Ustawa z dnia 26.06.1974 r. Kodeks pracy1)
 |
|
Dz. U. z 1998 r. nr 106, poz. 668
Dz. U. z 1998 r. nr 113, poz. 717
Dz. U. z 1999 r. nr 99, poz. 1152
Dz. U. z 2000 r. nr 19, poz. 239
Dz. U. z 2000 r. nr 43, poz. 489
Dz. U. z 2000 r. nr 107, poz. 1127
Dz. U. z 2000 r. nr 120, poz. 1268
Dz. U. z 2001 r. nr 11, poz. 84
Dz. U. z 2001 r. nr 28, poz. 301
Dz. U. z 2001 r. nr 52, poz. 538
Dz. U. z 2001 r. nr 99, poz. 1075
Dz. U. z 2001 r. nr 111, poz. 1194
Dz. U. z 2001 r. nr 123, poz. 1354
Dz. U. z 2001 r. nr 128, poz. 1405
Dz. U. z 2001 r. nr 154, poz. 1805
|
Dz. U. z 2002 r. nr 74, poz. 676
Dz. U. z 2002 r. nr 135, poz. 1146
Dz. U. z 2002 r. nr 196, poz. 1660
Dz. U. z 2002 r. nr 199, poz. 1673
Dz. U. z 2002 r. nr 200, poz. 1679
Dz. U. z 2003 r. nr 166, poz. 1608
Dz. U. z 2003 r. nr 213, poz. 2081
Dz. U. z 2004 r. nr 96, poz. 959
Dz. U. z 2004 r. nr 99, poz. 1001
Dz. U. z 2004 r. nr 120, poz. 1252
Dz. U. z 2004 r. nr 240, poz. 2407
Dz. U. z 2005 r. nr 10, poz. 71
Dz. U. z 2005 r. nr 68, poz. 610
Dz. U. z 2005 r. nr 86, poz. 732
Dz. U. z 2005 r. nr 167, poz. 1398
|
Dz. U. z 2006 r. nr 104, poz. 708
Dz. U. z 2006 r. nr 104, poz. 711
Dz. U. z 2006 r. nr 133, poz. 935
Dz. U. z 2006 r. nr 217, poz. 1587
Dz. U. z 2006 r. nr 221, poz. 1615
Dz. U. z 2007 r. nr 64, poz. 426
Dz. U. z 2007 r. nr 89, poz. 589
Dz. U. z 2007 r. nr 176, poz. 1239
Dz. U. z 2007 r. nr 181, poz. 1288
Dz. U. z 2007 r. nr 225, poz. 1672
Dz. U. z 2008 r. nr 93, poz. 586
Dz. U. z 2008 r. nr 237, poz. 1654
|
o przepisie
art./§
pełną treść
widoczną część
powiązane
powiązane
Uwaga od redakcji:
Zmiany, które wchodzą w życie w wybranej wersji czasowej - zaznaczono kolorem
Rozpatrywanie sporów o roszczenia ze stosunku pracy
Przepisy ogólne
Art. 242. § 1. Pracownik może dochodzić swych roszczeń ze stosunku pracy na drodze sądowej.
§ 2. Przed skierowaniem sprawy na drogę sądową pracownik może żądać wszczęcia postępowania pojednawczego przed komisją pojednawczą.
Art. 243. Pracodawca i pracownik powinni dążyć do polubownego załatwienia sporu ze stosunku pracy.
Postępowanie pojednawcze
Art. 244. § 1. W celu polubownego załatwiania sporów o roszczenia pracowników ze stosunku pracy mogą być powoływane komisje pojednawcze.
§ 2. (uchylony)
§ 3. Komisję pojednawczą powołują wspólnie pracodawca i zakładowa organizacja związkowa, a jeżeli u danego pracodawcy nie działa zakładowa organizacja związkowa - pracodawca, po uzyskaniu pozytywnej opinii pracowników.
§ 4. (uchylony)
Art. 245. W trybie przewidzianym w art. 244 § 3 ustala się:
1) zasady i tryb powoływania komisji;
2) czas trwania kadencji;
3) liczbę członków komisji.
Art. 246. Członkiem komisji pojednawczej nie może być:
1) osoba zarządzająca, w imieniu pracodawcy, zakładem pracy;
2) główny księgowy;
3) radca prawny;
4) osoba prowadząca sprawy osobowe, zatrudnienia i płac.
Art. 247. Komisja pojednawcza wybiera ze swego grona przewodniczącego komisji oraz jego zastępców i ustala regulamin postępowania pojednawczego.
Art. 248. § 1. Komisja pojednawcza wszczyna postępowanie na wniosek pracownika zgłoszony na piśmie lub ustnie do protokołu. Na wniosku stwierdza się datę jego wpływu.
§ 2. Zgłoszenie przez pracownika wniosku do komisji pojednawczej przerywa bieg terminów, o których mowa w art. 264.
Art. 249. Komisja pojednawcza przeprowadza postępowanie pojednawcze w zespołach składających się co najmniej z 3 członków tej komisji.
Art. 250. (uchylony)
Art. 251. § 1. Komisja pojednawcza powinna dążyć, aby załatwienie sprawy w drodze ugody nastąpiło w terminie 14 dni od dnia złożenia wniosku. Termin zakończenia postępowania przed komisją pojednawczą stwierdza się w protokole posiedzenia zespołu.
§ 2. W sprawach dotyczących rozwiązania, wygaśnięcia lub nawiązania stosunku pracy, o których mowa w art. 264, wniosek do komisji pojednawczej wnosi się przed upływem terminów określonych w tym przepisie.
§ 3. W sprawach, o których mowa w § 2, postępowanie pojednawcze kończy się z mocy prawa z upływem 14 dni od dnia złożenia wniosku przez pracownika, a w innych sprawach - z upływem 30 dni od dnia złożenia wniosku.
Art. 252. Ugodę zawartą przed komisją pojednawczą wpisuje się do protokołu posiedzenia zespołu. Protokół podpisują strony i członkowie zespołu.
Art. 253. Niedopuszczalne jest zawarcie ugody, która byłaby sprzeczna z prawem lub zasadami współżycia społecznego.
Art. 254. Jeżeli postępowanie przed komisją pojednawczą nie doprowadziło do zawarcia ugody, komisja na żądanie pracownika, zgłoszone w terminie 14 dni od dnia zakończenia postępowania pojednawczego, przekazuje niezwłocznie sprawę sądowi pracy. Wniosek pracownika o polubowne załatwienie sprawy przez komisję pojednawczą zastępuje pozew. Pracownik zamiast zgłoszenia tego żądania może wnieść pozew do sądu pracy na zasadach ogólnych.
Art. 255. § 1. W razie niewykonania ugody przez pracodawcę podlega ona wykonaniu w trybie przepisów Kodeksu postępowania cywilnego, po nadaniu jej przez sąd pracy klauzuli wykonalności.
§ 2. Sąd pracy odmówi nadania klauzuli wykonalności, jeżeli ze złożonych akt komisji wynika, że ugoda jest sprzeczna z prawem lub zasadami współżycia społecznego. Nie wyklucza to możliwości dochodzenia ustalenia niezgodności ugody z prawem lub zasadami współżycia społecznego na zasadach ogólnych.
Art. 256. Pracownik może wystąpić do sądu pracy w terminie 30 dni od dnia zawarcia ugody z żądaniem uznania jej za bezskuteczną, jeżeli uważa, że ugoda narusza jego słuszny interes. Jednakże w sprawach, o których mowa w art. 251 § 2, z żądaniem takim pracownik może wystąpić tylko przed upływem 14 dni od dnia zawarcia ugody.
Art. 257. Sprawowanie obowiązków członka komisji pojednawczej jest funkcją społeczną. Jednakże członek komisji pojednawczej zachowuje prawo do wynagrodzenia za czas nieprzepracowany w związku z udziałem w pracach komisji.
Art. 258. § 1. Pracodawca jest obowiązany zapewnić komisji pojednawczej warunki lokalowe oraz środki techniczne umożliwiające właściwe jej funkcjonowanie.
§ 2. Wydatki związane z działalnością komisji pojednawczej ponosi pracodawca. Wydatki te obejmują również równowartość utraconego wynagrodzenia za czas nieprzepracowany przez pracownika w związku z udziałem w postępowaniu pojednawczym.
Art. 259-261. (uchylone)
Sądy pracy
Art. 262. § 1. Spory o roszczenia ze stosunku pracy rozstrzygają sądy powszechne, zwane "sądami pracy".
§ 2. Nie podlegają właściwości sądów pracy spory dotyczące:
1) ustanawiania nowych warunków pracy i płacy;
2) stosowania norm pracy.
3) (uchylony)
§ 3. Zasady tworzenia sądów pracy, organizację i tryb postępowania przed tymi sądami regulują odrębne przepisy.
Art. 263. (uchylony)
Art. 264. § 1. Odwołanie od wypowiedzenia umowy o pracę wnosi się do sądu pracy w ciągu 21 dni od dnia doręczenia pisma wypowiadającego umowę o pracę.
§ 2. Żądanie przywrócenia do pracy lub odszkodowania wnosi się do sądu pracy w ciągu 21 dni od dnia doręczenia zawiadomienia o rozwiązaniu umowy o pracę bez wypowiedzenia lub od dnia wygaśnięcia umowy o pracę.
§ 3. Żądanie nawiązania umowy o pracę wnosi się do sądu pracy w ciągu 21 dni od dnia doręczenia zawiadomienia o odmowie przyjęcia do pracy.
Art. 265. § 1. Jeżeli pracownik nie dokonał - bez swojej winy - w terminie czynności, o których mowa w art. 97 § 21 i w art. 264, sąd pracy na jego wniosek postanowi przywrócenie uchybionego terminu.
§ 2. Wniosek o przywrócenie terminu wnosi się do sądu pracy w ciągu 7 dni od dnia ustania przyczyny uchybienia terminu. We wniosku należy uprawdopodobnić okoliczności uzasadniające przywrócenie terminu.
Art. 266-280.*
_____________________
* Na podstawie art. 4 pkt 5 ustawy z dnia 18.04.1985 r. o rozpoznawaniu przez sądy spraw z zakresu prawa pracy i ubezpieczeń społecznych (Dz. U. poz. 85), która weszła w życie z dniem 1.07.1985 r., dział dwunasty nie obejmuje art. 266-280.
PREMIUM