Umowa między Rzecząpospolitą Polską a Nową Zelandią w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, podpisana w Warszawie dnia 21.04.2005 r.
o przepisie
art./§
pełną treść
widoczną część
powiązane
powiązane
METODY UNIKANIA PODWÓJNEGO OPODATKOWANIA
1. Z uwzględnieniem istniejącego ustawodawstwa nowozelandzkiego (które nie narusza zawartej tutaj zasady) dotyczącego zaliczania jako kredytu na poczet podatku nowozelandzkiego, podatku zapłaconego w kraju poza Nową Zelandią, polski podatek zapłacony na podstawie ustawodawstwa Rzeczypospolitej Polskiej i zgodnie z niniejszą Umową, z tytułu dochodu osiąganego przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Nowej Zelandii ze źródeł w Rzeczypospolitej Polskiej, (z wyłączeniem, w przypadku dywidend, podatku zapłaconego od zysków, z których wypłacana jest dywidenda), będzie zaliczany na poczet podatku nowozelandzkiego należnego w odniesieniu do tego dochodu.
2. W przypadku Rzeczypospolitej Polskiej, podwójnego opodatkowania unika się w następujący sposób:
a) jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód, który stosownie do postanowień niniejszej Umowy, podlegają opodatkowaniu w Nowej Zelandii, to Polska, z uwzględnieniem postanowień punktu b), wyłączy taki dochód od opodatkowania; Polska, przy obliczaniu podatku należnego od pozostałego dochodu tej osoby zastosuje stawkę podatku, jaka byłaby właściwa, gdyby wyłączony dochód nie był wyłączony;
b) jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga części dochodu, które zgodnie z postanowieniami artykułu 7 ustęp 8, artykułów 10, 11 i 12 mogą być opodatkowane w Nowej Zelandii, Polska zezwoli na odliczenie od podatku tej osoby sumy równej podatkowi dochodowemu zapłaconemu w Nowej Zelandii. Jednakże, takie odliczenie nie może przekroczyć tej części podatku obliczonej przed dokonaniem odliczenia, która odpowiada tej części dochodu osiągniętego w Nowej Zelandii.
PREMIUM