miesiące.
Art. 245. 1. Kartę pobytu wydaje lub odmawia jej wydania wojewoda, który udzielił cudzoziemcowi zezwolenia na pobyt czasowy, zezwolenia na pobyt stały lub zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE.
2. Kartę pobytu w przypadku cudzoziemca, któremu udzielono zgody na pobyt ze względów humanitarnych, wydaje lub odmawia jej wydania komendant oddziału Straży Granicznej lub komendant placówki Straży Granicznej, który udzielił tej zgody.
3. Kartę pobytu wymienia lub odmawia jej wymiany wojewoda właściwy ze względu na miejsce pobytu cudzoziemca.
4. Kartę pobytu w przypadku cudzoziemca, któremu udzielono zgody na pobyt ze względów humanitarnych, wymienia lub odmawia jej wymiany komendant oddziału Straży Granicznej lub komendant placówki Straży Granicznej, właściwy ze względu na miejsce pobytu cudzoziemca.
5. Przepisy ust. 3 i 4 stosuje się do wydania lub odmowy wydania kolejnej karty pobytu.
6. Odmowa wydania albo wymiany karty pobytu następuje w drodze decyzji.
7. Organem wyższego stopnia, w rozumieniu Kodeksu postępowania administracyjnego, w stosunku do komendanta oddziału Straży Granicznej lub komendanta placówki Straży Granicznej w sprawach wydania albo wymiany karty pobytu w przypadku cudzoziemca, któremu udzielono zgody na pobyt ze względów humanitarnych, jest Komendant Główny Straży Granicznej.
7a. Odwołanie od decyzji w sprawach, o których mowa w ust. 7, wnosi się w terminie 7 dni od dnia doręczenia decyzji.
8. W przypadku gdy zezwolenia na pobyt czasowy, zezwolenia na pobyt stały lub zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE udzielił Szef Urzędu lub gdy Szef Urzędu wydał decyzję o wydaniu albo wymianie karty pobytu, kartę pobytu wydaje albo wymienia organ, o którym mowa w ust. 1, który orzekał w tych sprawach w pierwszej instancji.
9. W przypadku gdy zgody na pobyt ze względów humanitarnych udzielił Komendant Główny Straży Granicznej lub gdy Komendant Główny Straży Granicznej wydał decyzję o wydaniu albo wymianie karty pobytu, kartę pobytu wydaje albo wymienia komendant oddziału Straży Granicznej lub komendant placówki Straży Granicznej, który orzekał w tych sprawach w pierwszej instancji.
Art. 246. 1. Organ właściwy do wydania lub wymiany karty pobytu pobiera odciski linii papilarnych od cudzoziemca, który składa wniosek o:
1) wydanie pierwszej karty pobytu w przypadku, o którym mowa w art. 229 ust. 4;
2) wydanie kolejnej karty pobytu;
3) wymianę karty pobytu.
2. W przypadku gdy z przyczyn zależnych od organu nie jest możliwe pobranie odcisków linii papilarnych od cudzoziemca w dniu, w którym nastąpiło jego osobiste stawiennictwo, organ ten wyznacza termin na ich złożenie, nie krótszy niż 7 dni.
Art. 247. Cudzoziemcowi odmawia się wszczęcia postępowania w sprawie wydania karty pobytu lub jej wymiany, gdy przy składaniu wniosku o jej wydanie lub wymianę albo w terminie, o którym mowa w art. 246 ust. 2, nie złożył odcisków linii papilarnych w celu wydania lub wymiany karty pobytu.
Art. 248. 1. Cudzoziemiec odbiera kartę pobytu osobiście.
2. W przypadku gdy karta pobytu została wydana cudzoziemcowi, który nie ukończył 13. roku życia do dnia jej odbioru, odbiera tę kartę jego przedstawiciel ustawowy lub kurator.
3. Cudzoziemcowi odbierającemu kartę pobytu udostępnia się czytnik elektroniczny w celu sprawdzenia, czy jego dane osobowe umieszczone w karcie są zgodne ze stanem faktycznym.
Art. 248a
Art. 249. 1. Cudzoziemiec zwraca kartę pobytu organowi, który ją wydał, gdy:
1) nabył obywatelstwo polskie;
2) wydano decyzję o stwierdzeniu nieważności tego dokumentu;
3) wydano decyzję o cofnięciu mu zezwolenia na pobyt stały lub zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE;
4) wydano decyzję o cofnięciu mu zezwolenia na pobyt czasowy;
5) wydano decyzję o cofnięciu mu zgody na pobyt ze względów humanitarnych;
6) wydana decyzja o udzieleniu mu zezwolenia na pobyt czasowy wygasła z mocy prawa na podstawie art. 102 albo na podstawie art. 307 ust. 1;
7) wydana decyzja o udzieleniu mu zezwolenia na pobyt stały wygasła z mocy prawa na podstawie art. 200 pkt 1;
8) wydana decyzja o udzielaniu mu zgody na pobyt ze względów humanitarnych wygasła z mocy prawa na podstawie art. 354 ust. 1 pkt 1, 3 lub 4.
2. Cudzoziemiec zwraca kartę pobytu niezwłocznie, nie później jednak niż w terminie 14 dni od dnia, w którym:
1) doręczono mu dokument potwierdzający nabycie obywatelstwa polskiego albo
2) decyzja, o której mowa w ust. 1 pkt 2-8, stała się ostateczna albo wygasła.
3. Podmiot uprawniony do pochówku na podstawie art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 31 stycznia 1959 r. o cmentarzach i chowaniu zmarłych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1947) niezwłocznie zwraca kartę pobytu zmarłego cudzoziemca organowi, który tę kartę wydał.
4. Organ, któremu zwrócono kartę pobytu, wydaje na wniosek cudzoziemca nieodpłatnie zaświadczenie o zwrocie karty pobytu ważne przez okres 30 dni.
Art. 250. Kartę pobytu unieważnia się w przypadku:
1) jej utraty albo uszkodzenia - z dniem zgłoszenia utraty albo uszkodzenia do właściwego organu;
2) jej wymiany z powodu zmiany:
a) wizerunku twarzy posiadacza karty w stosunku do wizerunku twarzy umieszczonego w tej karcie w stopniu utrudniającym lub uniemożliwiającym identyfikację posiadacza karty,
b) danych w niej umieszczonych
- z dniem odbioru nowej karty;
3) nabycia przez cudzoziemca obywatelstwa polskiego - z dniem upływu terminu zwrotu karty;
4) zgonu posiadacza karty pobytu - z dniem uzyskania informacji przez organ o zgonie cudzoziemca;
5) gdy cudzoziemiec nie zwróci jej, gdy wydano mu decyzję, o której mowa w art. 249 ust. 1 pkt 2-8 - z dniem, w którym decyzja ta stała się ostateczna albo wygasła.
Art. 251. Kartę pobytu unieważnia:
1) organ, który tę kartę wydał, w przypadku:
a) nabycia przez posiadacza karty pobytu obywatelstwa polskiego albo jego zgonu,
b) gdy decyzja o cofnięciu zezwolenia na pobyt czasowy, zezwolenia na pobyt stały, zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE, zgody na pobyt ze względów humanitarnych, decyzja o zobowiązaniu cudzoziemca do powrotu lub decyzja o stwierdzeniu nieważności karty pobytu stała się ostateczna,
c) przekazania cudzej karty pobytu przez osobę, która ją znalazła, chyba że karta ta została już unieważniona,
d) zwrócenia przez cudzoziemca odzyskanej karty pobytu w przypadku, o którym mowa w art. 233 ust. 2, chyba że karta ta została już unieważniona,
e) wygaśnięcia decyzji o udzieleniu zezwolenia na pobyt czasowy w związku z uzyskaniem przez cudzoziemca zezwolenia na pobyt stały lub zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE,
f) wygaśnięcia decyzji o udzieleniu zezwolenia na pobyt stały w związku z uzyskaniem przez cudzoziemca zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE,
g) wygaśnięcia decyzji o udzieleniu zgody na pobyt ze względów humanitarnych w związku z uzyskaniem przez cudzoziemca statusu uchodźcy lub ochrony uzupełniającej, lub zezwolenia na pobyt stały,
h) wygaśnięcia decyzji o udzieleniu zgody na pobyt ze względów humanitarnych w związku z zawiadomieniem o zrzeczeniu się prawa do korzystania z tej zgody lub powrotem do kraju pochodzenia;
2) organ, który wymienia kartę pobytu, w przypadku:
a) zgłoszenia do właściwego organu utraty lub uszkodzenia karty pobytu,
b) odbioru nowej karty pobytu w przypadkach, o których mowa w art. 241 pkt 1 i 2.
Art. 252. Polski dokument podróży dla cudzoziemca wydaje się cudzoziemcowi, który utracił swój dokument podróży albo którego dokument podróży uległ zniszczeniu bądź utracił ważność, a nie jest możliwe otrzymanie przez cudzoziemca nowego dokumentu podróży, gdy cudzoziemcowi udzielono:
1) zezwolenia na pobyt stały;
2) zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE;
2a) zezwolenia na pobyt czasowy, o którym mowa w art. 186 ust. 1 pkt 9;
3) ochrony uzupełniającej;
4) zgody na pobyt ze względów humanitarnych.
Art. 252a
Art. 253. 1. Polski dokument podróży dla cudzoziemca w okresie swojej ważności uprawnia cudzoziemca do wielokrotnego przekraczania granicy.
2. Polski dokument podróży dla cudzoziemca jest ważny przez okres jednego roku od dnia jego wydania.
Art. 254. Wydanie cudzoziemcowi polskiego dokumentu podróży dla cudzoziemca nie zwalnia go z obowiązku podjęcia działań zmierzających do uzyskania przez niego dokumentu podróży.
Art. 255. 1. W polskim dokumencie podróży dla cudzoziemca umieszcza się:
1) imię (imiona) i nazwisko cudzoziemca;
2) datę, miejsce i kraj urodzenia;
3) informację o obywatelstwie;
4) informację o płci;
5) nazwę organu wydającego;
6) datę wydania dokumentu;
7) datę upływu okresu ważności dokumentu;
8) fotografię cudzoziemca;
2. Polski dokument podróży dla cudzoziemca zawiera podpis posiadacza i może zawierać zakodowany zapis danych, o których mowa w ust. 1 pkt 1-4 lub 7.
Art. 256. Wymiana polskiego dokumentu podróży dla cudzoziemca następuje w przypadku:
1) zmiany danych umieszczonych w dotychczasowym dokumencie;
2) zmiany wizerunku twarzy posiadacza dokumentu w stosunku do wizerunku twarzy umieszczonego w dokumencie w stopniu utrudniającym lub uniemożliwiającym identyfikację posiadacza dokumentu;
3) utraty dokumentu;
4) uszkodzenia dokumentu.
Art. 257. 1. Polski dokument podróży dla cudzoziemca wydaje lub odmawia jego wydania, wymienia lub odmawia jego wymiany wojewoda właściwy ze względu na miejsce pobytu cudzoziemca.
2. Odmowa wydania lub wymiany dokumentu, o którym mowa w ust. 1, następuje w drodze decyzji.
Art. 258. 1. Cudzoziemiec zwraca polski dokument podróży dla cudzoziemca organowi, który go wydał, gdy:
1) nabył obywatelstwo polskie;
2) wydano decyzję o stwierdzeniu nieważności tego dokumentu;
3) wydano decyzję o cofnięciu mu zezwolenia na pobyt stały lub zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE lub zgody na pobyt ze względów humanitarnych;
4) wydano decyzję o pozbawieniu go ochrony uzupełniającej;
4a) wydano decyzję o cofnięciu mu zezwolenia na pobyt czasowy, o którym mowa w art. 186 ust. 1 pkt 9;
5) otrzymał dokument podróży.
2. Cudzoziemiec zwraca polski dokument podróży dla cudzoziemca niezwłocznie, nie później jednak niż w terminie 14 dni od dnia, w którym:
1) doręczono mu dokument potwierdzający nabycie obywatelstwa polskiego;
2) doręczono mu dokument podróży;
3) decyzja, o której mowa w ust. 1 pkt 2-4, stała się ostateczna.
3. W pozostałym zakresie do zwrotu polskiego dokumentu podróży dla cudzoziemca stosuje się przepisy art. 249 ust. 3 i 4.
Art. 259. 1. Polski dokument podróży dla cudzoziemca unieważnia się w przypadku:
1) utraty albo uszkodzenia tego dokumentu - z dniem zgłoszenia jego utraty albo uszkodzenia do właściwego organu;
2) wymiany dokumentu z powodu zmiany:
a) wizerunku twarzy posiadacza dokumentu w stosunku do wizerunku twarzy umieszczonego w dokumencie w stopniu utrudniającym lub uniemożliwiającym identyfikację posiadacza dokumentu,
b) danych w nim umieszczonych
- z dniem odbioru nowego dokumentu;
3) nabycia przez cudzoziemca obywatelstwa polskiego - z dniem upływu terminu zwrotu dokumentu;
4) zgonu posiadacza dokumentu - z dniem uzyskania przez organ informacji o jego zgonie;
5) gdy cudzoziemiec, któremu po utracie polskiego dokumentu podróży dla cudzoziemca wydano kolejny dokument, zwrócił odzyskany polski dokument podróży, chyba że dokument ten został już unieważniony - z dniem jego zwrócenia;
6) gdy cudzoziemiec nie zwrócił polskiego dokumentu podróży dla cudzoziemca po otrzymaniu dokumentu podróży - niezwłocznie po uzyskaniu przez cudzoziemca informacji o otrzymaniu dokumentu podróży.
2. Polski dokument podróży dla cudzoziemca unieważnia:
1) organ, który ten dokument wydał, w przypadku:
a) nabycia przez posiadacza tego dokumentu obywatelstwa polskiego albo jego zgonu,
b) gdy decyzja o cofnięciu zezwolenia na pobyt stały, zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE, zgody na pobyt ze względów humanitarnych lub decyzja o pozbawieniu ochrony uzupełniającej albo o stwierdzeniu nieważności dokumentu stała się ostateczna,
c) przekazania dokumentu przez osobę, która go znalazła, chyba że dokument ten został już unieważniony,
d) zwrócenia przez cudzoziemca odzyskanego dokumentu w przypadku, o którym mowa w art. 233 ust. 2, chyba że dokument ten został już unieważniony,
e) otrzymania przez cudzoziemca dokumentu podróży;
2) organ, który ten dokument wymienił, w przypadku:
a) zgłoszenia do właściwego organu utraty lub uszkodzenia tego dokumentu,
b) odbioru nowego dokumentu w przypadkach, o których mowa w art. 256 pkt 1 i 2.
Art. 260. 1. Polski dokument tożsamości cudzoziemca może być wydany:
1) małoletniemu cudzoziemcowi urodzonemu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i przebywającemu na tym terytorium bez opieki rodziców, jeżeli nie sprzeciwia się temu interes Rzeczypospolitej Polskiej oraz przemawia za tym dobro dziecka;
2) cudzoziemcowi, który przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie zaświadczenia, o którym mowa w art. 170;
3) cudzoziemcowi, który przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i nie posiada żadnego obywatelstwa, jeżeli przemawia za tym interes Rzeczypospolitej Polskiej.
2. Cudzoziemcowi, o którym mowa w ust. 1, polski dokument tożsamości cudzoziemca może być wydany, jeżeli cudzoziemiec nie posiada dokumentu podróży i nie jest możliwe otrzymanie przez niego innego dokumentu potwierdzającego tożsamość.
Art. 261. 1. Polski dokument tożsamości cudzoziemca, w okresie swojej ważności, potwierdza tożsamość cudzoziemca podczas pobytu cudzoziemca na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, lecz nie potwierdza jego obywatelstwa.
2. Dokument, o którym mowa w ust. 1, nie uprawnia do przekroczenia granicy.
3. Posiadanie przez cudzoziemca dokumentu, o którym mowa w ust. 1, nie zwalnia go z obowiązku uzyskania wizy, zezwolenia na pobyt czasowy, zezwolenia na pobyt stały lub zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE.
Art. 262. Polski dokument tożsamości cudzoziemca jest ważny przez okres 1 roku od dnia wydania.
Art. 263. 1. W polskim dokumencie tożsamości cudzoziemca umieszcza się:
1) imię (imiona) i nazwisko cudzoziemca oraz imiona jego rodziców;
2) datę, miejsce i kraj urodzenia;
3) adres zameldowania na pobyt stały lub czasowy;
4) informację o płci;
5) informację o wzroście w centymetrach i kolorze oczu;
6) nazwę organu wydającego dokument;
7) datę wydania dokumentu;
8) datę upływu okresu ważności dokumentu;
9) fotografię cudzoziemca;
10) pouczenie, że dokument nie potwierdza obywatelstwa, nie uprawnia do przekraczania granicy ani nie jest dokumentem potwierdzającym legalny pobyt.
2. Polski dokument tożsamości cudzoziemca zawiera podpis jego posiadacza i może zawierać zakodowany zapis danych, o których mowa w ust. 1 pkt 1, 2, 4 lub 8.
3. W polskim dokumencie tożsamości cudzoziemca nie umieszcza się danych, o których mowa w ust. 1 pkt 3, w przypadku gdy cudzoziemiec nie zameldował się w miejscu pobytu czasowego trwającego ponad 2 miesiące.
Art. 264. 1. Polski dokument tożsamości cudzoziemca wydaje lub odmawia jego wydania, wymienia lub odmawia jego wymiany wojewoda właściwy ze względu na miejsce pobytu cudzoziemca.
2. Odmowa wydania lub wymiany polskiego dokumentu tożsamości cudzoziemca następuje w drodze decyzji.
Art. 265. 1. Do wymiany polskiego dokumentu tożsamości cudzoziemca stosuje się przepisy art. 256.
2. Cudzoziemiec zwraca polski dokument tożsamości cudzoziemca, gdy:
1) nabył obywatelstwo polskie;
2) wydano decyzję o stwierdzeniu nieważności tego dokumentu.
3. Cudzoziemiec zwraca polski dokument tożsamości cudzoziemca organowi, który go wydał, niezwłocznie, nie później jednak niż w terminie 14 dni od dnia, w którym:
1) doręczono mu dokument potwierdzający nabycie obywatelstwa polskiego albo
2) decyzja, o której mowa w ust. 2 pkt 2, stała się ostateczna.
4. W pozostałym zakresie do zwrotu polskiego dokumentu tożsamości cudzoziemca stosuje się przepisy art. 249 ust. 3 i 4.
Art. 266. 1. Polski dokument tożsamości cudzoziemca unieważnia się w przypadku:
1) utraty albo uszkodzenia tego dokumentu - z dniem zgłoszenia jego utraty albo uszkodzenia do właściwego organu;
2) wymiany dokumentu z powodu zmiany:
a) wizerunku twarzy posiadacza dokumentu w stosunku do wizerunku twarzy umieszczonego w dokumencie w stopniu utrudniającym lub uniemożliwiającym identyfikację posiadacza dokumentu,
b) danych w nim umieszczonych
- z dniem odbioru nowego dokumentu;
3) nabycia przez cudzoziemca obywatelstwa polskiego - z dniem upływu terminu zwrotu dokumentu;
4) zgonu posiadacza dokumentu - z dniem uzyskania informacji przez organ o jego zgonie;
5) gdy cudzoziemiec, któremu po utracie polskiego dokumentu tożsamości cudzoziemca wydano kolejny dokument, zwrócił odzyskany polski dokument tożsamości cudzoziemca, chyba że dokument ten został już unieważniony - z dniem jego zwrócenia.
2. Polski dokument tożsamości cudzoziemca unieważnia:
1) organ, który wydał ten dokument, w przypadku:
a) nabycia przez posiadacza tego dokumentu obywatelstwa polskiego albo jego zgonu,
b) przekazania cudzego dokumentu przez osobę, która go znalazła, chyba że dokument został już unieważniony,
c) zwrócenia przez cudzoziemca odzyskanego dokumentu w przypadku, o którym mowa w art. 233 ust. 2, chyba że dokument został już unieważniony,
d) gdy decyzja o stwierdzeniu nieważności dokumentu stała się ostateczna;
2) organ, który wymienił ten dokument, w przypadku:
a) zgłoszenia do właściwego organu utraty lub uszkodzenia tego dokumentu,
b) odbioru nowego dokumentu w przypadkach, o których mowa w art. 256 pkt 1 lub 2.
Art. 267. Tymczasowy polski dokument podróży dla cudzoziemca wydaje się cudzoziemcowi zamierzającemu powrócić na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, który podczas pobytu za granicą utracił swój dokument podróży albo którego dokument podróży uległ zniszczeniu bądź utracił ważność, a nie jest możliwe otrzymanie przez niego nowego dokumentu podróży, gdy:
1) cudzoziemcowi udzielono:
a) zezwolenia na pobyt stały,
b) zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE,
c) ochrony uzupełniającej,
d) zgody na pobyt ze względów humanitarnych;
2) cudzoziemcowi nadano status uchodźcy.
Art. 268. Tymczasowy polski dokument podróży dla cudzoziemca może być wydany cudzoziemcowi, który nie posiada dokumentu podróży i nie jest możliwe otrzymanie przez niego nowego dokumentu podróży, gdy cudzoziemiec:
1) podlega relokacji lub przesiedleniu;
2) zamierza opuścić terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub został zobowiązany do opuszczenia tego terytorium.
Art. 269. Tymczasowy polski dokument podróży dla cudzoziemca w okresie swojej ważności uprawnia cudzoziemca:
1) o którym mowa w art. 267 i art. 268 pkt 1 - do jednokrotnego wjazdu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
2) o którym mowa w art. 268 pkt 2 - do wyjazdu z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Art. 270. Tymczasowy polski dokument podróży dla cudzoziemca jest ważny przez okres w nim oznaczony, nie dłuższy jednak niż 7 dni.
Art. 271. 1. W tymczasowym polskim dokumencie podróży dla cudzoziemca umieszcza się:
1) imię (imiona) i nazwisko cudzoziemca;
2) datę, miejsce i kraj urodzenia cudzoziemca;
3) informację o obywatelstwie cudzoziemca;
4) informację o płci cudzoziemca;
5) informację o wzroście w centymetrach i kolorze oczu cudzoziemca;
6) imiona i nazwiska, daty, miejsca i kraj urodzenia oraz płeć towarzyszących cudzoziemcowi dzieci tego cudzoziemca lub innych małoletnich znajdujących się pod jego opieką;
7) nazwę organu wydającego dokument;
8) imię i nazwisko, stanowisko służbowe oraz podpis osoby wydającej dokument;
9) datę wydania dokumentu;
10) datę upływu okresu ważności dokumentu;
11) fotografię cudzoziemca;
12) fotografie towarzyszących cudzoziemcowi jego dzieci lub innych małoletnich dzieci znajdujących się pod jego opieką.
2. Tymczasowy polski dokument podróży dla cudzoziemca zawiera podpis posiadacza i może zawierać zakodowany zapis danych, o których mowa w ust. 1 pkt 1-4 lub 10.
Art. 272. 1. Tymczasowy polski dokument podróży dla cudzoziemca wydaje lub odmawia jego wydania:
1) w Rzeczypospolitej Polskiej - wojewoda właściwy ze względu na miejsce pobytu cudzoziemca, a w przypadku, gdy cudzoziemiec jest obowiązany opuścić terytorium Rzeczypospolitej Polskiej - komendant placówki Straży Granicznej;
2) poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej - konsul.
2. Odmowa wydania tymczasowego polskiego dokumentu podróży dla cudzoziemca następuje w drodze decyzji.
3. Od decyzji o odmowie wydania tymczasowego polskiego dokumentu podróży dla cudzoziemca wydanej przez konsula przysługuje wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy przez ten sam organ.
4. Organem wyższego stopnia w stosunku do komendanta placówki Straży Granicznej w sprawach dotyczących tymczasowego polskiego dokumentu podróży dla cudzoziemca jest Komendant Główny Straży Granicznej.
5. Wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy przez konsula składa się w terminie 7 dni od dnia doręczenia cudzoziemcowi decyzji o odmowie wydania tymczasowego polskiego dokumentu podróży dla cudzoziemca.
Art. 273. Dokument "zgoda na pobyt tolerowany" wydaje się cudzoziemcowi, któremu udzielono zgody na pobyt tolerowany na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Art. 274. 1. Dokument "zgoda na pobyt tolerowany" w okresie swojej ważności potwierdza tożsamość cudzoziemca podczas jego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, lecz nie potwierdza obywatelstwa cudzoziemca.
2. Dokument "zgoda na pobyt tolerowany" nie uprawnia do przekroczenia granicy.
Art. 275. Dokument "zgoda na pobyt tolerowany" jest ważny przez okres 2 lat od dnia jego wydania.
Art. 276. 1. W dokumencie "zgoda na pobyt tolerowany" umieszcza się:
1) imię (imiona) i nazwisko cudzoziemca;
2) imiona rodziców cudzoziemca;
3) datę, miejsce i kraj urodzenia cudzoziemca;
4) adres zameldowania na pobyt stały lub czasowy cudzoziemca;
5) informację o obywatelstwie cudzoziemca;
6) informację o płci cudzoziemca;
7) informację o wzroście w centymetrach i kolorze oczu cudzoziemca;
8) numer ewidencyjny Powszechnego Elektronicznego Systemu Ewidencji Ludności (PESEL) cudzoziemca - w przypadku gdy został nadany;
9) nazwę organu wydającego dokument;
10) datę wydania dokumentu;
11) datę upływu okresu ważności dokumentu;
12) fotografię cudzoziemca;
13) obraz linii papilarnych cudzoziemca;
14) pouczenie, że dokument nie potwierdza obywatelstwa cudzoziemca ani nie uprawnia do przekraczania granicy.
2. Dokument "zgoda na pobyt tolerowany" zawiera podpis jego posiadacza i może zawierać zakodowany zapis danych, o których mowa w ust. 1 pkt 1, 3, 5, 6 lub 11.
3. W dokumencie "zgoda na pobyt tolerowany" nie umieszcza się danych, o których mowa w ust. 1 pkt 4, gdy cudzoziemiec nie zameldował się w miejscu pobytu czasowego trwającego ponad 2 miesiące.
Art. 277. 1. Dokument "zgoda na pobyt tolerowany" wydaje lub odmawia jego wydania komendant oddziału Straży Granicznej lub komendant placówki Straży Granicznej, który udzielił cudzoziemcowi zgody na pobyt tolerowany, a wymienia lub odmawia jego wymiany komendant oddziału Straży Granicznej lub komendant placówki Straży Granicznej właściwy ze względu na miejsce pobytu cudzoziemca.
2. Odmowa wydania i wymiany dokumentu "zgoda na pobyt tolerowany" następuje w drodze decyzji.
3. Organem wyższego stopnia w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego w stosunku do komendanta oddziału Straży Granicznej lub komendanta placówki Straży Granicznej w sprawach, o których mowa w ust. 2, jest Komendant Główny Straży Granicznej.
3a. Odwołanie od decyzji w sprawach, o których mowa w ust. 2, wnosi się w terminie 7 dni od dnia doręczenia decyzji.
4. W przypadku gdy zgody na pobyt tolerowany udzielił Komendant Główny Straży Granicznej lub gdy Komendant Główny Straży Granicznej wydał decyzję o wydaniu albo wymianie dokumentu "zgoda na pobyt tolerowany", dokument ten wydaje albo wymienia komendant oddziału Straży Granicznej lub komendant placówki Straży Granicznej, który orzekał w tych sprawach w pierwszej instancji.
Art. 278. 1. Organ właściwy do wydania lub wymiany dokumentu "zgoda na pobyt tolerowany" pobiera od cudzoziemca, który składa wniosek o wydanie lub wymianę tego dokumentu, odciski linii papilarnych.
1a. W przypadku gdy z przyczyn zależnych od organu nie jest możliwe pobranie odcisków linii papilarnych od cudzoziemca w dniu, w którym nastąpiło jego osobiste stawiennictwo, organ ten wyznacza termin na ich złożenie, nie krótszy niż 7 dni.
2. Cudzoziemcowi odmawia się wszczęcia postępowania w sprawie wydania lub wymiany dokumentu "zgoda na pobyt tolerowany", gdy przy składaniu wniosku o wydanie lub wymianę tego dokumentu albo w terminie, o którym mowa w ust. 1a, nie złożył odcisków linii papilarnych w celu wydania lub wymiany dokumentu "zgoda na pobyt tolerowany".
Art. 279. Do odbioru dokumentu "zgoda na pobyt tolerowany" stosuje się przepisy art. 248.
Art. 280. 1. Do wymiany dokumentu "zgoda na pobyt tolerowany" stosuje się przepisy art. 256.
2. Cudzoziemiec zwraca dokument "zgoda na pobyt tolerowany" w przypadku:
1) nabycia obywatelstwa polskiego;
2) gdy wydano decyzję o stwierdzeniu nieważności dokumentu;
3) gdy wydano decyzję o cofnięciu mu zgody na pobyt tolerowany;
4) gdy wydana decyzja o udzieleniu mu zgody na pobyt tolerowany wygasła z mocy prawa na podstawie przepisów art. 354 ust. 1 pkt 1, 3 lub 4 lub ust. 2.
3. Cudzoziemiec zwraca dokument "zgoda na pobyt tolerowany" organowi, który go wydał, niezwłocznie, nie później jednak niż w terminie 14 dni od dnia, w którym:
1) doręczono mu dokument potwierdzający nabycie obywatelstwa polskiego albo
2) decyzja, o której mowa w ust. 2 pkt 2-4, stała się ostateczna albo wygasła.
4. W pozostałym zakresie do zwrotu dokumentu "zgoda na pobyt tolerowany" stosuje się przepisy art. 249 ust. 3 i 4.
Art. 281. 1. Dokument "zgoda na pobyt tolerowany" unieważnia się w przypadku:
1) utraty albo uszkodzenia tego dokumentu - z dniem zgłoszenia jego utraty albo uszkodzenia do właściwego organu;
2) wymiany dokumentu z powodu zmiany:
a) wizerunku twarzy posiadacza dokumentu w stosunku do wizerunku twarzy umieszczonego w dokumencie w stopniu utrudniającym lub uniemożliwiającym identyfikację posiadacza dokumentu,
b) danych w nim umieszczonych
- z dniem odbioru nowego dokumentu;
3) nabycia przez cudzoziemca obywatelstwa polskiego - z dniem upływu terminu zwrotu dokumentu;
4) zgonu posiadacza dokumentu - z dniem uzyskania przez organ informacji o jego zgonie;
5) gdy cudzoziemiec nie zwrócił go na podstawie art. 280 ust. 2 pkt 2-4 - z dniem, w którym decyzja, o której mowa w art. 280 ust. 2 pkt 2-4, stała się ostateczna albo wygasła;
6) gdy został przekazany przez osobę, która go znalazła, i nie zgłoszono wcześniej jego utraty - z dniem tego przekazania;
7) gdy cudzoziemiec, któremu po utracie dokumentu "zgoda na pobyt tolerowany" wydano kolejny dokument, zwrócił odzyskany dokument "zgoda na pobyt tolerowany", chyba że dokument ten został już unieważniony - z dniem jego zwrócenia.
2. Dokument "zgoda na pobyt tolerowany" unieważnia:
1) organ, który wydał ten dokument, w przypadku:
a) nabycia przez posiadacza tego dokumentu obywatelstwa polskiego albo jego zgonu,
b) zwrócenia cudzego dokumentu przez osobę, która go znalazła, chyba że dokument ten został już unieważniony,
c) zwrócenia przez cudzoziemca odzyskanego dokumentu w przypadku, o którym mowa w art. 233 ust. 2, chyba że dokument ten został już unieważniony,
d) gdy decyzja o cofnięciu zgody na pobyt tolerowany lub o stwierdzeniu nieważności dokumentu stała się ostateczna,
e) wygaśnięcia decyzji o udzieleniu zgody na pobyt tolerowany z mocy prawa na podstawie przepisów art. 354 ust. 1 pkt 1, 3 lub 4 oraz ust. 2;
2) organ, który wymienił ten dokument, w przypadku:
a) zgłoszenia do właściwego organu utraty lub uszkodzenia tego dokumentu,
b) odbioru nowego dokumentu w przypadkach, o których mowa w art. 256 pkt 1 lub 2.
Art. 282. Do odbioru polskiego dokumentu podróży dla cudzoziemca, polskiego dokumentu tożsamości cudzoziemca lub tymczasowego polskiego dokumentu podróży dla cudzoziemca stosuje się przepisy art. 248 ust. 1 i 2.
Art. 283. W przypadku gdy organ prowadzący kontrolę graniczną lub kontrolę legalności pobytu cudzoziemca ustali, że cudzoziemiec posługuje się którymkolwiek z dokumentów, które był obowiązany zwrócić na podstawie art. 233 ust. 2, art. 249 ust. 1, art. 258 ust. 1, art. 265 ust. 2 lub art. 280 ust. 2, organ ten:
1) zatrzymuje taki dokument;
2) wydaje nieodpłatnie zaświadczenie potwierdzające zatrzymanie takiego dokumentu;
3) przesyła zatrzymany dokument organowi, który go wydał;
4) dokumentuje realizację czynności, o których mowa w pkt 1-3.
Art. 284. 1. W przypadku gdy cudzoziemiec, mimo ciążącego na nim obowiązku zwrotu któregokolwiek z dokumentów, o których mowa w art. 226 pkt 1-3 i 5, takiego dokumentu nie zwrócił lub w przypadku gdy cudzoziemiec zawiadomił o utracie takiego dokumentu, organ, do którego należało zwrócić dokument, lub organ, który został zawiadomiony o utracie dokumentu, umieszcza informacje o takim dokumencie w Systemie Informacyjnym Schengen w celu jego zajęcia.
2. Organ, który na podstawie ust. 1 umieścił informacje o dokumencie w Systemie Informacyjnym Schengen, usuwa te informacje, gdy dokument został zwrócony.
Art. 285. 1. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia:
1) wzór:
a) karty pobytu,
b) polskiego dokumentu podróży dla cudzoziemca,
c) polskiego dokumentu tożsamości cudzoziemca,
d) tymczasowego polskiego dokumentu podróży dla cudzoziemca,
e) dokumentu "zgoda na pobyt tolerowany",
f) formularza zgłoszenia utraty lub uszkodzenia karty pobytu, polskiego dokumentu podróży dla cudzoziemca, polskiego dokumentu tożsamości cudzoziemca lub dokumentu "zgoda na pobyt tolerowany",
g) zaświadczenia o utracie lub uszkodzeniu karty pobytu, polskiego dokumentu podróży dla cudzoziemca, polskiego dokumentu tożsamości cudzoziemca lub dokumentu "zgoda na pobyt tolerowany",
h) zaświadczenia o zwrocie karty pobytu, polskiego dokumentu podróży dla cudzoziemca lub dokumentu "zgoda na pobyt tolerowany",
i) zaświadczenia potwierdzającego zatrzymanie karty lub dokumentów, o których mowa w lit. a-e;
2) wzór formularza wniosku o:
a) wydanie lub wymianę polskiego dokumentu podróży dla cudzoziemca,
b) wydanie lub wymianę polskiego dokumentu tożsamości cudzoziemca,
c) wydanie tymczasowego polskiego dokumentu podróży dla cudzoziemca,
d) wydanie lub wymianę karty pobytu,
e) wydanie dokumentu "zgoda na pobyt tolerowany" lub o wymianę takiego dokumentu;
3) liczbę fotografii dołączanych do wniosków, o których mowa w pkt 2, i szczegółowe wymogi techniczne dotyczące fotografii dołączanych do wniosków;
4) sposób i tryb unieważniania karty pobytu, polskiego dokumentu podróży dla cudzoziemca, polskiego dokumentu tożsamości cudzoziemca lub dokumentu "zgoda na pobyt tolerowany";
5) sposób pobierania odcisków linii papilarnych cudzoziemca w celu umieszczenia ich w karcie pobytu lub dokumencie "zgoda na pobyt tolerowany";
6) sposób utrwalania danych umieszczanych w karcie pobytu lub dokumencie "zgoda na pobyt tolerowany" i przekazywania ich do spersonalizowania karty pobytu lub dokumentu "zgoda na pobyt tolerowany".
2. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 1, minister właściwy do spraw wewnętrznych uwzględni:
1) konieczność zapewnienia czytelności i kompletności wzorów, o których mowa w ust. 1 pkt 1;
2) dane osobowe w zakresie niezbędnym do wydania lub wymiany polskiego dokumentu podróży dla cudzoziemca, polskiego dokumentu tożsamości cudzoziemca, tymczasowego polskiego dokumentu podróży dla cudzoziemca, karty pobytu lub dokumentu "zgoda na pobyt tolerowany";
3) zapewnienie możliwości sprawnego wyeliminowania wadliwego dokumentu.
Art. 286. 1. Cudzoziemcy będący uczniami pochodzącymi z państw trzecich, uczestniczący w wycieczce szkolnej do innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej na zasadach określonych w decyzji Rady 94/795/WSiSW z dnia 30 listopada 1994 r. w sprawie wspólnych działań przyjętych przez Radę na podstawie art. K.3 ust. 2 lit. b Traktatu o Unii Europejskiej w sprawie ułatwień podróży dla uczniów pochodzących z państw trzecich przebywających w Państwach Członkowskich mogą być objęci listą podróżujących dla wycieczek w Unii Europejskiej, którą sporządza dyrektor szkoły.
2. Dane osobowe cudzoziemców podróżujących w ramach wycieczek w Unii Europejskiej oraz ich prawo do ponownego wjazdu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej potwierdza, na wniosek dyrektora szkoły, wojewoda właściwy dla siedziby szkoły.
3. Listę podróżujących, o której mowa w ust. 1, sporządza się na formularzu.
Art. 287. 1. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zagranicznych oraz ministrem właściwym do spraw oświaty i wychowania, określi, w drodze rozporządzenia, wzór formularza listy podróżujących dla wycieczek w Unii Europejskiej.
2. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 1, minister właściwy do spraw wewnętrznych uwzględni dane osobowe w zakresie, w jakim są one niezbędne do spełnienia warunków wjazdu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej cudzoziemców będących uczniami pochodzącymi z państw trzecich, uczestniczącymi w wycieczce szkolnej do innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej i ich pobytu na tym terytorium, oraz możliwość weryfikacji tych danych, a także konieczność zapewnienia sprawnego przekraczania granicy.
PREMIUM