Metoda nr 1

1. Zakład ubezpieczeń oraz zakład reasekuracji tworzy rezerwę na wyrównanie szkodowości w grupie 14 na pokrycie ujemnego wyniku technicznego w grupie 14 w danym roku obrotowym.

2. Rezerwę na wyrównanie szkodowości zwiększa się w każdym roku obrotowym, w którym wynik techniczny w grupie 14 jest dodatni o mniejszą z dwóch kwot:

1) 75% dodatniego wyniku technicznego w grupie 14 oraz

2) 12% składek przypisanych na udziale własnym w grupie 14.

3. Rezerwa na wyrównanie szkodowości nie może być wyższa niż 150% największej rocznej składki przypisanej na udziale własnym w grupie 14 w ostatnich 5 latach obrotowych.

Metoda nr 2

1. Zakład ubezpieczeń oraz zakład reasekuracji tworzy rezerwę na wyrównanie szkodowości w grupie 14 na pokrycie ujemnego wyniku technicznego w grupie 14 w danym roku obrotowym.

2. Rezerwę na wyrównanie szkodowości zwiększa się w każdym roku obrotowym, w którym wynik techniczny w grupie 14 jest dodatni o 75% dodatniego wyniku technicznego w grupie 14, aż do osiągnięcia co najmniej minimalnej wartości rezerwy na wyrównanie szkodowości, o której mowa w ust. 3.

3. Minimalna wartość rezerwy na wyrównanie szkodowości jest równa 134% średniej rocznej składki przypisanej na udziale własnym z ubezpieczeń bezpośrednich i reasekuracji czynnej w grupie 14 w ostatnich 5 latach obrotowych.

Metoda nr 3 (metoda aktuarialna)

1. Zakład ubezpieczeń oraz zakład reasekuracji tworzy rezerwę na wyrównanie szkodowości w grupie 14 na pokrycie wyższego niż przeciętny współczynnika szkodowości w grupie 14 w danym roku obrotowym.

2. Rezerwę na wyrównanie szkodowości zwiększa się w każdym roku obrotowym, w którym współczynnik szkodowości jest niższy od średniego współczynnika szkodowości w okresie odniesienia o kwotę równą iloczynowi:

1) składki zarobionej w danym roku obrotowym w grupie 14 oraz

2) różnicy pomiędzy średnim współczynnikiem szkodowości w okresie odniesienia a współczynnikiem szkodowości w danym roku obrotowym.

3. Rezerwę na wyrównanie szkodowości zmniejsza się w każdym roku obrotowym, w którym współczynnik szkodowości jest wyższy od średniego współczynnika szkodowości w okresie odniesienia, o kwotę równą iloczynowi:

1) składki zarobionej w danym roku obrotowym w grupie 14 oraz

2) różnicy pomiędzy współczynnikiem szkodowości w danym roku obrotowym oraz średnim współczynnikiem szkodowości w okresie odniesienia.

4. Niezależnie od przebiegu szkodowości, przed uwzględnieniem zmiany rezerwy na wyrównanie szkodowości w danym roku obrotowym, rezerwę na wyrównanie szkodowości zwiększa się w każdym roku obrotowym o 3,5% wartości rezerwy, o której mowa w ust. 5.

5. Rezerwa na wyrównanie szkodowości nie może być wyższa niż wymagana wartość rezerwy na wyrównanie szkodowości, równa iloczynowi:

1) sześciokrotności odchylenia standardowego z próby współczynników szkodowości w kolejnych latach obrotowych okresu odniesienia oraz

2) składki zarobionej w danym roku obrotowym w grupie 14.

6. Rezerwy na wyrównanie szkodowości w grupie 14 nie tworzy się, jeżeli w każdym roku obrotowym w okresie odniesienia zakład ubezpieczeń albo zakład reasekuracji nie wykazał ujemnego wyniku technicznego w grupie 14.

7. Wymagana wartość rezerwy na wyrównanie szkodowości oraz kwoty jej zmniejszeń powinny być zredukowane, jeżeli z analizy średniego współczynnika szkodowości i współczynnika kosztów w okresie odniesienia wynika, że w składce ubezpieczeniowej lub w składce reasekuracyjnej uwzględniono narzut bezpieczeństwa.

8. Okres odniesienia nie może być krótszy niż 15 lat i nie może być dłuższy niż 30 lat.

9. Przez "współczynnik szkodowości" rozumie się "współczynnik szkodowości na udziale własnym".

10. Przez "składkę zarobioną" rozumie się "składkę zarobioną na udziale własnym".

11. Przez "współczynnik kosztów" rozumie się stosunek kosztów działalności ubezpieczeniowej i pozostałych kosztów technicznych na udziale własnym (poz. VII i VIII technicznego rachunku ubezpieczeń majątkowych i osobowych - załącznik nr 3 do ustawy) do składki zarobionej.

Metoda nr 4 (metoda aktuarialna)

1. Zakład ubezpieczeń oraz zakład reasekuracji tworzy rezerwę na wyrównanie szkodowości w grupie 14 na pokrycie wyższego niż przeciętny współczynnika szkodowości w grupie 14 w danym roku obrotowym.

2. Rezerwę na wyrównanie szkodowości zwiększa się w każdym roku obrotowym, w którym współczynnik szkodowości jest niższy od średniego współczynnika szkodowości w okresie odniesienia, o kwotę równą iloczynowi:

1) składki zarobionej w danym roku obrotowym w grupie 14 oraz

2) różnicy pomiędzy średnim współczynnikiem szkodowości w okresie odniesienia oraz współczynnikiem szkodowości w danym roku obrotowym.

3. Rezerwę na wyrównanie szkodowości zmniejsza się w każdym roku obrotowym, w którym współczynnik szkodowości jest wyższy od średniego współczynnika szkodowości w kolejnych latach obrotowych okresu odniesienia, o kwotę równą iloczynowi:

1) składki zarobionej w danym roku obrotowym w grupie 14 oraz

2) różnicy pomiędzy współczynnikiem szkodowości w danym roku obrotowym oraz średnim współczynnikiem szkodowości w okresie odniesienia.

4. Rezerwa na wyrównanie szkodowości nie może być:

1) zwiększona do kwoty wyższej niż maksymalna wymagana wartość rezerwy na wyrównanie szkodowości;

2) zmniejszona do kwoty niższej niż minimalna wymagana wartość rezerwy na wyrównanie szkodowości.

5. Maksymalna wymagana wartość rezerwy na wyrównanie szkodowości jest równa iloczynowi:

1) sześciokrotności odchylenia standardowego z próby współczynników szkodowości w kolejnych latach obrotowych okresu odniesienia oraz

2) składki zarobionej w danym roku obrotowym w grupie 14.

6. Minimalna wymagana wartość rezerwy na wyrównanie szkodowości jest równa iloczynowi:

1) trzykrotności odchylenia standardowego z próby współczynników szkodowości w kolejnych latach obrotowych okresu odniesienia oraz

2) składki zarobionej w danym roku obrotowym w grupie 14.

7. Rezerwy na wyrównanie szkodowości w grupie 14 nie tworzy się, jeżeli w każdym roku obrotowym w okresie odniesienia zakład ubezpieczeń albo zakład reasekuracji nie wykazał ujemnego wyniku technicznego w grupie 14.

8. Okres odniesienia nie może być krótszy niż 15 lat i nie może być dłuższy niż 30 lat.

9. Maksymalna wymagana wartość rezerwy na wyrównanie szkodowości, minimalna wymagana wartość rezerwy na wyrównanie szkodowości oraz kwoty zmniejszeń rezerwy na wyrównanie szkodowości powinny być zredukowane, jeżeli z analizy średniego współczynnika szkodowości i współczynnika kosztów w okresie odniesienia wynika, że spełnione są warunki:

1) w składce ubezpieczeniowej lub reasekuracyjnej uwzględniono narzut bezpieczeństwa;

2) narzut bezpieczeństwa jest równy co najmniej półtorakrotności odchylenia standardowego z próby współczynników szkodowości w kolejnych latach obrotowych okresu odniesienia.

10. Wartości, o których mowa w ust. 9, powinny być zredukowane przez pomnożenie ich przez iloraz półtorakrotności odchylenia standardowego z próby współczynników szkodowości w kolejnych latach obrotowych okresu odniesienia i narzutu bezpieczeństwa.

11. Przez "współczynnik szkodowości" rozumie się "współczynnik szkodowości na udziale własnym".

12. Przez "składkę zarobioną" rozumie się "składkę zarobioną na udziale własnym".

13. Przez "współczynnik kosztów" rozumie się stosunek kosztów działalności ubezpieczeniowej, działalności reasekuracyjnej oraz pozostałych kosztów technicznych na udziale własnym (poz. VII i VIII technicznego rachunku ubezpieczeń majątkowych i osobowych - załącznik nr 3 do ustawy) do składki zarobionej.